همزمان با روز ولنتاین، یک تاریخ شناس اعلام کرد براساس شواهد به جا مانده از برگزاری روز ولنتاین در ده ها سال قبل، مردم در آن دوره برای نشان دادن عشق و علاقه شان به یکدیگر، خرس عروسکی، گل و شکلات هدیه می دادند و خبری از رسومی که امروز مشاهده می کنیم نبوده و این مراسم به سادگی و نهایتاً و به پول آن زمان ها، با چند میلیون تومان هزینه، برگزار می شده است. وی در پاسخ به سوال خبرنگاری که از وی پرسید: «یعنی در آن زمان، رسم نبوده عاشق به معشوق خود یک خرس واقعی هدیه کند؟». گفت: «نه جانم! الان است که شما بیشتر مردان را در آستانه ولنتاین، با دست و پای شکسته و سر و صورت زخمی مشاهده می کنید که معلوم است از نبرد برای اسیر کردن و هدیه دادن خرسِ ولنتاین برگشته اند!
علی زراندوز
همزمان با روز ولنتاین، یک تاریخ شناس اعلام کرد براساس شواهد به جا مانده از برگزاری روز ولنتاین در ده ها سال قبل، مردم در آن دوره برای نشان دادن عشق و علاقه شان به یکدیگر، خرس عروسکی، گل و شکلات هدیه می دادند و خبری از رسومی که امروز مشاهده می کنیم نبوده و این مراسم به سادگی و نهایتاً و به پول آن زمان ها، با چند میلیون تومان هزینه، برگزار می شده است. وی در پاسخ به سوال خبرنگاری که از وی پرسید: «یعنی در آن زمان، رسم نبوده عاشق به معشوق خود یک خرس واقعی هدیه کند؟». گفت: «نه جانم! الان است که شما بیشتر مردان را در آستانه ولنتاین، با دست و پای شکسته و سر و صورت زخمی مشاهده می کنید که معلوم است از نبرد برای اسیر کردن و هدیه دادن خرسِ ولنتاین برگشته اند! همچنین براساس اسناد کشف شده از دوران های گذشته، در آن زمان فقط یک بازیگر به نام «لئوناردو دی‌کاپریو» بود که در فیلمی با یک خرس می جنگید و تازه خرس او را ناکار می کرد و به همین خاطر هم جایزه اسکار گرفت؛ جایزه ای که این روزها هر مرد ایرانی که به عشقش خرس زنده هدیه می کند، لایق دریافت آن است!».
***
چهل سال پس از آن که یک فعال اصولگرا بیان کرد: «مغزهایی که گفته می‌شود از کشور مهاجرت کردند، دارند توالت و ظرف می‌شویند!». یکی از مغزهای فرار کرده از کشور، ضمن گفت و گوی تلفنی با خبرنگاری اعلام کرد با وجود همه حواشی مطرح شده پیرامون این اظهار نظر در این چهل ساله، این گفته کاملا درست است! وی در توضیح این بخش از حرف های خود گفت: «وقتی من خودم در ایران بودم، به عنوان یک مغزِ بدون پارتی و رانت، به جز یک کارت بلیت مترو، یک لپ تاپ و یک تلفن همراه، چیز دیگری نداشتم؛ ولی از وقتی فرار مغزها کردم، صاحب خانه ای هستم که با کمال میل توالت آنرا می شویم و خانواده ای دارم که ظرف های ناهار و شام شان را هم به یاد روزهایی که فقط یک کارت بلیت مترو، یک لپ تاپ و یک تلفن همراه داشتم، می شویم!». این مغزِ مهاجرت کرده در پایان، بیان کرد که معتقد است به جز توالت و ظرف، گاهی هم به قولِ شاعر: «چشم ها را باید شست / جور دیگر باید دید!».
***
چهار دهه پس از آن که رئیس جمهور «پزشکیان» گفت: «نمی‌گوییم گفت‌و‌گو نمی‌کنیم، اما «ترامپ» اگر مرد گفت‌و‌گو است، چرا این کار‌ها را می‌کند؟» وی در تازه ترین اظهار نظر خود بیان کرد: «خوشبختانه در این چهل ساله توانستیم به «ترامپ» حالی کنیم کسی که می خواهد مذاکره کند لگد نمی زند. الان هم داریم روی این موضوع کار می کنیم که به وی بفهمانیم کسی که قصد مذاکره دارد، ایضاً گاز هم نمی گیرد تا ببینیم بعدش چه می شود!».
