نوآوران آنلاین- این راهنما همچنین به پزشکان توصیه می کند از محض تجویز رژیم غذایی و ورزش فراتر روند و در عوض بر دلایل ریشه ای افزایش وزن تمرکز کنند و رویکردی جامع تر به سلامتی داشته باشند. این راهنما که در نشریه انجمن پزشکی کانادا منتشر شد به خصوص زدن برچسب های منفی مرتبط با چاقی به مراجعه کنندگان به نظام بهداشتی را ملامت می کند. این راهنما که قرار است مورد استفاده پزشکان عمومی در تشخیص و درمان چاقی قرار گیرد، می گوید: « روایت فرهنگی غالب در مورد چاقی به فرضیاتی درباره بی مسؤولیتی فردی و فقدان اراده دامن می زند و کسانی که با چاقی زندگی می کنند را مقصر می شناسد و سرافکنده می کند ». “شیمنا راموس سالاس” مدیر تحقیقات و سیاستگذاری در "اوبیسیتی کانادا" و یکی از نویسندگان این راهنما گفت: « تحقیقات نشان می دهد بسیاری از پزشکان علیه بیماران چاق تبعیض قائل می شوند و این می تواند صرفنظر از وزن مریض به نتایج بهداشتی بدتری منجر شود ». به گفته سازمان آمار کانادا میزان چاقی در سه دهه اخیر در این کشور سه برابر شده و حالا یک چهارم مردم دچار اضافه وزن بیش از حد هستند. این راهنما از سال ۲۰۰۶ اصلاح نشده بود. نسخه تازه با کمک "اوبیسیتی کانادا"، انجمن پزشکان و جراحان متخصص چاقی کانادا و مؤسسه تحقیقات بهداشتی کانادا انجام شد. هرچند توصیه های تازه هنوز شامل معیارهای شناسایی مثل شاخص وزن بدن (بی. ام. آی.) و اندازه دور کمر می شود، اما به محدودیت های کلینیکی این روش ها اذعان می کند و می گوید پزشکان باید بیشتر بر چگونگی تأثیر وزن بر سلامتی شخص تمرکز کنند. این راهنما می گوید: « کاهش کم وزن، یعنی حدود ۳/۵ درصد، می تواند به بهبود وضع سلامتی منجر شود و "بهترین وزن" برای فرد چاق احتمالا "وزن ایدآلی" که شاخص وزن بدن ارائه می کند، نیست. این راهنما تأکید می کند: « چاقی یک مشکل مزمن و پیچیده است که نیازمند مدیریت در دراز مدت است ». خانم راموس معتقد است : « افراد چاق مثل همه کسانی که دچار بیماری های مزمن هستند کمک لازم دارند ».
البته راهنمای تازه به جای توصیه "کمتر بخورید، بیشتر ورزش کنید" پزشکان را تشویق می کند روان درمانی، کمک های پزشکی و عمل جراحی چاقی مثل عمل بایپس معده را مد نظر قرار دهند. این راهنما توصیه های رایج در مورد شیوه های کاهش وزن را کاملا کنار نمی گذارد و می گوید: « تمامی افراد – صرف نظر از اندازه یا ترکیب بدن – از اتخاذ یک الگوی تغذیه متوازن و سالم و انجام فعالیت جسمی مرتب بهرهمند می شوند ». با این حال اشاره می کند: « حفظ وزن بعد از کاهش آن اغلب دشوار است؛ چون مغز احساس گرسنگی بیشتری به ما می دهد که مشوق خوردن بیشتر است ». بسیاری مطالعات نشان داده بیشتر کسانی که وزن شان در پی رژیم غذایی کاهش می یابد، بعدها دوباره آن را اضافه می کنند. بر اساس این راهنما، پزشکان پیش از بحث درباره وزن بیمار. ابتداء باید از او اجازه بگیرند.