نوآوران آنلاین- هر از چندگاهی اقتصاد ایران در مقطع کوتاهی، ثبات را تجربه می کند اما بعد از آن مجدد روزهای پر تنش را به چشم خواهد دید.
برای نمونه می توان به دوران دولت یازدهم اشاره کرد که دولت تا حدی موفق شد اقتصاد آشفته ایران را با برقراری انضباط اقتصادی، ساماندهی کند و از پرتگاه نجات دهد ولی در دولت دوازدهم، همین دولت نتوانست متناسب با شرایطی که ایجاد شد کشور را اداره کند و اقتصاد را در مسیری قرار دهد که نتایج مطلوبی حاصل شود.
نتیجه این شد که مردم متضرر شدند و شرایط مشوش اقتصادی کشور به زندگی آن ها نیز نفوذ کرد و روزهای تلخی را تجربه کردند. این در حالی است که انتظار می رفت رأی مجدد به یک نامزد انتخاباتی می تواند ثبات اقتصادی را برای چهار سال دیگر نیز تضمین کند.
اما چنین نشد و برعکس روزهای واقعا سختی در اقتصاد ایجاد شد و زندگی مردم را چنان تحت تأثیر قرار داد که در حال حاضر تأمین ساده‌ترین نیازهای زندگی نیز برای خانوارها بیشتر شبیه رؤیا شده است.
در وضعیت کنونی بسیاری از افراد قادر به تهیه مسکن مناسب برای زندگی نیستند؛ این در حالی است که خانه جزء ضروری ترین نیازهایی است که باید رفع گردد، اما این مهم اکنون برای مردم به آرزو تبدیل شده است.
در زمینه تهیه مواد غذایی برای گذران زندگی نیز باید گفت به قدری گرانی ها شدت یافته که مردم دیگر نمی توانند سفره های شان را هم چون قبل پر کنند و کیفیت محصولات غذایی خانوار در حال حاضر شدیدا افت کرده است. حتی در بسیاری از موارد شاهد حذف موارد از لیست مورد نیازشان هستیم. این ناپایداری در اقتصاد به نبود شرایط یکسان و منسجم در بازارهای مختلف بازمی گردد.
از آن جا که افزایش قیمت در هر حوزه ای، سایر زمینه ها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد باید مسؤولان این امر مهم را مورد توجه قرار می دادند و با جلوگیری از فعالیت دلالان، اجازه نمی دادند که معیشت مردم و اقتصاد کشور بازیچه دست عده ای سودجو شود.
به اعتقاد من باید دولت در فرصت یک ساله باقیمانده، اقدامات مناسبی جهت تنظیم بازار و به سامان شدن وضعیت صورت دهد.
تا زمانی که عنان هدایت بازارها از دست مسؤولان خارج باشد و نظم در اقتصاد برقرار نباشد، امید به ایجاد اقتصادی آرام دور از انتظار خواهد بود.