متأسفانه بسیاری از مشکلات اجتماعی را اگر ریشه‌یابی کنیم به نتایجی دست می‌یابیم مبنی بر این که ناهنجاری ها و اتفاقات تلخ جامعه به نحوه تربیت خانواده ها بازمی‌گردد.
متأسفانه بسیاری از مشکلات اجتماعی را اگر ریشه‌یابی کنیم به نتایجی دست می‌یابیم مبنی بر این که ناهنجاری ها و اتفاقات تلخ جامعه به نحوه تربیت خانواده ها بازمی‌گردد.
با توجه به این که افراد در محیط اولیه‌ای همچون خانواده رشد و پرورش می‌یابند و جامعه‌پذیر می‌شوند، هر چه این محیط سالم‌تر و با نشاط‌تر باشد، طبیعتاً جامعه سالم تری خواهیم داشت، اما برعکس هر چه خانواده ها ناسالم‌تر باشند و والدین ناآگاه‌تر، فرزندان آن ها که قرار است وارد جامعه شوند، ناهنجاری ها و مشکلات بسیاری را ایجاد خواهند کرد و آن جامعه نیز دچار ناهنجاری‌ها و بروز مشکلات بسیاری خواهد شد. بر همین اساس باید تأکید کرد والدین پیش از فرزنددار شدن اقدام به کسب آگاهی در این راستا کنند و پس از کسب آموزش‌های لازم، اقدام به فرزندآوری کنند. نباید والدین امروزی ادامه دهنده زنجیره تربیتی غلط نسل‌های قبل و مادران و پدران خود باشند؛ چراکه در آن زمان کسب آگاهی تا این اندازه ضروری نبود، اما امروزه ضرورت آگاهی والدین بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. بر همین اساس تأکید می گردد خانواده ها از سبک های تربیتی مناسب استفاده و با این نگاه فرزندان شان را تربیت کنند که قرار است آن ها فردای جامعه ایران را بسازند.
در همین خصوص به گفت و گوی اختصاصی با دکتر ویدا فلاح، روان شناس و استاد دانشگاه پرداختیم.
دکتر فلاح با بیان این که ما فرزندان مان را تربیت نمی‌کنیم، بلکه آن ها را پرورش می دهیم، گفت: ما بسترهای مناسبی برای رشد و تعالی آن ها ایجاد می کنیم تا بتوانند به کمک ما و در بستر مناسبی که برای شان ایجاد کرده ایم رشد و پرورش یابند و قابلیت های پنهان شان را شکوفا کنند.
وی ادامه داد: وظیفه والدین فقط این نیست که نیازهای مادی فرزندان را تأمین کنند، بلکه در کنار این نیاز اصلی و مهم باید قابلیت های پنهان شان را از حالت بالقوه به بالفعل تبدیل کنند. ظرفیت های پنهان بسیار زیادی در فرزندان ما وجود دارد که اگر در بستر و زمینه مناسبی قرار گیرند، می توانند به خوبی شکوفا شوند و شاهد سیر رشد و تعالی فرزندان مان باشیم، اما اگر فقط به فکر تأمین مایحتاج مادی فرزندان مان باشیم و فراموش کنیم که باید بستر مناسبی برای شکوفایی استعدادهای شان را فراهم کنیم نمی توانیم انتظار داشته باشیم فرزندان ما بدون هیچ گونه وابستگی به والدین این مسیر رشد و تعالی را به خوبی طی کنند.
این روان شناس و استاد دانشگاه با ابراز تأسف از این که والدین همواره چنین رفتار کرده اند که فرزندان شان به آن ها وابسته باشند و نتوانند مسیر رشد و شکوفایی قابلیت های شان را طی کنند، مطرح کرد: والدین باید محیطی را برای فرزندان شان فراهم کنند که آن ها بتوانند از نظر هیجانی و فکری نیز رشد کنند و حتی از نظر ارتباطی بتوانند به درستی رشد و به خوبی تفکر کنند و از قدرت تفکر بالایی برخوردار باشند و مسائل زندگی شان را به خوبی حل کنند و در مراحل مختلف زندگی شان قادر به اتخاذ تصمیمات درست باشند.
دکتر فلاح افزود: والدین باید فرزندان را به گونه ای بالغانه بپرورانند که در بزرگسالی به خوبی هدف گذاری کنند و اشتیاق و انگیزه مناسبی برای فرزندپروری داشته باشند.
وی تأکید کرد: فرزند پروری یک مهارت است که والدین باید این مهارت را مکرر به روز کنند و در این راستا تلاش کنند و به عنوان والد باید روی رفتارهای خود کار کنند، اما متأسفانه والدین معمولاً به گونه ای رفتار می کنند که فرزندان به آن ها وابسته می شوند و این وابستگی آفت تربیت است؛ چرا که به شکل نا صحیح موجب بروز مشکل می شود و مسیر رشد و شکوفایی فرزندان را دچار اخلال می‌کند.
این روان شناس و استاد دانشگاه افزود: فرزندان تا حد زیادی تحت تأثیر تربیت والدین هستند و هر گونه که آن ها رفتار نمایند فرزندان شان نیز همان گونه رشد خواهند یافت و در بزرگسالی به شکل ناصحیح برخورد خواهند کرد و دچار مشکل خواهند شد. بر همین اساس والدین باید از همان ابتدای تولد، شیوه تربیتی و البته پرورشی صحیحی را در پیش گیرند تا کودکان از همان دوره اوایل زندگی شان به شکل صحیح پرورش یابند. مادران و پدران باید شیوه پرورشی صحیحی را در پیش گیرند تا فرزندان شان چنان پرورش یابند که مستقل باشند و در همه امور به آن ها وابسته نباشند.
دکتر فلاح تصریح کرد: بسیاری از افرادی که تحت شیوه تربیتی و پرورشی ناصحیحی هستند، در بزرگسالی دچار مشکل می شوند و نمی توانند به خوبی از عهده مسؤولیت زندگی شان برآیند و حتی عامل بروز بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی نیز هستند؛ چرا که نتوانستند استقلال خود را تأمین کنند و آن طور که باید قدرت مستقل شدن ندارند و وابستگی بیش از اندازه موجب شده تا قادر به رفع مشکلات شان نباشند و در تمامی سنین حتی در بزرگسالی به والدین وابسته باشند که این بدترین و اشتباه ترین شیوه تربیتی و مغایر با اصول پرورشی صحیح است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اصول پرورشی صحیح چنین حکم می کند که والدین فرزندان را در مسیر مناسب و صحیحی قرار دهند و بسترهای مناسبی برای اعتلای شان ایجاد کنند. والدین رسالت سنگینی در زمینه پرورش فرزندشان دارند و نمی توانند به سادگی از کنار این مسأله مهم عبور کنند؛ چراکه شیوه تربیتی و پرورشی که به کار می گیرند به شدت زندگی فرزندشان را شکل می دهد و فرزندان تحت تاثیر رفتار والدین رشد و پروش می یابند. هر چه این شیوه به کار گرفته شده صحیح تر باشد، طبیعتاً فرزندان در بزرگسالی، شرایط بهتری را تجربه خواهند کرد.
