بابک ریاحی‌پور نوازنده گیتار بیس و آهنگساز است. این روزها بیشتر خوانندگان مطرح و نام آشنای موسیقی پاپ کشورمان اگر بخواهند کنسرت بدهند و آهنگ‌هایشان را برای آلبوم و یا تک آهنگ ضبط کنند، حتما برای گیتار بیس به او مراجعه می‌کنند. علاقه خود ریاحی‌پور سبک پاپ نیست اما به علت استایل خاص در نوازندگی، در موسیقی پاپ متقاضیان زیادی دارد و طبیعتا انگیزه اصلی او برای نوازندگی در گروه‌‌های پاپ، انگیزه‌‌های مالی و اقتصادی است.
سهند آدم عارف
بابک ریاحی‌پور نوازنده گیتار بیس و آهنگساز است. این روزها بیشتر خوانندگان مطرح و نام آشنای موسیقی پاپ کشورمان اگر بخواهند کنسرت بدهند و آهنگ‌هایشان را برای آلبوم و یا تک آهنگ ضبط کنند، حتما برای گیتار بیس به او مراجعه می‌کنند. علاقه خود ریاحی‌پور سبک پاپ نیست اما به علت استایل خاص در نوازندگی، در موسیقی پاپ متقاضیان زیادی دارد و طبیعتا انگیزه اصلی او برای نوازندگی در گروه‌‌های پاپ، انگیزه‌‌های مالی و اقتصادی است. با ریاحی‌پور که صحبت می‌کنی صراحتش توجهت را جلب می‌کند و همه این‌ها باعث می‌شود گپ و گفت جالبی شکل بگیرد و ریاحی‌پور حرف‌‌های جالبی درباره نوازندگی و عالم نوازندگان موسیقی ایران بزند. این گپ و گفت را در ادامه می‌خوانید:
به صورت مستقل چطور؟ قصد ندارید آلبومی منتشر کنید یا کنسرت بدهید؟
فعلا که برنامه‌ای برای آلبوم ندارم. پروژه‌‌های مختلف هست اما علاقه‌ها به موسیقی کم شده و مردم چندان از موسیقی خوب استقبال نمی‌کنند. کسانی که کار موسیقی جدی می‌کنند معمولا با شکست مواجه می‌شوند.
تجربه ثابت کرده شکل‌گیری یک گروه (بند) مناسب، استقبال مخاطبان را هم زیاد می‌کند. در چند وقت اخیر یکی دو گروه شکل گرفته‌اند که موسیقی‌شان جدی است و مورد استقبال هم واقع شده‌اند؟ شما قصد تاسیس گروه مستقل ندارید؟
بله، بعضی گروه‌ها هستند که فعالیت می‌کنند و مورد توجه هم واقع می‌شوند اما بسیار معدود هستند. مگر چقدر می‌شود در تهران کنسرت گذاشت؟ ما زیر ساخت مناسب نداریم. قیمت سالن‌ها بالاست. گروه‌‌های موسیقی پایشان را از تهران به بیرون نمی‌توانند بگذارند و اگر بگذارند هزار مشکل به‌وجود می‌آید و هزار مانع پیش می‌آورند. گویا موسیقی ما در دوران ملوک‌الطوایفی گیر کرده است. گروه‌ها نمی‌توانند برنامه‌ریزی درستی داشته باشند. همان‌طور که می‌دانید موسیقی صنعت است و صنعت نیاز به برنامه‌ریزی و توجیه اقتصادی دارد. اگر یک گروه موسیقی برای کنسرت‌ها و آلبوم‌هایش توجیه اقتصادی نداشته باشد با ورشکستگی مواجه می‌شود؛ این ورشکستگی هم از روحی است و هم مالی. در شرایط ورشکستگی نباید از هنرمند انتظار خلاقیت داشت. وقتی هیچ‌گونه حمایتی از گروه‌‌های موسیقی نمی‌شود دیگر چه انتظاری وجود دارد؟
