چهل سال پس از آن که «عباس عبدی» گفته بود: «پیامکی (از یک نماینده مجلس) را دیدم که با صراحت تمام معترض بود که چرا انتصاب پدر همسرش را در فلان شرکت نهایی نکرده‌اند و اتلاف وقت می‌کنند؟».
علی زراندوز
چهل سال پس از آن که «عباس عبدی» گفته بود: «پیامکی (از یک نماینده مجلس) را دیدم که با صراحت تمام معترض بود که چرا انتصاب پدر همسرش را در فلان شرکت نهایی نکرده‌اند و اتلاف وقت می‌کنند؟». نماینده فوق الذکر در گفت و گویی اعلام کرد که اصلا فکر نمی کرده «عباس عبدی» این قدر دهن لق و کم جنبه باشد! وی در ادامه گفت: «ایشان که با دیدن همین یک پیامکِ ناقابل این قدر در این چهل ساله جار و جنجال به پا کرده، اگر برخی پیامک ها درباره واگذاری برخی سِمَت ها به پدر شوهر، باجناق، برادر زن، پسر عمو، دخترخاله عمه مهین، پسرِ زن دایی شهین و پسرِ همسایه واحد 14را می دید، می خواست چه کار کند؟ اصلاً شاعر درباره آدم های کم ظرفیت و چشم تنگی مثل «عباس عبدی» بوده که سروده: گر بریزی بحر را در کوزه‌ای / چند گنجد؟ قسمت یک روزه‌ای!».
***
چهل سال پس از آن که وزارت کشورِ دولت «ترامپ» اعلام کرد نام «خلیج مکزیک» را به «خلیج آمریکا» تغییر داده است، دونالد ترامپ اعلام کرد اسم برخی چیزهای دیگر را هم عوض کرده و از این به بعد، نام «کره ماه» به «توپ گلف ترامپ»، نام همسرش به «جنیفر لوپز»، نام کوه «اورست» به «سرنیزه ترامپ» و نام «جام جهانی فوتبال» به «جام جهانی ترامپبال» تغییر پیدا کرده است! «ترامپ» در پاسخ به سوال یک خبرنگار که از وی پرسید: «چطور به خودتان اجازه می دهید نامِ چیزهایی که اصلا به شما ربطی ندارند را عوض کنید؟». دستور داد نام خبرنگاری که این سوال را پرسیده بود، از «رون ویزلی» به «{…} ویزلی» تغییر پیدا کند!
***
چهل سال پس از آن که یکی دیگر از شاهکارهای مجری یکی از برنامه های صدا و سیما، درباره کندنِ سبیلِ مهمان برنامه برای راستی آزمایی درباره واقعی بودن سبیل ایشان خبرساز شد، یکی دیگر از مهمانان دعوت شده به صدا و سیما، گفت: «در مورد بنده هم قرار بود راستی آزمایی هایی انجام شود، اما خوشبختانه قبل از این که مجری برنامه اقدام به این راستی آزمایی ها کند، برنامه را ترک کردم!». وی در حالی که با یادآوری این خاطره رنگش پریده بود، گفت: «واقعاً فکر نمی کردم روزی در برابر این راستی آزمایی خطیر، آن هم در مقابل دوربین های تلویزیونی قرار بگیرم!». وی در پاسخ به این سوال که حالا مجری این برنامه قرار بود در چه موردی راستی آزمایی انجام دهد؟ در حالی که آب دهانش را قورت می داد، گفت: «می خواست از بیخ بِکنَد آقا… یعنی دست دراز کرد چند تا از تارهای موی مرا بکند که ثابت شود کلاه گیس سرم نیست. اصلا شاید بنده با کلاه گیس رفته باشم سر برنامه، چرا این طوری آبروریزی می کنند؟ از آن روز به بعد من فوبیای راستی آزمایی گرفتم و شب ها از ترسِ راستی آزمایی، عرق کرده از خواب می پرم!». وی در پایان گفت: «حالا درست است که شاعر هم گفته است: «راستی کن که راستان رستند / در جهان راستان قوی دستند!» ولی دیگر نه این طوری که برای راستی آزمایی، با قدرت و قوت بگیرند، مو و ریش و سبیل و وغیره آدم را از بیخ بِکنَند!
