نوآوران آنلاین- بخش تولید همواره مورد بی اعتنایی دولت های مختلف در ایران بوده است. در حال حاضر نیز که کرونا سایه سنگینی بر اقتصاد کشور انداخته است این حوزه بیش از سایر زمینه ها گرفتار مشکلات مالی شده است.

تا جایی که بسیاری از تولیدکنندگان اکنون اقدام به تعدیل نیروی انسانی شان کرده اند و نبود توان مالی برای پرداخت هزینه ها را علت اصلی این امر عنوان می کنند.

شاید در ظاهر چنین دیده شود که دولت از بخش های تولیدی حمایت نمی کند، اما در باطن داستان به جایی ختم می شود که کارگران بیکار می شوند و وضع معیشتی شان بدتر از قبل.

از این رو باید گفت عدم استفاده از پتانسیل های بخش تولید محدود به ورشکستگی تولیدکنندگان نمی شود و در ماورای این اتفاق شاهد آسیب به رفاه عمومی و معیشت عده زیادی از خانوارها خواهیم بود.

در شرایط کنونی سرپرستان خانواری که دارای شغل و درآمدند به سختی قادر به گذراندن معاش شان هستند چه برسد به این که بیکار نیز شوند.

از این رو ضروری است که دولت توجه ویژه ای به بخش تولید داشته باشد و برای معاش فعالان این حوزه اهمیت قائل شود.

تولیدکنندگان نقش بی بدیلی در حرکت رو به جلوی اقتصاد کشور دارند و می توانند به کاهش تورم و رشد مثبت اقتصادی کمک شایانی کنند، اما متأسفانه فضای مناسبی برای فعالیت بخش های تولیدی و صنعتی وجود ندارد و تا زمانی که در این زمینه محدودیت هایی وجود داشته باشد امید به بهبود وضعیت، واهی و دور از انتظار خواهد بود.

در حال حاضر دست تولیدکنندگان برای ادامه فعالیت بسته است و نمی توانند با وضعیت کنونی نسبت به ارتقای سطح کمی و کیفی تولیدات شان اقدام کنند. در نتیجه چنین وضعیتی شاهد تحمیل بار اضافی اقتصادی بر دوش این بخش از جهت تهیه مواد اولیه خواهیم بود و چاره ای جز گرانی برای تولیدکنندگان باقی نخواهد ماند.   

از این رو می توان گفت عدم توجه به بخش تولید به طور غیر مستقیم منجر به رشد تورم می شود و با قیمت های بسیار بالایی در اقتصاد مواجه خواهیم شد.