نوآوران آنلاین- چشم ها ممکن است پنجره هایی برای روح باشند، اما همچنین می توانند نگاه های بصری به حافظه ایجاد کنند. دانشمندان استنفورد اکنون قادر به پیش بینی این موضوع هستند که آیا فردی براساس فعالیت عصبی و اندازه مردمک خود به یاد می آورد یا فراموش می کند.

"آنتونی واگنر" استاد دانشگاه استنفورد گفت: در حالی که زندگی خود را طی می کنیم، این دوره ها را داریم که در آن ناامید شده ایم زیرا نمی توانیم دانش را به ذهن متبادر کنیم و آنچه را می دانیم بیان کنیم. خوشبختانه، اکنون علم ابزارهایی دارد که به ما امکان می دهد توضیح دهیم که چرا یک فرد، لحظه به لحظه ممکن است چیزی را که در حافظه خود ذخیره شده است به خاطر بسپارد.

تیم دانشمندان علاوه بر تحقیق در مورد اینکه چرا مردم گاهی اوقات به یاد می آورند و بار دیگر فراموش می کنند، همچنین می خواستند بدانند که چرا به نظر می رسد برخی از ما حافظه حافظه بهتری نسبت به دیگران دارند.

این تحقیق که در ژورنال Nature منتشر شده است، شروع به پاسخ دادن به این سؤالات اساسی می کند که ممکن است تأثیراتی در شرایط حافظه مانند بیماری آلزایمر داشته باشد و منجر به کاربردهایی برای بهبود توجه مردم و در نتیجه حافظه در زندگی روزمره شود.

برای نظارت بر افت توجه در رابطه با حافظه، 80 فرد مورد مطالعه در سنین 18 تا 26 سالگی مردمک چشم خود را اندازه گیری کردند و فعالیت مغز آنها را از طریق الکتروانسفالوگرام (EEG) - به طور خاص، امواج مغزی تحت عنوان آلفای خلفی تحت نظر قرار دادند. هنگام انجام وظایف مانند یادآوری یا شناسایی تغییرات موارد قبلی که قبلاً مطالعه شده بود.

"کوین مادور" استاد دانشگاه استنفورد گفت: افزایش قدرت آلفا در پشت جمجمه شما مربوط به افت توجه، پرسه زدن از ذهن، حواس پرتی و موارد دیگر است. ما همچنین می دانیم که انقباضات در قطر مردمک به ویژه قبل از انجام کارهای مختلف به شکست عملکرد مانند زمان واکنش کندتر و سرگردانی ذهن بیشتر مربوط می شود.

تفاوت در توانایی افراد در حفظ توجه نیز با مطالعه اینکه افراد به خوبی قادر به شناسایی تغییر تدریجی در تصویر بودند، اندازه گیری شد. در حالی که چند وظیفه ای رسانه با ارزیابی اینکه افراد چقدر می توانند با چندین منبع رسانه ای مانند ارسال پیام کوتاه و تماشای تلویزیون ارتباط برقرار کنند، ارزیابی شد. ظرف یک ساعت مشخص دانشمندان سپس عملکرد حافظه را بین افراد مقایسه کردند و دریافتند که افرادی که توانایی توجه پایدار کمتری دارند و چند وظیفه ای رسانه سنگین تری دارند، هر دو عملکرد بدتری در حافظه دارند.

واگنر و مادور تأكید می كنند كه كارهای آنها همبستگی را نشان می دهد نه علت بودن. مادور گفت: ما نمی توانیم بگوییم که چند وظیفه ای سنگین تر در رسانه ها باعث کاهش توجه مداوم و حافظه می شود، هر چند ما به طور فزاینده ای در مورد جهت تعاملات بیشتر یاد می گیریم.

به گفته واگنر، یك جهت كه كل آن رشته بوده است. تمركز بر آنچه قبل از یادگیری یا مثلاً در این مورد قبل از یادآوری اتفاق می افتد است. دلیل آن این است که حافظه برای بازیابی خاطرات خود، بستگی زیادی به شناخت هدایتگرانه دارد. ما برای بازیابی خاطرات خود اساساً باید آماده یادآوری، توجه و هدف حافظه باشیم.

گر چه منطقی است که توجه برای یادگیری و به خاطر سپردن مهم است، اما یک نکته مهم در اینجا این است که اتفاقاتی که حتی قبل از شروع به یادآوری رخ می دهند، بر اینکه آیا شما واقعاً می توانید حافظه ای را که مربوط به هدف فعلی شما است دوباره فعال کنید یا نه تأثیر خواهند داشت.

وی افزود: برخی از عواملی که بر آمادگی حافظه تأثیر می گذارند از قبل تحت کنترل ما هستند و بنابراین می توانند برای کمک به یادآوری استفاده شوند. به عنوان مثال، آگاهی هوشیارانه از توجه، آمادگی برای یادآوری و محدود کردن حواس پرتی های احتمالی به افراد اجازه می دهد تا ذهنیت خود را تحت تأثیر قرار دهند و محیط اطراف خود را تغییر دهند تا عملکرد حافظه خود را بهبود ببخشند.

در حالی که اکنون می توان این استراتژی های نسبتاً ساده را به کار برد، محققان خاطرنشان کردند که در نهایت ممکن است تمرینات یا مداخلات تمرینی توجهی وجود داشته باشد که افراد بتوانند برای کمک به آنها در تعامل باقی بمانند. از این موارد به عنوان "مداخلات حلقه بسته" یاد می شود و یک منطقه فعال تحقیقاتی است.

به عنوان مثال، واگنر و مادور سنسورهای چشم پوشیدنی را تصور می کنند که بر اساس اندازه مردمک چشم ، اشکالات توجه را در زمان واقعی تشخیص می دهد. اگر پس از آن می توان از فرد شخصی استفاده کرد تا توجه خود را به وظیفه پیش رو تغییر دهد، سنسورها ممکن است به یادگیری یا یادآوری اطلاعات کمک کنند.

سرانجام، پیشرفت در اندازه گیری حالات توجه و تأثیرات آنها در استفاده از اهداف برای هدایت به یادآوری همچنین نوید درک بهتر بیماری یا شرایط سلامتی است که حافظه را تحت تأثیر قرار می دهد.

پنج شنبه ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰

(برابر با ۸ آبان ۱۳۹۹)