نوآوران آنلاین- وقتی افراد سم "بوتولینوم" را می شنوند، اغلب به یکی از دو چیز فکر می کنند: یک ماده آرایشی که باعث از بین رفتن خطوط اخم می شود یا یک سم کشنده.

اما این سم معجزه آسا همان طور که شناخته شده، توسط F.D.Aبرای درمان مجموعه ای از بیماری ها مانند میگرن مزمن، پلک زدن کنترل نشده و برخی از اسپاسم های عضلانی تأیید شده است.

اکنون، تیمی از محققان دانشگاه هاروارد و مؤسسه "برود" برای اولین بار ثابت کرده اند که می توانند به سرعت سم را در آزمایشگاه تکامل دهند تا انواع مختلف پروتئین ها را هدف قرار دهند و مجموعه ای از پروتئین های فوق انتخابی به سفارش پروتئازها با توانایی کمک به بازسازی سلول های عصبی، تنظیم هورمون های رشد، التهاب گسترده، آرام یا پاسخ ایمنی تهدیدکننده زندگی به نام طوفان سیتوکین ایجاد کنند.

"تراویس بلوم" گفت: از نظر تئوری، یک سقف واقعاً زیاد برای تعداد و نوع شرایطی وجود دارد که می توانید در آن مداخله کنید. این مطالعه اوج همکاری با "مین دونگ" دانشیار دانشکده پزشکی هاروارد و "دیوید لیو" استاد علوم طبیعی، "توماس دادلی کابوت" محقق مؤسسه پزشکی "هوارد هیوز" و یکی از اعضای اصلی هیأت علمی "برود" بود.

تیم با هم به دو بخش اول دست یافتند: آن ها پروتئازها را مجدداً برنامه ریزی کردند؛ آنزیم هایی که پروتئین ها را قطع می کنند تا آن ها را فعال یا غیرفعال کنند و اهداف پروتئینی کاملاً جدید را قطع کنند، حتی برخی از آن ها با اهداف اصلی پروتئازهای اولیه شباهت چندانی ندارند یا به طور همزمان از درگیر کردن اهداف اصلی آن ها خودداری کنند.

اکنون، فناوری این تیم می تواند پروتئازهای سفارشی را با دستورالعمل های سفارشی که پروتئین ها را می گیرد، توسعه دهد.

"لیو" گفت: چنین قابلیتی می تواند "ویرایش پروتئوم" را عملی سازد، به روش هایی كه پیشرفت های اخیر فن‌آوری‌های ویرایش ژنوم را تكمیل می كند.

فن‌آوری‌های فعلی ویرایش ژن اغلب بیماری های مزمن مانند کم خونی سلول داسی شکل را که ناشی از یک خطای ژنتیکی اساسی است، هدف قرار می دهند. خطا را اصلاح کنید و علائم محو می شوند، اما برخی از بیماری های حاد مانند آسیب عصبی پس از سکته به دلیل یک اشتباه ژنتیکی ایجاد نمی شوند.

اینجاست که درمان های مبتنی بر پروتئاز وجود دارد: پروتئین ها می توانند به تقویت توانایی بدن در بهبود چیزی مانند آسیب عصبی از طریق یک درمان موقتی یا حتی یکبار مصرف کمک کنند.

دانشمندان دهه ها مشتاق استفاده از پروتئازها برای درمان بیماری بوده اند. بر خلاف آنتی بادی ها، که فقط می توانند به مواد بیگانه خاصی در بدن حمله کنند پروتئازها می توانند تعداد زیادی پروتئین پیدا کرده و به آن ها متصل شوند و پس از اتصال می توانند کارهایی فراتر از از بین بردن هدف آن ها باشند. به عنوان مثال آن ها می توانند پروتئین های خفته را دوباره فعال کنند.

پنج ‌شنبه ۲۵  فوریه ۲۰۲۱             

(برابر با ۷ اسفند ۱۳۹۹)