نوآوران آنلاین- یک مطالعه جدید می گوید: هورمونی که می تواند مصرف غذا را سرکوب کرده و احساس سیری را در موش افزایش دهد، نتایج مشابهی را در انسان نشان داده است.

این هورمون به نام لیپوکالین -2 (LCN2) می تواند به عنوان یک درمان بالقوه در افرادی که چاقی دارند و علائم طبیعی احساس سیری دیگر به کار نمی رود، مورد استفاده قرار گیرد.

لیپوکالین -2 (LCN2) عمدتا توسط سلول های استخوانی تولید می شود و به طور طبیعی در موش و انسان یافت می شود. مطالعات روی موش ها نشان داده است که دادن لیپوکالین -2 (LCN2) به حیوانات در طولانی مدت باعث کاهش مصرف مواد غذایی و جلوگیری از افزایش وزن می شود، بدون این که منجر به کاهش سرعت متابولیسم آن ها شود.

لیپوکالین -2(LCN2)  به عنوان یک سیگنال برای سیری بعد از غذا عمل و موش ها را وادار به محدود کردن مصرف غذا می کند و این کار را با تأثیر بر روی هیپوتالاموس در مغز انجام می دهد.

محققان می خواستند ببینند آیا لیپوکالین -2 (LCN2) در انسان اثرات مشابهی دارد و آیا دوز آن می تواند از سد مغز خون عبور کند.

این تیم ابتدا داده های چهار مطالعه مختلف را در مورد افراد در ایالات متحده و اروپا تجزیه و تحلیل کرد که دارای وزن طبیعی، اضافه وزن یا چاقی بودند. به افراد در هر مطالعه یک وعده غذایی بعد از یک شب ناشتایی داده شد و میزان لیپوکالین -2 (LCN2) در خون آن ها قبل و بعد از غذا مورد مطالعه قرار گرفت. محققان دریافتند که در افرادی که وزن طبیعی داشتند، میزان لیپوکالین -2  (LCN2)  بعد از غذا افزایش یافت که این همزمانی با میزان احساس رضایت پس از غذا خوردن بود.

در مقابل، در افراد دارای اضافه وزن یا چاقی سطح لیپوکالین -2 (LCN2) بعد از غذا کاهش یافت. محققان بر اساس این پاسخ پس از غذا، افراد را به عنوان گروه هایی که پاسخ نمی دهند یا پاسخ دهند گروه بندی کردند. افراد غیر پاسخ دهنده که هیچ افزایشی در لیپوکالین -2 (LCN2) پس از غذا نشان ندادند، تمایل به چاقی و نشانگرهای بالاتر بیماری متابولیک همچون توده چربی بدن، افزایش فشار خون و گلوکز خون دارند.

این نکته قابل توجه است افرادی که پس از جراحی معده وزن کم کرده اند، حساسیت مجدد به لیپوکالین -2LCN2)) دارند.

روی هم رفته این نتایج آینه آن چه در موش ها دیده می شود و نشان می دهد که این از دست دادن تنظیم لیپوکالین -2(LCN2) بعد از غذا مکانیسم جدیدی است که به چاقی کمک می کند و می تواند یک هدف بالقوه برای درمان های کاهش وزن باشد.

پس از بررسی این که لیپوکالین -2(LCN2) می تواند به مغز عبور کند تیم تحقیق کرد که آیا درمان با این هورمون ممکن است مصرف غذا را کاهش دهد و از افزایش وزن جلوگیری کند. برای این کار آن ها به مدت یک هفته میمون ها را با لیپوکالین -2(LCN2) درمان کردند. آن ها در مقایسه با قبل از درمان طی یک هفته 28 درصد کاهش در مصرف غذا مشاهده کردند و میمون ها نیز 21 درصد کمتر از همتایان خود که فقط با نمک نمک تحت درمان قرار گرفتند، خوردند. علاوه بر این، فقط پس از یک هفته درمان، اندازه گیری وزن بدن و سطح چربی خون روند نزولی در حیوانات تحت درمان را نشان داد.

از این رو می توان نتیجه گیری کرد که ما نشان داده ایم که لیپوکالین -2(LCN2) به مغز عبور می کند و به هیپوتالاموس راه می یابد و مصرف غذا را در پستانداران غیر انسان سرکوب می کند. نتایج ما نشان می دهد که این هورمون می تواند اشتها را با سمی ناچیز مهار کرده و زمینه را برای سطح بعدی آزمایش لیپوکالین -2(LCN2) برای استفاده بالینی فراهم کند.

چهارشنبه ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰

(برابر با ۵ آذر ۱۳۹۹)