دردسرهای وابستگی افراطی فرزندان به فضای مجازی

طی سال‌های اخیر والدین نتوانستند کنترلی بر میزان استفاده فرزندان شان از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی داشته باشند؛ چراکه مجبور بودند برای تحصیل فرزندان شان اقدام به خرید گوشی تلفن همراه کنند و به آن‌ها اجازه دهند که از این وسیله ارتباطی برای آموزش درس به‌ویژه در روزهایی که آموزش‌ها غیرحضوری است، استفاده کنند.
این روزها نیز مجدد و با توجه به آلودگی هوا و برودت، بسیاری از مدارس فعالیت شان به ‌صورت غیرحضوری و در پلتفرم‌هایی همچون “شاد” صورت می‌گیرد که همین امر نیز موجب شده میزان استفاده فرزندان مان از گوشی تلفن همراه بیشتر شود و به دنبال آن، کنترل خانواده ها کمتر گردد. درواقع درحال‌حاضر بسیاری از خانواده‌ها چنین گله می‌کنند که نمی‌توانند کنترلی بر فرزندان شان داشته باشند و همین امر موجب شده تا مشکلات بسیاری ایجاد شود. برای نمونه می‌توان به تعاملات فضای مجازی اشاره داشت که متأسفانه برخی از سودجویان و شیادان از افراد کم سن و سال فعال در این فضا سوءاستفاده می‌کنند و متأسفانه خانواده‌ها نسبت ‌به این امر گله دارند.
از دیگر سو آسیب‌های جسمانی بسیار زیادی هم برای فرزندان ما ایجاد می‌شود؛ چراکه مجبور هستند ساعات زیادی یک‌جا بنشیند و ستون فقرات، گردن و مچ دست شان آسیب ‌های جسمی جدی می‌بیند و همچنین مشکلات بینایی برای آن‌ها به وجود خواهد آمد. چاقی و عوارضی همچون دیابت و چربی خون نیز از دیگر مسائلی است که پزشکان عنوان می‌کنند در کودکان به ‌دلیل کم‌تحرکی و یک‌جانشینی اتفاق افتاده است.
متأسفانه در کنار آسیب‌های جسمی، آسیب‌های روانی و روحی همچون افسردگی نیز برای کودکان به‌ دنبال داشته است. درحال‌حاضر بسیاری از والدین کودکان شان را به کلینیک‌های روان‌شناسی می‌برند و چنین ابراز می‌کنند که فرزندشان گوشه‌گیر و منزوی و افسرده است و همچون گذشته نیست. از دیگر سو وضعیت تحصیلی محصلان نیز تا حد زیادی اُفت را تجربه کرده است. علت اصلی بروز بسیاری از این مشکلات را می‌توان در استفاده بیش ‌از اندازه از فضای از گوشی تلفن همراه و اعتیاد اینترنتی دانست. حتی زمانی ‌که فرزندان درس شان نیز تمام می‌شود، اما به‌عنوان یک وسیله سرگرمی از تلفن همراه استفاده می‌کنند و همین امر موجب شده تا استفاده مکرر از گوشی تلفن همراه، مشکلات بسیار زیاد و آسیب ‌های قابل ‌توجهی به دنبال داشته باشد که والدین با نگرانی به مراکز روان‌درمانی مراجعه و نسبت ‌به این موضوع ابراز ناراحتی می‌کنند. در شرایط کنونی که بسیاری از مسائل تغییر کرده است، حتی سبک زندگی فرزندان ما نیز دستخوش این تحولات شده است؛ چراکه نوع معاشرت، ادبیات گفتاری و رفتاری‌ شان هم تحت تأثیر فضای مجازی و افراد فعال در این حوزه قرار گرفته و حتی ناهنجاری‌های زیاد، کج خلقی‌ها، پرخاشگری‌ها و مسائلی از این قبیل را نیز شاهد هستیم که همه نتیجه‌ استفاده افراطی از شبکه ‌های اجتماعی مجازی است و والدین نمی‌توانند نظارت و مدیریت مستقیمی روی فعالیت فرزندان در این شبکه ‌ها داشته باشد. بهترین راه این است که از طریق همدلی و داشتن رفتار دوستانه و تعامل خوب با فرزندان آگاهی‌های لازم به فرزندان ارائه شود و از هرگونه سرزنش دوری کنند. بهترین کار این است که والدین برای حضور در شبکه‌های اجتماعی زمان مشخصی معین کنند.
این نکته را باید توجه قرار دهیم که نوجوانان و کودکان امروزی همچون گذشته نصیحت‌پذیر نیستند و نحوه برخورد و گفتگو با آن ها باید متناسب با روحیات شان باشد؛ چراکه اگر این اتفاق نیفتد شاهد اتفاقات تلخ تر و پس‌زدگی هستیم و آن‌ها دیگر در هیچ زمینه ای از والدین‌شان حرف‌شنوی نخواهند داشت.
والدین باید فرزندان را نسبت‌ به اتفاقات تلخ و خطرات فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی آگاه کنند. متأسفانه میزان استفاده‌ فرزندان ما از گوشی تلفن همراه به‌ غیر از در موارد درسی به ‌قدری زیاد است که می‌توان آن را نوعی اعتیاد به حساب آورد و گفت وابستگی اعتیادگونه به گوشی تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی یافته‌اند که این دردسر بزرگی برای والدین است و این روزها بسیاری از افرادی در این خصوص به ما مراجعه می‌کنند.
امیدواریم والدین بتوانند از طریق تعامل خوب با فرزندشان این مشکلات را رفع کنند و در این راستا از مشاوران و روان شناسان نیز باید کمک ها و راهنمایی هایی را دریافت کنند.