بی گمان طرفداران استقلال روز های سخت و طاقت فرسای لیگ بیست و چهارم را فراموش نخواهند کرد. روز های کابوس واری که حتی با موسیمانه هم به پایان نمی رسند
سرویس ورزشی نوآوران – معین احمدوند / بی گمان طرفداران استقلال روز های سخت و طاقت فرسای لیگ بیست و چهارم را فراموش نخواهند کرد. روز های کابوس واری که حتی با موسیمانه هم به پایان نمی رسند.اگر بخواهیم از هزاران اتفاقات عجیب و غریب و ریز و درشت در باشگاه استقلال سخنی به میان آوریم، محدودیت زمانی مجالی اینچنین نمی دهد و اهالی فوتبال و به ویژه هواداران آبی ها، حوادث گوناگون و حاشیه های تمام نشدنی تیم را جز به جز می دانند و آن موارد را به حافظه بلند مدت خود سپرده و بازگو کردن آنها فقط تکرار مکررات است.
حال در یکی از جدیدترین شگفتانه های باشگاه استقلال در فصل جاری، پیتسو موسیمانه،مرد اول نیمکت آبی ها، در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی برابر شمس آذر قزوین ادعاهایی درباره خود و دستیارانش مطرح کرده بود.به نظر میرسد اکنون زمان مناسبی است تا صحبت های او را مورد بررسی و واکاوی قرار دهیم.تیم او اصلاً حال و روز خوشی ندارد و با باخت مقابل شمس آذر-که از قضا سید مهدی رحمتی تازه به نیمکت این تیم اضافه شده بود-وضعیت بد و اسفناک آبی ها با تجربه ششمین باخت خود و سقوط به رده یازدهم و چهل و چهار روز در حسرت یک برد، تشدید شد.در روز های ابتدایی که مرد آفریقایی به ایران آمده بود تا هدایت استقلال را برعهده بگیرد و آبی ها را پس از گذراندن یک دوران پر از چالش و نسبتا ضعیف با نکونام، مجددا به مربع قدرت و مدعیان همیشگی و اصلی برساند و استقلال به همان تیم قدرتمند و هجومی سابق تبدیل شود. در آغاز راه، توقعات از موسیمانه آنقدری زیاد نبود و هواداران فکر نمی کردند که حتی با گذشت نیم فصل اول و وارد شدن به یک رقابت دشوار و پانزده هفته پر از فشار در نیم فصل دوم، با این سرمربی کهنه کار و با تجربه هم به مشکلات زیادی برخورد کنند و اوضاع بدتر و فاجعه بار تر از مقطع ابتدایی فصل و تصورات هواداران در بدترین حالت ممکن پیش برود.
با گذشت بیش پانزده دیدار از زمان حضور موسیمانه بر روی نیمکت استقلال، او هنوز ترکیب و بازیکنان اصلی و کلیدی خود را نشناخته و عللی همانند عدم برخورداری از یک بدنسازی اصولی و حرفه ای در پیش فصل و البته یارگیری نه چندان جالب و درست در بازار نقل و انتقالات تابستانی، بهانه هایی بود که بارها و بارها از زبان مرد آفریقایی در پاسخ به اینکه چرا استقلال نمی تواند به عملکرد و نتایج مطلوب دست پیدا کند، شنیده ایم.
او در نشست خبری پیش از بازی با شمس آذر، به واسطه سؤالات برخی خبرنگاران، عصبانی شد و با پاسخ های سر بالا و عجیب، عصبانیت خود را آشکار ساخت.موسیمانه مدعی شد که تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی دارد، از گوشه و کنار خیابان به چنين جایگاهی در حیطه مربیگری نرسیده و در تعطیلات فقط مشغول نوشیدن قهوه نبوده است! حال لازم است برای بررسی ادعاهای پرشمار و گاه بی شمار موسیمانه چند لحظه ای درنگ و مکث به خرج دهیم تا متوجه شویم که ادعای حرفه ای گری او در چه میزان و سطحی است.
در حال حاضر مهم ترین سوال و ابهام طرفداران استقلال این است که چرا او بعد از اتمام نیم فصل اول، چنین تیم بدحال و مریضی را به حال خود رها کرد و هشت روز تمرینات تیم را بدون دلیل منطقی تعطیل اعلام کرد؟ آیا هشت روز تعطیلی برای تمرینات تیمی به مثابه استقلال واجب و ضروری بود؟آیا هواداران باید قبول می کردند و می پذیرفتند که انتخاب بازیکن پیکان یعنی غلامرضا ثابت ایمانی و دست رد به چند گزینه ایده آل لیگ برتری، ایده و تفکری از سوی موسیمانه بوده که رسما خواستار چنين اقدامات و فعالیتی در نیم فصل نقل و انتقالاتی زمستان شده است؟ دلیل لغو بازی دوستانه برابر نساجی مازندران در اردوی کیش چه بود و چرا مرد آفریقایی نتوانست حواشی و جو رختکن را به درستی کنترل و مدیریت کند؟ به عبارت دیگر، تأثیر این اردو چه مزیت و امکاناتی به تاکتیک تیم و تکنیک بازیکنان اضافه کرد؟ علت تاکید بر استفاده از مهره هایی همچون میلاد زکی پور-که در جریان بازی اشتباهات زیاد و البته تاثیرگذاری مرتکب می شود-چیست و رامین رضاییان چرا در مقطع کنونی، آن اثرگذاری عالی برهه ابتدایی فصل خود را از دست داده است؟به هر روی پرسش ها در این زمینه فراوان است و اتفاقا تنها موضوعی که کاملا عیان شده و اوصاف استقلال را به خوبی نشان میدهد، بازسازی و به معنی دقیق تر، ساخت و ساز در ترکیب اولیه و مجموعه تیم همچنان ادامه دارد.
هرچند که وضعیت استقلال هیچ گونه تغییری نسبت به قبل نداشته و نکات و جریانات مثبت و رو به جلو، کمتر از درون و برون این تیم به چشم میخورد. با این توضیحات، باید منتظر ماند و دید که آیا موسیمانه می تواند خونی تازه به رگ های خشک و پوسیده تیم تزریق کند یا کماکان نارضایتی و ناراحتی هواداران، آنقدری ادامه می یابد تا روزی که تمامی زنگ خطرها برای آبی های پایتخت به صدا در بیاید.