نوآوران آنلاین- سیدعبدالجواد موسوی در روزنامه اعتماد نوشت: «با هر متر و معیاری که فکر کنید علی کریمی نباید در برنامه نود حضور پیدا می‌کرد. نباید آینده زندگی فوتبالی‌اش را به خطر می‌انداخت و نباید به حرف کسانی که احتمالا نفع شخصی از نزاع او و فدراسیون فوتبال می‌بردند، گوش می‌سپرد و خودش را گوشت جلوی توپ می‌کرد اما این کار را کرد و احتمالا بیش از هرکس دیگری رضایت خودش را جلب کرد. یعنی وقتی پس از برنامه نود جلوی آینه رفت برای خودش صلوات فرستاد و زیرلبی گفت: تو معرکه‌ای پسر! درست مثل رضا موتوری که وقتی تصمیم گرفت پول‌های دزدی را به پلیس بدهد و با مخالفت مادرش روبه‌رو شد که به طعنه گفت: می‌خوای دختره خوشش بیاد؟ گفت: نه ننه! می‌خوام هفتاد سالِ‌سیاه کسی خوشش نیاد، برعکس می‌خوام همه بدشون بیاد، این منم که باس خوشم بیاد.
خیلی‌ها پریشب تا حالا برای کریمی هورا کشیده‌اند، خیلی‌ها هم کار او را نپسندیدند و حتی بعضی‌ها به طعنه او را حاتمی‌کیای فوتبال خطاب کردند اما علی کریمی بی‌پروای ننگ و نام فقط کاری کرد که خودش خوشش بیاید. این که حرف‌های کریمی چه تاثیری بر فوتبال ما می‌گذارد یا نمی‌گذارد اصلا مهم نیست. این که حضور او به عنوان منتقد، راه را برای دیگر منتقدان باز می‌کند یا می‌بندد هم مهم نیست. این که چه کسانی از سادگی و صفای باطن علی کریمی سوءاستفاده می‌کنند و می‌خواهند از گرده او برای رسیدن به قدرت بالا بروند هم مهم نیست. مهم این است در زمانه‌ای که همه می‌خواهند کلاه‌شان را سفت بچسبند تا باد نبردش و حتی غیرت و عدالت هم رانتی و باسمه‌ای و فیک شده، سر و کله یک شورشی بی‌کله پیدا می‌شود تا به ما یادآور شود هنوز هم می‌توان بدون انگیزه‌های پلشت سیاسی و منفعت فردی، کافه را به هم ریخت. در اجاقی طمع شعله نمی‌بندم و به این خردک شرر دلخوشم تا چراغ بعدی را کدام قلندر روشن کند.»