ایالات متحده و ایران سومین دور مذاکرات هسته‌ای خود را در ۲۶ آوریل ۲۰۲۵ در مسقط به پایان رساندند. مقامات آمریکایی اعلام کردند که "پیشرفت‌های بیشتری حاصل شده است". این مذاکرات با میانجی‌گری وزیر امور خارجه عمان، بدر البوسعیدی، برگزار شد و تمرکز آن بر محدودسازی برنامه هسته‌ای ایران و رفع تحریم‌های آمریکا بود. تیم‌های کارشناسی و مذاکره‌کنندگان ارشد، از جمله استیو ویتکوف از طرف آمریکا و عباس عراقچی از طرف ایران، در این گفت‌وگوها حضور داشتند.
مترجم: سارا فراهانی
ایالات متحده و ایران سومین دور مذاکرات هسته‌ای خود را در ۲۶ آوریل ۲۰۲۵ در مسقط به پایان رساندند. مقامات آمریکایی اعلام کردند که “پیشرفت‌های بیشتری حاصل شده است”. این مذاکرات با میانجی‌گری وزیر امور خارجه عمان، بدر البوسعیدی، برگزار شد و تمرکز آن بر محدودسازی برنامه هسته‌ای ایران و رفع تحریم‌های آمریکا بود. تیم‌های کارشناسی و مذاکره‌کنندگان ارشد، از جمله استیو ویتکوف از طرف آمریکا و عباس عراقچی از طرف ایران، در این گفت‌وگوها حضور داشتند.
البوسعیدی اظهار داشت که این مذاکرات نشان‌دهنده تمایل مشترک برای دستیابی به توافقی مبتنی بر احترام متقابل و تعهدات پایدار است. دور بعدی مذاکرات برای ۳ مه برنامه‌ریزی شده است.»
برای نخستین‌بار، دو طرف پیشنهادهای مکتوب رد و بدل کردند و وارد بحث‌های فنی عمیق‌تری شدند که نشان‌دهنده جدیت در پیگیری توافق است.
با وجود پیشرفت‌ها، اختلافات اساسی همچنان باقی است. ایران نسبت به موفقیت مذاکرات با احتیاط شدید برخورد می‌کند و بر حق خود برای غنی‌سازی اورانیوم تأکید دارد.
دور بعدی مذاکرات به‌طور موقت برای ۳ مه (۱۳ اردیبهشت) در اروپا برنامه‌ریزی شده است، که نشان‌دهنده تمایل دو طرف برای ادامه گفت‌وگوها و دستیابی به توافق است.
سومین دور مذاکرات بین ایران و آمریکا در عمان نشانه‌ای از پیشرفت در مسیر دستیابی به توافقی جدید است. با وجود اختلافات باقی‌مانده، تبادل پیشنهادهای مکتوب و ورود به بحث‌های فنی عمیق‌تر نشان‌دهنده جدیت دو طرف در پیگیری راه‌حل دیپلماتیک است. ادامه این روند به اراده سیاسی و انعطاف‌پذیری هر دو کشور بستگی دارد.
در این دور از مذاکرات، یکی از محورهای اصلی گفتگوها کاهش تدریجی تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در ازای محدودیت‌های بیشتر در برنامه هسته‌ای این کشور بود. مقامات دو طرف از پیشرفت‌های فنی و ایجاد فضای مثبت برای گفت‌وگوهای بیشتر خبر دادند، اما در عین حال، اختلافات اساسی و پیچیده‌ای همچنان پابرجا باقی ماند.
این مذاکرات به‌ویژه در شرایط جهانی و منطقه‌ای حساس که تنش‌های اقتصادی و ژئوپولیتیکی در خاورمیانه و جهان افزایش یافته، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. به نظر می‌رسد که دورهای بعدی مذاکرات می‌تواند زمینه‌ساز توافقات گسترده‌تر در زمینه‌های مختلف باشد.
