نوآوران آنلاین- اندکی به جلو خم شده بود، انگار که به بادی که از جلو می‌آمد تکیه داده باشد. سوار ماشینی تیره شد و به طرف باشگاه گلفش “ترامپ ناسیونال” که در ایالت ویرجینیا و۴۰ کیلومتری کاخ سفید قرار دارد، رفت.
در آن لحظه، ظاهری کاملاً مطمئن داشت. روز زیبایی بود و جان می‌داد برای گلف و چنان برنامه ریزی کرده بود تا بتواند همه روز را در باشگاه بماند.
زخم انتخابات
از روز انتخابات به بعد، کاخ سفید آسیب انتخاباتی زیادی کشیده است. همین چند روز پیش بود، اما انگار یک عمر گذشته است.
صبح شنبه خیلی از میزهای بال غربی کاخ سفید، خالی بود. تعدادی از کارمندان به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند و به مرخصی رفته‌اند. بقیه هم در قرنطینه بودند.
سپس، از ساعت ۱۱:۳۰ به بعد – وقتی رئیس‌جمهور داشت گلف بازی می‌کرد – شبکه‌های خبری آمریکایی “جو بایدن” رقیب دموکرات ترامپ را برنده انتخابات اعلام کردند.
محافظان و همراهان او در فاصله ای دورتر، داشتند بلند بلند راجع به این که رئیس‌جمهور کی باشگاه را ترک می‌کند و به کاخ سفید برمی‌گردد، صحبت می‌کردند. دقیقه‌ها و سپس ساعت‌ها گذشت. یکی از ماموران انتظامی آرام به همکارش گفت: «خیلی دارد طول می‌دهد ».
رئیس‌جمهور اصلاً برای رفتن عجله نداشت. در باشگاه گلف بین دوستانش بود. بیرون باشگاه، طرفدارانش رو به خبرنگاران با فریاد گفتند: «بودجه رسانه‌ها را قطع کنید! ».
زنی که کفش‌هایی با پاشنه‌های کلفت پوشیده بود و سربندی به رنگ آبی و قرمز و سفید داشت روی پلاکاردش نوشته بود "جلوی دزدی را بگیرید”.
آقایی مرتب با کامیونش در خیابان جلوی باشگاه بالا و پایی می‌رفت. چند پرچم به کامیون بسته بود. از جمله پرچمی که رئیس‌جمهور را ایستاده روی یک تانک نشان می‌داد، انگار که فرمانده تمام دنیاست. هواداران رئیس‌جمهور چنین نگاهی به او دارند و نگاه رئیس‌جمهور به خودش نیز در چهار سال گذشته همین بود.
سرانجام رئیس جمهور دلخواه آنان از باشگاه خارج شد و به طرف خانه رفت.
هزاران تن از منتقدانش به انتظار نشسته بودند.
"باخت تو پیروزی همه ماست"
ترامپ و همراهان او هر چه به کاخ سفید نزدیکتر می‌شدند، جمعیت هم بیشتر می‌شد. مردم آمده بودند تا شکست او را جشن بگیرند. روی یکی از پلاکاردها نوشته شده بود "باخت تو پیروزی همه ماست." رانندگان ماشین ها مدام بوق می‌زدند و هو می‌کردند.
بالاخره به کاخ سفید رسیدند و رئیس‌جمهور از در کناری وارد ساختمان شد. رئیس‌جمهورها به ندرت از این ورودی استفاده می‌کنند. شانه‌هایش افتاده بود و سرش پایین بود.
نگاهی خبرنگاران انداخت و دستی تکان داد. معلوم بود که دلش به کار نیست؛ بر خلاف معمول نه دستش را بالا برد و نه مشتش را تکان داد.
تا پیش از این، رئیس‌جمهور – چه در کاخ سفید و چه روی زمین گلف – هرگز متزلزل نبود. او ادعاهای بدون مدرک و سند درباره تقلب انتخاباتی مطرح می‌کند و می‌گوید که نهایتاً مشخص می‌شود حق با کیست.
او صبح آن روز در توییتر راجع به "اخذ غیرقانونی" آراء نوشته بود و حوالی عصر مدعی شد: «من انتخابات را بردم! ».
این آقای ترامپ در توییتر بود. چهره مردی که در واقعیت از چیز دیگری حکایت داشت.
وقتی حوالی عصر داشت از در کناری وارد کاخ سفید می‌شد، دیگر خبری از تکبر و خودستایی نبود.