گوگل صدای جدیدی را ارائه کرده است که جایگزین «دستیار شخصی» و «گوگا ترانسلتور» خواهد شد. این موتور جست‌وجوگر صدای جدید خود را با کمال تقلید از انسان خلق کرده است. «TACOTRON 2» نام این تکنولوژی جدید است و سؤالات اخلاقی را مطرح می کند.
گوگل صدای جدیدی را ارائه کرده است که جایگزین «دستیار شخصی» و «گوگا ترانسلتور» خواهد شد. این موتور جست‌وجوگر صدای جدید خود را با کمال تقلید از انسان خلق کرده است. «TACOTRON 2» نام این تکنولوژی جدید است و سؤالات اخلاقی را مطرح می کند.
صدای بسیار خنده دار گوگل ترانسلیتور و گوگل دستیار به زودی با یک صدای بسیار واقع گرایانه جایگزین خواهد شد. در گزارش منتشر شده در ماه دسامبر، شرکت آمریکایی نشان می دهد که توانسته استTACOTRON 2» » را که قادر به تبدیل متون به فایل های صوتی با صدایی است که قابل تشخیص با صدای یک انسان نیست، توسعه می دهد.
بنابراین، هوش مصنوعی برای اولین بار از نقطه گذاری، لهجه ها، حروف بزرگ و یا حتی متن بزرگ جمله ای برای واجب بودن تلفظ آن پشتیبانی می کند. گوگا در حال حاضر برخی از فایل هایی را که توسط TACOTRON 2» » که یک صدای انسانی است منتشر کرده است.
بر اساس سایت علمی «کوارتز»، گوگل به دو شبکه عصبی مصنوعی متکی است. اولین شبکه یک متن را به اسپکتوگرام یعنی نمایش بصری فرکانس های صوتی تبدیل می کند. این اسپکتوگرام سپس به WaveNet»» ارسال می شود، یک سیستم توسعه یافته به نامGOOGLE DEEPMIND قادر به خواندن و تولید فایل صوتی است.
اگر این توانایی تکنولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد، همچنین بسیاری از سوالات اخلاقی را مطرح می کند. به گفته «لورنس دویلرز» استاد هوش مصنوعی در دانشگاه سوربن و محقق آزمایشگاه علوم کامپیوتر، لازم است که مرز مشخصی بین زندگی واقعی و مصنوعی، بین انسان ها و ماشین ها وجود داشته باشد.
در یک کمیته اخلاقی تحقیقاتی با مدیریت خانم دویلرز در سال 2014 تحت عنوان «اخلاق تحقیقاتی رباتیک» تشکیل شد که هشدار می داد باید تقلید و تعامل عاطفی و مرزها بین انسان و ربات مجزا گردد در غیر این‌صورت در آینده با مشکلات بی سابقه ای در زندگی مواجه خواهیم شد.
انسان ها به راحتی می توانند ریخت‌شناسی انسانی به ماشین ها بدهند؛ لورنس دویلرز این را می گوید همان کسی که کتاب ربات ها و انسان ها را نوشته است. این کتابی است که درباره اختلالاتی که روبات‌ها می توانند در زندگی ما و سؤالات اخلاقی که مطرح می شود را توضیح می دهد. هنگامی که یک صدا به نظر بسیار شبیه به صدای انسان است، ما تمایل خواهیم یافت که احساسات، رفتارها و توانایی های انسان را به دستگاه تعلق دهیم، اما این دستگاه ها فقط کلمات را شناسایی می کنند و قادر به درک آن‌ها نیستند اما ما فکر می کنیم که آن‌ها درک می کنند و فریب می‌خوریم.
