نوآوران آنلاین-مهدی محمودی در گردهمایی مشارکت بخش خصوصی و مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها برای معیشت پناهندگان و جامعه میزبان که صبح امروز برگزار شد، ضمن تشکر از سفیر کره جنوبی در ایران و نماینده کمیساریا در جمهوری اسلامی برای برگزاری این نشست، گفت: بیش از ۴۰ سال است که جمهوری اسلامی ایران با توجه به شرایطی که در کشور افغانستان از لحاظ امنیتی، اقتصادی و زیستی وجود دارد، میزبان پناهندگان بوده است؛ بطوریکه در برخی مقاطع بیش از پنج میلیون پناهنده را در کشور ساماندهی کرده است.
وی ادامه داد: بخشی از این مهاجرین به صورت مجاز وارد کشور می‌شوند و برنامه ریزی نیز برای آنها صورت می‌گیرد اما بخش دیگر به صورت غیر مجاز به ایران وارد شده که بایستی آنها نیز ساماندهی شوند. ما با بخش غیر مجاز کاری نداریم، زیرا ورود آنها به کشور غیر قانونی است و فاقد مجوزند و در هر جایی از کشور که باشند شناسایی، دستگیر و از کشور ترد می‌شوند.
وی تصریح کرد: آن چیزی که برای ما حائز اهمیت است ساماندهی و رسیدگی به وضعیت پناهندگان و مهاجرین قانونی است که در کشور حضور دارند که بایستی در این زمینه اقدامات مختلفی را در حوزه‌های اقتصادی، اشتغال زایی، معیشت و بهداشت برای آنها انجام دهیم.
وی با اشاره به اینکه در هیچ جای دنیا دولت به تنهایی نمی‌تواند از پس ساماندهی پناهندگان برآید به خصوص در کشور ما که تعداد پناهندگان زیاد است، گفت: هر چه در کشور تعداد پناهندگان کمتر باشد، میزان رسیدگی، توجه و برنامه ریزی آسانتر و بهتر خواهد بود و هر چه این آمار افزایش یابد طبیعتا رسیدگی کمتر خواهد شد.
محمودی همچنین از کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، سازمان‌های بین‌المللی، سفارتخانه‌های موجود در کشور و سفیرانی که به موضوع پناهندگان توجه بسیاری نشان داده‌اند تشکر کرد و گفت: این اقدام بشردوستانه و خیرخواهانه است و بایستی همه برای آن تلاش کنند.
به گفته وی، از نظر رسمی دولت جمهوری اسلامی نیازمند کمک نیست. برای مثال در حادثه سیل سال جاری دولت جمهوری اسلامی به صورت رسمی درخواست کمک نکرد، اما سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای مردمی به صورت خودجوش کمک کردند. زیرا دولت آمریکا شرایط اقتصادی را برای ما تنگ و تحریم‌های ظالمانه‌ای را اعمال کرده است که اقدامات بشردوستانه را تحت الشعاع قرار داده است. در نتیجه پناهندگانی که در بستر این جامعه زندگی می‌کنند نیز متاثر از این تحریم‌ها شده‌اند. بنابراین لازم است نمایندگان سازمان‌های بین‌المللی این موضوع را دنبال کنند. زیرا این اقدام بشردوستانه و در راستای حقوق بشر است.
وی همچنین اضافه کرد: برای انجام برنامه‌ها در حوزه‌های مختلف نیازمند اعتباراتی هستیم که بتوانیم برنامه‌ها را تدوین کنیم. در این راستا میدان دادن به بخش خصوصی برای ورود به این عرصه نکته علمی و مدیریتی است و بایستی همه تلاش و فعالیت کنند تا در این عرصه موفق باشیم.
