کد خبر : 170875 تاریخ : ۱۳۹۷ چهارشنبه ۲۷ تير - 17:39
«هملت» را باید به عنوان نمایش قائم به ذات به بوتۀ نقد کشید شیما صادقی / بازیگر

نوآوران آنلاین- تئاتر را از سال 77 شروع کردم و هشت سال است که در دانشگاه مشغول به تدریس هستم. علاوه بر حضور در نمایش های متعدد و در جشنواره های مختلف به عنوان بازیگر تجربۀ کارگردانی نمایش های شعبده و طلسم، ویولون هاتان را کوک کنید (تالار مولوی) سه چرخه (تالار استاد سمندریان)حکایت شهر سنگی (خانه نمایش) و طبقه منهای 3 (تالار حافظ) را دارم که سال گذشته در بخش مدرسان جشنواره تئاتر دانشگاهی به روی صحنه رفت.

 قدم گذاشتن روی صحنه به هر طریقی که باشد سخت است و کار کردن در نمایشی با زبان کهن آن را سخت تر می کند. بخصوص که در دو نقش بسیار متفاوت هم روی صحنه ظاهر شوی و این دوشخصیت با هم گفت‌وگو هم داشته باشند. البته پیش از این نیز در نمایش شعبده و طلسم و مکبث تجربۀ بازی همزمان در چند نقش را داشته ام اما رابطۀ مستقیم میان گرترود و افیلیا در هملت تجربۀ عجیب و خوشایندی است.

زیست این دو زن نیز همچون مردان دیگر نمایش در تنگنای سازماندهی شدۀ اجتماعی و فرهنگی دربار السیور خفقان آور است. فضای نمایش پر از دروغ و توطئه و تهدید و التهاب و خیانت و البته ترس است. سعی کردیم بازیگری این نمایش را به سمت فیگوراتیوی متعادل پیش ببریم تا بتوانیم ثمرۀ نفس کشیدن در چارچوب السینور را در بدن های انسانی و در کیفیت صدای آدم های نمایش به تصویر بکشیم.

هملت سال ها و قرن هاست که با شیوه های مختلف روی صحنه اجرا می شود و همه ما بر این میراث ادبی جهانی و نمایشی احساس پایبندی داریم. اما این نمی تواند موجب شود که از برداشت های آزاد اجتناب ورزیم و تعبیر و تفسیر خودمان از این نمایش را بر صحنه نیاوریم. امیدوارم کسانی که برای تماشای این نمایش حضور می یابند این نکته را مد نظر داشته باشند که این نمایش را بایستی به عنوان یک نمایش قائم به ذات به بوتۀ نقد کشاند.

متأسفانه در سال 89 نمایش سه چرخه با چاپ مطلبی سراسر توهین آمیز در روزنامه کیهان توقیف شد و این دلیلی شد بر کناره گیری چند ساله ام از صحنه تئاتر. خوشحال هستم که حالا بعد از چند سال دوباره به عرصۀ نمایش بازگشته ام.