نوآوران آنلاین- دانشمندان EPFL روشی برای درمان سرطان ایجاد کرده اند که سلول های تومور را با استفاده از نیروی مکانیکی سلول های T (نوعی لنفوسیت یا گلبول سفید) خود بدن ما از بین می برد.

"ایمنی درمانی" یک سلاح امیدوار کننده در مبارزه با سرطان است. ثابت شده است که در درمان برخی از سرطان ها بسیار مؤثرتر از شیمی درمانی و رادیوتراپی است.

اشکال این است که فقط 20 درصد از بیماران را قادر به درمان می کند. 80 درصد باقیمانده به این نوع درمان پاسخ نمی دهند.
"لی تانگ " رئیس آزمایشگاه بیومواد برای مهندسی ایمنی EPFL در دانشکده مهندسی می گوید: اگر پزشکان برای معالجه افراد از فرم ایمنی درمانی قوی تر استفاده کنند، ممکن است برای بیماران سمی شود و منجر به عوارض جانبی شود.

تیم دانشمندان در حال توسعه روشی هستند که ایمنی درمانی را فقط روی سلول های تومور متمرکز می کند؛ به طوری که درمان ها مؤثرتر بوده و برای کل بدن مضر نیستند. رویکرد آن ها به تازگی در Material Horizons به عنوان یک گزارش روی جلد منتشر شده است.

سلول های T سلول هایی در سیستم ایمنی بدن ما هستند که سلول های سرطانی را از بین می برند. ایمونوتراپی شامل تجویز داروها برای قدرتمندتر کردن آن سلول هاست.

"تانگ" توضیح می دهد: وقتی سلول های T با سلول های سرطانی تماس پیدا می کنند با آزاد سازی ترکیبات شیمیایی و همچنین اعمال نیروی مکانیکی، سلول ها را از بین می برند. برای این که ایمنی درمانی با سمیت محدود بیمار کار کند، داروها باید دقیقاً در این مرحله ارائه شوند. در درمان های ایمنی درمانی موجود از سیگنال های بیوشیمیایی برای کنترل روند ترشح دارو استفاده می شود.
"تانگ" می گوید: اما این یک ابزار بی پرده است زیرا پزشکان هیچ کنترلی بر نحوه انتشار دارو در بدن ندارند. برای حل این مشکل، تیم وی روشی را ایجاد کردند که از سیگنال بیومکانیکی استفاده می کند و این بدان معناست که داروها فقط در صورت تماس سلول های T با سلول های سرطانی آزاد می شوند. وی می گوید: نیروی مکانیکی سلول های T تنها زمانی تحریک می شوند که سلول های هدف خود را لمس کنند.

روش تانگ شامل استفاده از ریز ذره سیلیس است که حاوی سوراخ های بسیار کمی است. این دارو در داخل حفره ها قرار می گیرد، سپس با DNA دو رشته ای پوشانده می شود. تانگ می گوید: ما DNA را انتخاب کردیم زیرا سلول های T قادر به شکستن رشته های مارپیچ دوگانه هستند. هنگامی که یک سلول T در تماس با ریز ذره قرار می گیرد، نیروی مکانیکی آن به طور خودکار DNA را می شکند و در نتیجه دارو آزاد می شود.

تانگ می گوید: در حال حاضر ما فقط مرحله اثبات مفهوم را به اتمام رسانده ایم. ما نشان داده ایم كه ایده ما مؤثرتر است، اما قبل از شروع آزمایشات بالینی باید این فن آوری را بیشتر توسعه دهیم.

به طور خاص، تیم وی در مورد بهبود حساسیت سیستم، کوچک کردن ذره به مقیاس نانومتری و آزمایش آن با داروهای مختلف کار خواهد کرد.
"تانگ" سرانجام امیدوار است که یک فرایند عامل دوگانه ایجاد کند که به موجب آن سلول T به یک نانوذره متصل شود که در نتیجه با سلول سرطانی تماس پیدا کند. این بدان معناست که این دارو توسط سلول T آزاد می شود و در تخریب تومورها مؤثرتر است.

آزمایشگاه "تانگ" اولین آزمایشگاهی است که از نیروی مکانیکی سلول های   T  در کاربردهای ایمونوتراپی استفاده می کند.

وی می گوید: اگر با كشف ما حتی درصدی از بیمارانی كه به سیستم ایمنی درمانی پاسخ می دهند حتی یك درصد افزایش یابد، ما با این چالش روبه‌رو خواهیم شد.

سه شنبه ۱ دسامبر ۲۰۲۰

(برابر با ۱۱ آذر ۱۳۹۹)