در یک مطلب علمی که توصیه‌هایی مفید برای موفقیت و نوآوری در کارها ارائه کرده بود، یکی از بندها به مشاهده روزانه یک سخنرانی از «تد» اختصاص داشت. همین کافی بود تا کنجکاوی من برانگیخته شود که مگر این تد چیست که به عنوان یکی از رازهای موفقیت مدیران معرفی شده است؟
در یک مطلب علمی که توصیه‌هایی مفید برای موفقیت و نوآوری در کارها ارائه کرده بود، یکی از بندها به مشاهده روزانه یک سخنرانی از «تد» اختصاص داشت. همین کافی بود تا کنجکاوی من برانگیخته شود که مگر این تد چیست که به عنوان یکی از رازهای موفقیت مدیران معرفی شده است؟
وقتی به سایت تد مراجعه کردم، متوجه شدم که ماجرا بسیار جدی‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کردم. از زمانی که به اینترنت متصل شده‌ام، یعنی از سال ۱۳۷۵ تاکنون، بارها از مشاهده برخی وب سایت ها یا استفاده از برخی اپلیکیشن ها هیجان زده شده ام. یکی از آن دفعات، زمانی بود که برای اولین بار وبلاگ ایجاد کردم و توانستم آزادانه بنویسم و مخاطب خودم را داشته باشم. بارهای متعدد دیگری هم این هیجان را تجربه کرده ام، اما اذعان می کنم که هیچ گاه به‌اندازة کشف سایت تد شگفت زده نشده بودم.
تد در واقع خمیرمایة علم و فناوری غرب است. ما از غرب عمدتاً بدی هایش را دیده یا شنیده ایم. فیلم ها و تصاویر تلویزیونی اغلب تصویری اغراق شده یا تحریف شده از آن به ما ارائه داده اند. اما، به قول یکی از اساتید فرهیخته، اگر غرب آن گونه که به ما گفته اند غرق در فساد و بحران بود، چگونه توانسته به چنین پیشرفت های علمی و فناوری دست یابد؟ چرا اغلب چهره های مطرح علمی بخشی از دوران تحصیل خود را در یکی از کشورهای غربی گذرانده اند؟ پاسخ این پرسش ها را می توان در سایت تد یافت. البته ساده انگاری است که تصور کنیم غرب از طریق اینترنت دانش و فناوری خود را با دیگر کشورها به اشتراک می گذارد، اما حداقل می توان بخشی از این دانش را از این طریق به دست آورد.
تِد که مخفف “Technology, Entertainment, Design” است، نام یک سازمان غیرانتفاعی آمریکایی است. شهرت این سازمان به‌دلیل برگزاری کنفرانس های ویژه ای است که سالانه تحت عنوان “TED Conference” برگزار می شود. این سازمان در سال ۱۹۸۴ در کالیفرنیا تأسیس شد و امروزه در نقاط مختلف جهان کنفرانس های خود را برگزار می کند. هدف از برگزاری این کنفرانس ها، گرد هم آوردن مدیران شرکت های بزرگ فناوری دنیا (مانند گوگل، مایکروسافت، اپل، سان مایکرو سیستمز و…) در کنار برترین دانشمندان، هنرمندان، معماران، اساتید و نظریه پردازان رشته های علمی و کاربردی (مانند شخار کاپور، جیمز کامرون، بیل گیتس، ال گور، جرج اسموت، براین گرین، استیون هاوکینگ، ریچارد داوکینز و…) است تا با تبادل اطلاعات، راهکارهایی برای معضلات بزرگ جهانی بیابند.
ویدئوهای این کنفرانس ها با کیفیت های مختلف در وب سایتی به نشانی www.ted.com منتشر می شوند. از محتوای تد استفاده های آموزشی زیادی شده است. در ایران، دانشگاه تهران برای اولین بار از این منبع جهت پیاده سازی کلاس معکوس بهره برد. مدتی پیش شبکه ۴ سیما یکی از کنفرانس های تد را پخش کرد که در آن، لیلی عراقیان، طراح پل طبیعت، سخنرانی می کرد. خوشبختانه سایت تد فیلتر نیست و کاربران می توانند حتی با زیرنویس فارسی، به حدود 4 هزار ویدئو از 7 هزار ویدئوی آن به زبان فارسی دسترسی داشته باشند. تماشای این فیلم ها می تواند به تقویت زبان انگلیسی نیز کمک کند. دسته بندی و منظم کردن ویدئوهای تد نیز بر اساس موضوع، تاریخ و مدت زمان ویدئو و زبان آن امکان پذیر است.
