نبود ارتباطات بین‌المللی و عدم حضور نخبه‌های دانشگاهی از جمله آسیب‌هایی است که در تئاتر دانشگاهی با آن‌ها روبه‌رو هستیم.
نبود ارتباطات بین‌المللی و عدم حضور نخبه‌های دانشگاهی از جمله آسیب‌هایی است که در تئاتر دانشگاهی با آن‌ها روبه‌رو هستیم. به این طریق دانشجویان نمی‌توانند با گروه‌هایی که در جریان تئاتر پیشرو فعالیت می‌کنند، آشنایی داشته باشند و به تماشای کارهایشان بنشینند. ایجاد ارتباطات برون‌مرزی میان گروه‌ها از جمله اتفاقات مهمی است که می‌تواند در جشنواره‌ها شکل بگیرد.
عدم حمایت‌های مالی نیز از دیگر مسائل پیش روی ماست. آثار گروه‌های نمایش به دلیل عدم حمایت‌های مالی درست معمولا سرانجام خوبی ندارند.
ضعف آثار دانشگاهی طی چند سال گذشته، به دلیل ضعف سیستم دانشگاهی و اساتید آن است. بسیاری از واحدهای درسی با شیوه مدون درستی تهیه نشده‌اند. بسیاری از دانشجویان کارشان را از سال‌های قبل از دانشگاه آغاز کرده‌اند و با ورود به عرصه بزرگ‌تر خواهان کسب اطلاعات به‌روزتری‌اند. آن‌ها در سیستم آموزشی دانشگاهی با موضوعات بسیاری روبه‌رو هستند و نمی‌توانند آن‌چه را مد نظر دارند به‌دست آورند. هنگامی که اساتید هم نمی‌توانند آثار شایان توجهی را تولید کنند، دیگر از دانشجویان چه توقعی می‌توان داشت. می‌توان گفت شرایط موجود، انعکاس سیستم موجود است.
