برگام پرهام
چندی پیش یک منتقد موسیقی خاطره‌ای تعریف کرده بود مبنی بر اینکه جوان اول موسیقی کشور در جشنواره موسیقی نواحی آجر بالا می‌انداخته است و در شهر خودش شغلش کارگری ساختمان بوده است. چشممان که روشن اما شنیده‌ها حاکی‌ست تعدادی از مسوولان دل‌سوز موسیقی پس از اطلاع از این معضل خیلی سریع و بلا فاصله دست به کار شده‌اند و برای رفاه حال این جوان اول موسیقی کشور و البته دیگر جوانان اول موسیقی کشور آستین‌ها را بالا زده‌اند. می‌پرسید چه کرده‌اند؟ معلوم است که چه کرده‌اند که ما قصد داریم با وسع محدودمان حتی به صورت زبانی هم شده از آنان تقدیر و تشکر به عمل بیاوریم؛ اقدام کرده‌اند به تهیه تعداد زیادی بالابر، قرقره، استانبولی و فرغون تا با شرایط ویژه و پرداخت اقساطی با بهره پایین در اختیار این نخبگان و جوانان اول موسیقی کشور قرار بگیرد تا دیگر هرگزا هرگز هیچ جوان اول موسیقی کشوری پیدا نشود که با دست خالی آجرهای نیمه و درسته را چند طبقه بالاتر پرتاب کند و یک وقت خدای نکرده به دستان ظریفش که برای نواختن ساز خلق شده آسیبی وارد نشود. هرچند مقادیر زیادی طناب هم به صورت بلاعوض به این عزیزان هبه شده است و البته مزایای دیگری هم برای این عزیزان در نظر گرفته‌اند که نمی‌گوییم چون ریا می‌شود. به هر حال خواستیم در همین مجال و مقال کوتاه از این اقدام مسوولان تشکری کرده باشیم. چنین مسوولان دل‌سوزی دارد هنر این مرز و بوم و ما قدرشان را نمی‌دانیم… پرهام!