برنامه های تد معمولاً در قالب داستان پردازی به معرفی تحقیقات، دانش و فرهنگ می پردازند. کنفرانس تد در بهار هر سال، هم‌زمان با کنفرانس “تد اکتیو” و “تد گلوبال” در تابستان برگزار می شود. شعار تد “گسترش ایده های ارزشمند” است. این ایده ها به اشتراک گذاشته شده و اجرایی می شوند تا جهان را تغییر دهند.
بسیاری از چهره های سرشناس سیاست و اقتصاد و همچنین برندگان جایزة نوبل، از جمله جیمز کامرون، بیل گیتس، ال گور، جرج اسموت، براین گرین، استیون هاوکینگ، ریچارد داوکینز و لری پیج (مؤسس گوگل) تاکنون در این برنامه سخنرانی کرده اند. مجموعة ویدئوهای TED رایگان هستند و می توان آن ها را در قالب فایل های صوتی یا تصویری با کیفیت های مختلف دانلود کرد. بسیاری از این سخنرانی ها دارای زیرنویس فارسی هستند که هنگام نمایش یا دانلود، قابل فعال سازی است.
ایدة اصلی تد توسط معمار و طراح گرافیک، “ریچارد سول ورمن”، که تخصصش با حوزه های تکنولوژی، سرگرمی و طراحی (TED) همخوانی داشت، پایه گذاری شد. اولین کنفرانس تد توسط ورمن و هری مارکز در سال ۱۹۸۴ به منظور نمایش لوح فشردة سونی و رونمایی از یکی از کامپیوترهای اپل مکینتاش برگزار شد. این کنفرانس که با ارائة ریاضیدانی مشهور به نام مندلبرو و اعضای برجستة شرکت‌های کامپیوتری مانند نیکلاس نِگروپونته و استوارت برند همراه بود، چندان موفقیت‌آمیز نبود.
در ابتدا، سخنرانان تنها در زمینه‌های تکنولوژی، سرگرمی و طراحی سخنرانی می کردند، اما از نهمین دورة کنفرانس، موضوعات گسترده تری از جمله دانش، فلسفه، موسیقی، رهبری مذهبی و انجمن های بشردوستانه نیز به برنامه ها اضافه شد.
“TED Global” کنفرانسی است که سالانه در طول پنج‌روز با ارائة ایده ها و خلاقیت‌هایی از سراسر جهان برگزار می شود. این کنفرانس در سال ۲۰۰۵، با مدیریت “کریس اندرسون”، در کنار کنفرانس اصلی تد پایه گذاری شد. از آن سال تاکنون، کنفرانس تد گلوبال در آکسفورد انگلستان، آروشا در تانزانیا و ادینبورگ اسکاتلند برگزار شده است. در این رویداد، استعداد بشری با جست و جوی ایده ها، نوآوری ها و خلاقیت از سراسر جهان مورد تجلیل قرار می‌گیرد.
“TED Prize” نیز جایزه ای است که سالانه به رهبران و پیشگامان ایده های نو اهدا می شود. برندة تد پرایز یک میلیون دلار دریافت می کند. پیش تر این جایزه به سه نفر اهدا می شد، اما اکنون تنها یک نفر انتخاب می‌شود تا تحقق آرزوی او به حداکثر برسد. این جایزه به فردی تعلق می گیرد که الهام بخش متفکران و تأثیرگذاران جهانی باشد.
تد، به نوعی، مشابه ایده هایی مانند ویکی‌پدیاست، اما شاید تأثیرگذارتر از آن باشد. سایت تد بسیار پیشرفته است و کاربران می توانند محتوای آن را بر اساس گروه بندی های مختلف شخصی سازی کنند. این پلتفرم، شما را با دنیای علم و فناوری آشنا می سازد. ایده هایی که در تد مطرح می شوند، توسط دانشمندان برجسته ارائه شده و این مجموعه مانند یک دانشگاه آنلاین است.
