نوآوران آنلاین- از زمان شیوع ویروس کرونا بسیاری از افراد فقط از طریق تماس ویدیویی، دوستان نزدیک و عزیزان شان را دیده اند. یک مطالعه جدید نشان می دهد اشتیاقاتی که ما در طول این نوع انزوای اجتماعی احساس می کنیم، یک پایه عصبی با هوس غذایی است که هنگام گرسنگی احساس می کنیم.

محققان دریافتند كه پس از یك روز انزوای كامل، دید افراد تفریح ​​همان ناحیه مغز را فعال می كند كه وقتی شخصی كه تمام روز غذا نخورده است، تصویری از یك صفحه ماكارونی پنیر را می بیند.

افرادی که مجبور به انزوا می شوند به همان شیوه ای که یک فرد گرسنه میل به غذا می کند، خواهان تعاملات اجتماعی هستند. یافته ما متناسب با این ایده شهودی است که تعاملات اجتماعی مثبت یک نیاز اساسی انسان است و تنهایی حاد یک حالت منزجر کننده است که باعث ترغیب افراد به ترمیم آن چه فقدانش را احساس می کنند (شبیه گرسنگی) می شود.

تیم تحقیقاتی داده های این مطالعه را مدت ها قبل از همه گیری ویروس کرونا جمع آوری کرد. یافته های جدید آن ها که در Nature Neuroscience شرح داده شده است، بخشی از یک برنامه تحقیقاتی بزرگ تر است که بر چگونگی تأثیر استرس اجتماعی بر رفتار و انگیزه افراد تمرکز دارد.

این مطالعه جدید تا حدی از مقاله اخیر Tye ، عضو سابق موسسه Picower برای یادگیری و حافظه MIT  الهام گرفته شده است. در آن مطالعه "متیوز" استاد دانشگاه، مجموعه ای از نورون ها را در مغز موش ها شناسایی کردند که بیانگر احساس تنهایی هستند و به دنبال انزوا، انگیزه ای برای تعامل اجتماعی ایجاد می کنند. مطالعات انجام شده بر روی انسان ها نشان داده است که محرومیت از ارتباط اجتماعی می تواند منجر به پریشانی عاطفی شود، اما اساس عصبی این احساسات شناخته شده نیست.

سه شنبه ۲۴ نوامبر ۲۰۲۰

(برابر با ۴ آذر ۱۳۹۹)