بر کسی پوشیده نیست ناترازی انرژی که اکنون با آن دست و پنجه نرم می کنیم، در کشوری همچون ایران که از منابع غنی انرژی در زمینه های مختلف برخوردار است، نشان از سوء مدیریت مدیران و اتخاذ و اجرای سیاست های ناکارآمد دارد.
آرزو قادری
روزنامه نگار
بر کسی پوشیده نیست ناترازی انرژی که اکنون با آن دست و پنجه نرم می کنیم، در کشوری همچون ایران که از منابع غنی انرژی در زمینه های مختلف برخوردار است، نشان از سوء مدیریت مدیران و اتخاذ و اجرای سیاست های ناکارآمد دارد.
پرواضح است بحران ناترازی انرژی که گریبان بخش های صنعتی را گرفته، شرایط را برای تداوم فعالیت های تولیدی بسیار دشوار ساخته و وضعیت بغرنجی را ایجاد کرده است.
صنایع به دنبال بروز ناترازی انرژی، ساعاتی از روز با قطعی برق مواجه هستند و همین امر موجب شده تا امکان گسترش تولید برای شان فراهم نباشد و شاهد کاهش سطح تولید در داخل شویم.
این در حالی است که چرخه اقتصادی کشور تا حد زیادی وابسته به روشن ماندن چراغ صنایع است و اکنون محدودیت در تأمین منابع انرژی موجب شده تا صنعتگران به طور بی سابقه ای با مشکل مواجه شوند.
در کنار مشکلات و ناترازی های مالی که اکنون تولیدکنندگان و صنعتگران را تحت فشار قرار داده اند، بحران ناترازی انرژی نیز همچون تیغی در گلوی صنایع فرو رفته است و اجازه نفس کشیدن نمی دهد و نفس های شان را به شماره انداخته است.
در همین خصوص به گفت و گو با محمدرضا نجفی منش، عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع و معادن تهران پرداختیم.
نجفی منش با انتقاد از وضعیت موجود در زمیه ناترازی انرژی گفت: در حال حاضر بسیاری از صنایع در بستر احتضار هستند و مشخص نیست چه آینده ای در انتظارشان خواهد بود.
وی افزود: متاسفانه ناترازی انرژی آسیب های جبران ناپذیری بر پیکره صنایع و بخش های تولیدی وارد ساخته است.
نجفی منش با ابراز تأسف از این که ناترازی منابع انرژی اکنون منجر به توقف تولید شده است، اظهار داشت: تا زمانی که محدودیت در تامین انرژی موردنیاز صنایع وجود داشته باشد، تولیدکنندگان قادر به تولید همچون قبل نیستند و اصطلاحاً خط تولید صنایع به خواب می رود و از میزان تولیدات کاسته می شود.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی و با کاهش سطح تولیدات داخلی شاهد بروز مشکلات بسیاری خواهیم بود. از یک سو در زمینه تامین نیاز داخلی دچار کسری می شویم و برای جبران این کمبود باید به واردات از دیگر کشورها روی آوریم که در وضعیت فعلی و با نوسانات ساعتی نرخ ارز چنین اتفاقی عملاً بار مالی سنگینی به دنبال خواهد داشت. از دیگر سو نیز امکان تولید به میزان کافی و صادرات محصولات تولیدی ساخت داخل از میان می رود.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع و معادن تهران با اشاره به تحریم های اعمال شده علیه کشورمان مطرح کرد: در حال حاضر تحریم ها تا حد زیادی امکان صادرات نفتی و ارزآوری از این محل را سلب کرده است. در چنین وضعیتی باید به صادرات غیرنفتی روی آوریم و از این طریق اقدام به تامین منابع ارزی موردنیاز کشور کنیم که کاهش سطح تولید به دنبال بروز ناترازی انرژی موجب شده این امکان وجود نداشته باشد. درنتیجه، ارزآوری از محل تولید و صادرات غیرنفتی نیز صورت نخواهد گرفت.
نجفی منش، افزایش سطح تولیدات صنعتی داخلی را در وضعیت فعلی اقتصاد، امری ضروری دانست و گفت: به دنبال ناترازی انرژی شاهد تحمیل فشار بر صنایع هستیم و قطعی های مکرر موجب شده تا امکان استفاده از تمامی ظرفیت ها برای تولید محصولات صنعتی فراهم نباشد.
وی تخریب و آسیب تجهیزات صنعتی را از دیگر تبعات قطعی های اخیر برق عنوان و چنین مطرح کرد: دولت باید برای برون رفت از بحران انرژی موجود تدابیری بیاندیشد و موانع پیش روی تولیدکنندگان و صنعتگران را از میان بردارد تا آن ها بتوانند فعالیت های تولیدی شان را ارتقا دهند و شاهد افزایش صادرات این محصولات باشیم. به ویژه این که در شرایط فعلی یکی از بهترین راهکارها برای رفع مشکلات اقتصادی و ارزآوری، گسترش صادرات غیرنفتی است.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع و معادن تهران با ابراز تأسف از چالش های پیش روی صنایع تأکید کرد: امروزه بزرگترین مشکل چالش بخش های تولیدی را می توان کمبود منابع انرژی دانست. این در حالی است که اگر امکان تولید به اندازه مطلوب و افزایش صادرات مهیا بود، اکنون می توانستیم در بسیاری از بازارهای بین المللی در زمینه محصولات تولیدی غیرنفتی، حرفی برای گفتن داشته باشیم.
نجفی منش در پایان به ارزآور بودن صادرات غیرنفتی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر که با نوسانات ارزی بی سابقه ای مواجه شده ایم. باید دولت، راهی برای کسب درآمدهای ارزی بیاندیشد و اجازه ندهد تحریم ها بیش از این مشکل آفرینی کنند. یکی از این اقدامات، هموار کردن زمینه برای گسترش تولیدات صنعتی داخلی است که از این طریق می توان امکان افزایش صادرات را فراهم کرد و به این ترتیب کشور از نعمت خوبی همچون درآمدهای ارزی حاصل از صادرات برخوردار خواهد شد که چنین اتفاقی در سایه تأمین انرژی موردنیاز صنایع محقق خواهد شد.
