تنوع ساختاری و موضوعی فیلم‌ها در صورتی خوب است که شرایط اکران هم مهیا باشد. در حال حاضر تعدد فیلم‌ها به سینمای ایران بیشترین لطمه را وارد می‌کند. با ایجاد تنوع موضوعی و ژانری فیلم‌ها، تعداد فیلم‌ها بیشتر می‌شوند اما در مقابل تعداد سینماها افزایش نمی‌یابد. کنار افتتاح دو تا سه سالن پردیس‌های سینمایی، 100 فیلم در سال ساخته می‌شوند و گاهی 12 فیلم در حال اکران هستند، در حالی که بعضی از آن‌ها کشش ادامه اکران و جذب مخاطب خود را ندارند و تنها سالن‌ها درگیر می‌شوند.
بعضی از فیلم‌ها تعداد سالن‌های کمی گیرشان می‌آید. سینمادارها مجبور می‌شوند برای حمایت از آن‌ها، چند سانس به صورت فوق‌العاده به آن فیلم‌ها بدهند و این عملکرد به دیگر فیلم‌ها لطمه می‌زند. این مساله‌ای است که به نظر می‌رسد شورای صنفی باید برای آن راهکاری بیندیشند و از تعدد فیلم‌ها در اکران جلوگیری کند. اکران 50 فیلم که هر فیلم تنها در دو سینما به نمایش درآیند، لطمه‌های زیادی به دنبال دارد زیرا همه نمی‌توانند سر فرصت به دیدن فیلم بروند و از طرفی به دلیل هزینه‌های بالا، تهیه‌کننده امکان تبلیغ و اطلاع‌رسانی وسیع ندارد.
به جای افزایش عرضی فیلم‌های اکران، افزایش زمان فیلم‌های روی اکران مهم‌تر است تا مخاطب خود را پیدا کنند و فیلم‌هایی که جوایزی کسب کرده‌اند و نشان می‌دهد به استانداردها نزدیک هستند و از طرفی برای ساخت آن‌ها تلاش و هزینه صرف شده، نیاز به توجه و حمایت بیشتری هستند.
این شیوه که اکران فیلم‌ها در پی هم صورت می‌گیرد، بسیار اشتباه است. این روند که این هفته دو فیلم اکران می‌شود و در هفته سوم آن‌ها دو فیلم دیگر اکران می‌شوند و فیلم‌های قبلی را از اکران خارج می‌کنیم، روند درستی نیست و نتایج خوبی برای سینما نخواهد داشت. اگر این روند ادامه پیدا کند، هیچ فیلمی به فروش‌های بالا دست پیدا نخواهد کرد. بهتر است همان 5 گروه قبلی سر جای خود قرار بگیرند و به فیلم‌ها بها داده شود و سانس‌های بیشتری در اختیار فیلم‌ها قرار بگیرد تا فیلم‌ها دیده شوند. این در حالی است که هزینه تبلیغ‌های تلویزیونی و پلت‌فرم‌های دیگر هم این‌قدر بالاست که کسی نمی‌تواند از طریق آن تیزر پخش کند. سازمان تبلیغات صداوسیما هم از فیلم‌ها حمایت نمی‌کند. شهرداری هم تمام بیلبوردها و تبلیغات سطح شهر را با قیمت‌های بالا به شرکت‌های تبلیغاتی اجاره داده که این هزینه‌ها برای سینمای ایران صرفه ندارد. در چنین شرایطی سینماگران چه باید بکنند؟ مردم چه طوری باید مطلع شوند فیلم‌ها اکران شده‌اند؟ تعارف هم نداریم، مردم روزنامه نمی‌خوانند چون اگر می‌خواندند تیراژ روزنامه‌ها به 1 تا 2 میلیون می‌رسید. دولت‌مردان و مسئولان سینمایی باید تلاش کنند فیلم‌ها شناسانده شوند.
از تطر من تنوع فیلم‌های اکران کارساز است اما به شرط‌ها و شروط‌ها! به این شرط که اکران فیلم‌ها تداوم یابد.