نوازندگان بیس به‌طور معمول کمتر دیده و معروف می‌شوند، چرا که گیتار بیس ساز فضاسازی و دور از انتظار است. سوالی که برای من پیش آمده این است که بابک ریاحی‌پور چگونه به یک نوازنده بیس معروف تبدیل شد؟
ببینید، چند عامل به اتفاق یکدیگر دست به‌دست هم دادند تا این اتفاق بیفتد. در واقع همزمانی مجموعه‌ای از اتفاقات باعث شد. یک مثل معروف هست که می‌گویند در زمان مناسب باید در مکان مناسب قرار بگیری. آن موقع که به فضای موسیقی کشور وارد شدم کسی نبود که این کار را انجام دهد. به علت این‌که از موسیقی غیر ایرانی آمدم، نوازندگی‌ام لهجه خاص خودش را داشت و من هم در کارهای ایرانی فقط فضاسازی نمی‌کردم. البته باید اشاره کنم که تنها نوازندگی نبود که باعث معروفیت من شد؛ سهم زیادی از معروف شدن من به خاطر روابطی بود که داشتم. به‌یاد داشته باشید که در کنار این‌ها من همسر مهتاب کرامتی بودم و همین مزید بر علت شد. همکاری با گروه اوهام نیز در این امر دخیل بود. البته با وجود همه این مسائل خودم هم طوری بیس می‌نوازم که صدایش را بشنوند. به هر حال الگوی من در نوازندگی اصلا ایرانی نبود. به همین دلیل در آلبوم‌‌های ایرانی خیلی به چشم آمد. من اعتقاد دارم در ایران هیچ نوازنده‌ای صرفا به خاطر نوازندگی معروف نمی‌شود.
می‌خواهید بگویید کیفیت نوازندگی تاثیر ندارد؟
نه این‌که بخواهم شکسته نفسی بکنم یا کیفیت نوازندگی تاثیر نداشته باشد؛ من نوازنده خوبی هستم اما اعتقاد دارم که در ایران نوازنده خوب بودن کافی نیست. باید خیلی عوامل دیگر دخیل باشند تا یک نوازنده مثل من معروف شود.
ما در ایران نوازنده‌‌های خوبی داریم و همه این را می‌دانند اما گروه‌ها و یا آهنگسازانی وجود ندارند که بتوانند از ظرفیت این نوازندگان استفاده کنند. در این صورت نوازندگان چکار باید بکنند؟خودشان آهنگسازی کنند؟
شما تصور می‌کنید این همه نوازنده که به تنظیم آهنگ رو می‌آورند علتش چیست؟ یا می‌خواهند پول در بیاورند و انگیزه‌‌های اقتصادی دارند یا این‌که سراغ تنظیم کردن می‌روند. به هر حال هر کس در این شرایط تصمیم خاص خودش را می‌گیرد. بعضی هم آهنگسازی می‌کنند تا آهنگ‌‌های خودشان را بزنند.
آیا راهش تنها کار مستقل است؟ شما قصد ندارید کار مستقل انجام دهید؟
کار مستقل، آن‌هم سبک و سیاقی که من دوست دارم واقعا سخت است. از قبل می‌دانم که ضرر مالی می‌دهم. می‌دانم که باید 4 برابر فعالیتی را که برای یک گروه پاپ می‌کنم برای کار مستقل خودم انجام دهم. با این علم که ضرر مالی هم می‌دهم. آن‌ها هم که می‌خواهند با من همکاری کنند که این‌ها را نمی‌دانند و دستمزد بیشتری از من می‌گیرند؛ چرا که می‌گویند نوازنده معروفی است.
سبک موسیقی مورد علاقه خودتان چه نوعی از راک است؟
ریشه‌‌های من در موسیقی متال است اما آن‌چه که مورد علاقه شخص خودم است پروگرسیو راک و فانک است.
