ترامپ ،”مرد دیوانه” یا تاجر حیله گر؟

این روزها جامعه ایران در بیم و امید زیادی ناشی از ورود مجدد دونالد ترامپ به کاخ سفید است. بخش بسیار بزرگی از جامعه و حتی سیاسیون، آینده خوشی را برای ایران در 4 سال پیش رو تصور نمی کنند و معتقدند قاتل سردار شهید قاسم سلیمانی و پشتیبان بزرگ اسرائیل هرگز به دنبال صلاح ما ایرانیان نیست.
به نظر می رسد در باره ترامپ و اهداف او باید احتیاط کرد. او اگر چه سعی می کند از خود چهره ای خشن و غیر قابل پیش بینی بسازد؛ اما باید گفت در نهایت او یک تاجر محاسبه گر است که از ابزار “مرد دیوانه” در سیاست استفاده می کند. اصطلاح مرد دیوانه در زمان “نیکسون” رئیس جمهور اسبق آمریکا باب شد که اشاره به فردی دارد که هیچ چیزش قابل پیش بینی نیست و باید از او ترسید. بعدها این روش را ریگان نیز به کار برد.
اما این مرد غیر قابل پیش بینی یک روی دیگر نیز دارد: “حسابگری”. او می داند که امروز آمریکا احتیاج به یک سیاست “نگاه به درون” دارد تا بتواند از کسری بودجه های بی سابقه بیرون آید. چنین مشکلی تنها از طریق صلح به سرانجام می رسد و او چنان که گفته، مایل است فقط ایران بمب (اتمی) نداشته باشد. بنابراین کافی است که ایران از غنای هسته ای بکاهد و با نظارت های بیش تر موافقت کند. در این صورت او می داند که می تواند با رفع تحریم ها، حتی با ایران به تجارت نیز بپردازد. او از طریق ایلان ماسک مدیر عامل تسلا و بزرگ ترین سرمایه دار جهان به گفت و گوهای غیر رسمی (و حتی تکذیب شده) با ایران پرداخته و اکنون مشخص شده است که او حتی در رهایی خبرنگار ایتالیایی نقش داشته است.
بنابر این، عجیب نیست اگر فردی مانند ماسک که نفوذی قابل توجه در ترامپ دارد. کلاً صحنه بازی را عوض کرده و این بار با شرایطی ساده تر ایران را در مسیر “توافقی خوب” قرار دهد.
روز سه شنبه خبری توسط “المانیتور” منتشر شد که به دیدگاه های خوشبینانه دامن زد.
المانیتور در گزارشی تحت عنوان «ترامپ با گزینه جدید خود در پنتاگون این سیگنال را می دهد که از جنگ‌ طلبان خسته شده و استراتژی در قبال ایران تغییر کرده است»، نوشت: «دولت ترامپ “مایکل پی. دیمینو” یک افسر سابق سیا در حوزه مبارزه با تروریسم و حامی رویکرد خویشتنداری در برابر ایران را به عنوان رئیس بعدی سیاست‌گذاری پنتاگون برای خاورمیانه منصوب کرد».
البته این تنها خبر خوب نبود، “برایان هوک” معمار فشار حداکثری آمریکا و مسئول میز ایران در دوره ترامپ نیز روز قبل برکنار شد .وی که کارمند ارشد وزارت خارجه آمریکا بود طی 2 سال نه تنها هیچ مسیر خوبی را برای بهره گیری از فشار حداکثری با ایران پی نگرفت، بلکه چنان کمربند محکمی از تحریم ها به دور ایران بست که عملا راهی برای گفت و گو نماند.
تمامی این اتفاقات نشان می دهد که نه می توان خوش بین بود و نه از ترس دشمن “به سمت مرگ” رفت.ترامپ نیز یک سیاستمدار نظیر سایر سیاستمداران جهان است که امروزه نظایر او را در بسیاری از نقاط جهان می توان یافت. ایران کشوری قوی با موقعیت ویژه در قلب آسیا و تنها مسیر خشکی غرب به شرق است. قدرت نظامی و نفوذ ما هم چنان پا بر جاست و با روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان به یک وفاق نسبی نیز رسیده ایم که شرایط را بسیار بهتر از سال 1401 کرده است. البته مشکلات اقتصادی و زیست محیطی که کشور درگیر آن شده آستانه تحمل جامعه را کاهش داده و باید اذعان کرد که پاشنه آشیل کشور همین مورد است، وگرنه دشمن خارجی هم به اندازه ما از جنگ دوری می کند. همه بازیگران منطقه و فرا منطقه ای توان نظامی ایران در بخش موشکی و پهبادی را دیده اند و طبیعتا، کسی میل به تجربه مجدد آن ندارد.