محمودی با اشاره به اینکه همه دوست داریم در کشور خودمان زندگی کنیم و قطعا پناهندگان نیز آرزو دارند که در کشور خودشان باشند، اظهار کرد: امیدواریم دولت افغانستان و برنامه‌ریزان آن کشور برنامه‌ریزی‌های درستی انجام دهند که بازگشت داوطلبانه این پناهندگان فقط در حد شعار نباشد و عملیاتی شود. تا زمانی که این پناهندگان مهمان ما هستند بر اساس آداب و فرهنگ قدم‌شان بر روی چشمان‌مان است و وظایف انسان دوستی خود را انجام می‌دهیم، اما باید تلاش کنیم که شرایط در کشور خودشان مساعد شود و بتوانند به وطن خود بازگردند.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به طرح آمایش ۱۴ اشاره کرد و گفت: در حال حاضر مشغول انجام طرح آمایش ۱۴ هستیم. یعنی پناهندگان سرشماری و ساماندهی می‌شوند و ما نیز با استفاده از تکنولوژی‌های مدرن در سامانه خدمات بهتر و وسیع‌تری ارائه می‌دهیم. همچنین در کنار طرح سرشماری و آمایش، کارت‌های پروانه کار نیز صادر می‌شود. در حال حاضر بیش از ۱۰۰ هزار پروانه کار صادر شده است که تا پایان طرح آمایش نیز ادامه خواهد داشت.
محمودی همچنین به وضعیت تحصیلی فرزندان پناهندگان نیز اشاره کرد و گفت: ثبت نام دانش آموزان پناهندگان مجاز مانند سنوات گذشته انجام خواهد شد و پیش بینی می شود برای سال تحصیلی جدید ۴۸۰هزار تا ۵۰۰ هزار ثبت نامی داشته باشیم. همچنین برای فرزندان پناهندگان غیر مجاز نیز فرصتی تعیین شده است تا آنها نیز امکان برخورداری از تحصیل را با آغاز سال تحصیلی جدید داشته باشند.
وی در پایان با اشاره به اینکه بیش از ۲۰ مهمان شهر برای پناهندگان در سطح کشور داریم گفت: حدود پنج درصد از کل پناهندگان در این مهمان شهرها زندگی می‌کنند، اما ۹۵ درصد باقی در شهرها و شهرستان‌ها مانند مردم عادی زندگی می‌کنند.
ایو فریسن - نماینده کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در ایران نیز در این گردهمایی اظهار کرد: جمهوری اسلامی ایران ۴۰ سال اقدامات سخاوتمندانه‌ای برای پناهندگان داشته است. اقدامات جمهوری اسلامی ایران در حمایت از پناهندگان در حوزه‌های مختلف اقتصادی، سلامت، آموزش و ... بوده است.
وی ادامه داد: اقدام دیگری که برای پناهندگان انجام می‌شود این است که بتوانند بازگشت داوطلبانه توام با کرامت و عزت داشته باشند و به جایی که از آن آمده‌اند، بازگردند.
نماینده کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در ایران افزود: در حال حاضر در یک وضعیت زمانی مهمی هستیم که مسائل اجتماعی، اقتصادی و نیازهای اجتماعی و اقتصادی زیادی در جامعه وجود دارد. پناهندگان نیز جزئی از این جامعه هستند. بنابراین بسیار اهمیت دارد که در کنار هم باشیم و ببینیم که چطور می‌توانیم تلاش‌های دولت را پایدار کرده تا سیاست‌های فراگیری داشته باشیم.
فریسن تصریح کرد: باید رویکرد کل جامعه را در نظر بگیریم. ما باید به عنوان جامعه بین‌المللی بتوانیم گام‌های آتی را آغاز کنیم تا جوامعی که می‌توانند کمک رسانی کنند بر روی تمام افراد پناهنده سرمایه گذاری کنند. در حقیقت باید تشریک مساعی داشته باشیم. همچنین بایستی دیگر سازمان‌ها از جمله شهرداری‌ها، نهادهای مسئول محلی و بخش‌های خصوصی نیز وارد این موضوع شوند.