مترجم: مریم نصیری
در دنیای امروز که اینترنت به یکی از ارکان اصلی زندگی مدرن تبدیل شده، سرعت دسترسی به شبکه جهانی اطلاعات اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. اینترنت نه‌تنها ابزار ارتباطی است، بلکه پایه و اساس بسیاری از خدمات آموزشی، تجاری، مالی، درمانی و تفریحی را تشکیل می‌دهد. از این‌رو، کشورهایی که سرعت اینترنت بالاتری دارند، امکان ارائه خدمات دیجیتال با کیفیت‌تر و رقابتی‌تر را فراهم می‌آورند.
بر اساس جدیدترین آمار منتشرشده در ماه ژوئن توسط وب‌سایت اسپیدتست، برخی کشورها عملکرد بسیار درخشانی در زمینه اینترنت همراه (موبایل دیتا) از خود نشان داده‌اند. کشورهای حوزه خلیج فارس در این رتبه‌بندی پیشتاز هستند. به طور خاص، امارات متحده عربی با سرعت میانگین ۵۴۶.۱۴ مگابیت بر ثانیه رتبه اول را به خود اختصاص داده است. پس از آن قطر با ۵۱۷.۴۴ مگابیت و کویت با ۳۷۸.۴۵ مگابیت در جایگاه‌های دوم و سوم قرار گرفته‌اند. در ادامه، کشورهایی مانند بحرین (۲۳۶.۷۷ مگابیت)، برزیل (۲۲۸.۸۹ مگابیت)، بلغارستان (۲۲۴.۴۶ مگابیت)، کره‌جنوبی (۲۱۸.۰۶ مگابیت)، چین (۲۰۱.۶۷ مگابیت)، عربستان سعودی (۱۹۸.۳۹ مگابیت) و دانمارک (۱۹۶.۲۷ مگابیت) نیز در میان ده کشور دارای سریع‌ترین اینترنت موبایل قرار دارند.
از سوی دیگر، برخی کشورها همچنان با ضعف شدید زیرساختی در حوزه ارتباطات دیجیتال مواجه‌اند. سوریه (۲۲.۶۳ مگابیت)، لیبی (۲۳.۲۳ مگابیت)، اسواتینی (۱۹.۳۶ مگابیت)، بلاروس (۱۷.۹۷ مگابیت) و بولیوی (۱۳.۹۲ مگابیت) به عنوان کشورهایی با پایین‌ترین سرعت اینترنت شناخته شده‌اند. این آمار بیانگر اختلاف قابل توجهی میان کشورهای مختلف در زمینه دسترسی به اینترنت پرسرعت است.
چندین عامل اساسی در تفاوت میان این کشورها دخیل هستند. یکی از مهم‌ترین فاکتورها، نوع زیرساخت‌های ارتباطی است. کشورهایی که به جای کابل‌های مسی قدیمی از شبکه‌های فیبر نوری مدرن استفاده می‌کنند، معمولاً از سرعت‌های بالاتری بهره‌مند هستند. همچنین، دسترسی به کابل‌های زیردریایی اینترنتی که ۹۷ درصد داده‌های ارتباطی جهان را منتقل می‌کنند، نقش مهمی در بهبود کیفیت اتصال دارد. کشورهایی که در نزدیکی این کابل‌ها قرار دارند یا مستقیماً به آن‌ها متصل هستند، معمولاً از مزیت سرعت بهتر برخوردار می‌شوند.
عامل بعدی، اندازه جغرافیایی کشور است. در کشورهای کوچک‌تر، به‌روزرسانی و ارتقای زیرساخت‌های دیجیتال هزینه و زمان کمتری می‌طلبد. به همین دلیل، بسیاری از کشورهای کوچک با منابع مالی مناسب توانسته‌اند در زمینه اینترنت از کشورهای بزرگ‌تر پیشی بگیرند.
در نهایت، باید گفت که داشتن اینترنت پرسرعت تنها یک ویژگی فنی نیست، بلکه عاملی کلیدی در ارتقاء سطح زندگی، توسعه اقتصادی، ایجاد فرصت‌های شغلی و حتی حفظ ارتباطات اجتماعی در سطح ملی و بین‌المللی است. کشورهای موفق در این حوزه، بستر مناسبی برای رشد پایدار و ورود به اقتصاد دیجیتال جهانی فراهم کرده‌اند.
