نوآوران آنلاین- این روزها سفره های خالی مردم به خوبی نشان دهنده نحوه اداره اقتصاد کشور است؛ ‌اقتصادی که همواره قربانی تصمیمات مقطعی و زودگذر و بدون نتیجه بوده است.

این سوال ذهن همه ما را به خود مشغول کرده است که تا چه زمانی باید همچنان شاهد مشکلات اقتصادی لاینحل باشیم.

متاسفانه مشکلات اقتصادی در کشور ما آن چنان گسترده شده اند که به کلاف سردرگمی تبدیل شدند و رفع شان بسیار زمان بر و مستلزم مدیریت منسجم و مناسب است.

در حال حاضر نیز که کرونا در کشورمان شیوع گسترده ای یافته بیشترین آسیب ناشی از آن مربوط به حوزه اقتصادی بوده است و خانواده های ضعیف تر بیشتر دچار مشکل شده اند.

چشم امید بسیاری از مشاغل به اسفند ماه و رونق فروش در آستانه نوروز بود، اما متاسفانه به دلیل شیوع کرونا این امکان مهیا نبود و نهایتاً مشاغل مختلف، کمترین درآمد را کسب کردند و در سال 99 نیز همچنان با این ویروس مواجه بودیم و اوضاع به مراتب بدتر شد؛ چراکه بسیاری از اصناف در طرح فاصله گذاری اجتماعی تعطیل شدند و همچنان نیز برخی مشاغل تعطیل هستند.

آن چه در این میان به شدت آسیب دید معیشت مردم بود که متاسفانه باید گفت با وجود وعده های مسؤولان اما همچنان در این زمینه شاهد حمایت مادی مردم نیستیم و فقط در اظهارنظرات مسؤولان، روحیه کمک به مردم موجب می زند.

نکته جالب تر این است که با توجه به این شرایط انتظار داریم مردم در خانه بمانند و میزان حضورشان در اجتماع را به حداقل برسانند. با توجه به این وضعیت اقتصادی که امروزه در کشورمان ایجاد شده است کمی خنده دار است که فقط از مردم انتظار همراهی داشته باشیم و مسؤولان به رسالت ها و وظایف شان در این راستا عمل نکنند.

تا جایی که امکان داشت مردم در این زمینه همراهی کردند و در خانه ماندند و حالا نوبت مسؤولان است که به وعده های شان جامه عمل بپوشانند و اجازه ندهند بیش از این فقر در جامعه گسترده شود.