نوآوران آنلاین- بر اساس مطالعه منتشر شده در مجلهPLOS Biology  توسط "سیلویا مارچسوتی" باید گفت بازیابی الگوهای طبیعی فعالیت عصبی ریتمیک از طریق تحریک الکتریکی غیر تهاجمی مغز، کمبود پردازش صدا را کاهش می دهد و دقت مطالعه را در بزرگسالان مبتلا به نارساخوانی بهبود می بخشد.

نارساخوانی یک اختلال مکرر در خواندن است که 10 درصد از مردم را تحت تأثیر قرار می دهد و با مشکلات نوشتاری در طول زندگی مشخص می شود.

اگر چه چندین دلیل احتمالی برای نارساخوانی مطرح شده است، اما علت اصلی آن کمبود آواشناسی است. به عنوان مثال می توان به مشکل در پردازش اصوات زبان اشاره کرد.

کمبود واجی در نارساخوانی با تغییر در الگوهای ریتمیک یا تکراری فعالیت عصبی به ویژه نوسانات به اصطلاح "گاما کم" (30 هرتز) در یک منطقه پردازش صدا از مغز به نام قشر شنوایی چپ همراه است، اما رابطه علی بین این نوسانات و توانایی پردازش واج ها در مطالعات قبلی ایجاد نشده بود.

برای پرداختن به این سؤال، محققان از تحریک جریان متناوب       transcranial (tACS)  بر روی قشر شنوایی سمت چپ در 15 بزرگسال مبتلا به نارساخوانی و 15 خواننده عادی و روان به مدت 20 دقیقه استفاده کردند.

این مداخله بلافاصله پردازش واجی و دقت خواندن را در گروه نارساخوانی بهبود می بخشد؛ به ویژه هنگامی که از تحریک 30 هرتز (اما نه 60 هرتز) استفاده شد.

جالب توجه است که تأثیر مفید در پردازش واجی بیشتر در افرادی که مهارت خواندن ضعیف داشتند، برجسته بود؛ در حالی که یک اثر مختل کننده در خوانندگان بسیار خوب مشاهده شد.

به گفته نویسندگان، نتایج برای اولین بار نقش علیت فعالیت نوسانی گاما کم را در پردازش واج نشان می دهد. این یافته ها ممکن است راه را برای مداخلات درمانی غیرتهاجمی با هدف عادی سازی عملکرد نوسانی در قشر شنوایی و بهبود پردازش واجی در افراد مبتلا به نارساخوانی هموار کند.

دکتر "مارچسوتی" می افزاید: گام های بعدی برای ما بررسی این مسأله است که آیا عادی سازی عملکرد نوسانی در کودکان بسیار کوچک می تواند تأثیر طولانی مدت در سازماندهی سیستم خواندن داشته باشد یا نه. هم چنین برای کشف حتی روش های کمتر تهاجمی اصلاح فعالیت نوسانی با استفاده از آموزش نوروفیدبک.

پنج شنبه ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰

(برابر با ۲۰ شهریور ۱۳۹۹)