نوآوران آنلاین-اگر از کسانی هستید که همیشه به دنبال جاذبه های ترسناکید تا هیجان و ترس را احساس کنید این مطلب برای شماست چون می خواهیم از جاذبه ای حرف بزنیم که کمتر کسی جرات بازدید از آن را دارد. در شهر پالرمو، پایتخت سیسیلی ایتالیا جاذبه ای ترسناک و عجیب است که گردشگران زیادی از آن دیدن می کنند. این جاذبه چیزی نیست به جز دخمه کاپوچین. اگر می خواهید از این دخمه که از مخوف ترین مکان های دنیا می باشد بیشتر بدانید در ادامه ما را همراهی کنید.
دخمه کاپوچین
مرده ها همیشه برای انسان ها جذابیت خاصی داشته اند در بعضی از فرهنگ ها، مرده هیچ وقت به حال خود را نمی شود و تعامل خودش را با زنده ها حفظ می کند. بعضی ها اعتقاد دارند که مرده ها از طریق اشیاء با زنده ها ارتباط برقرار می کنند. در حالی که این نوع از تعامل با مرده ها از طریق ارواح انجام می شود اما زنده ها با بقایای فیزیکی مرده ها هم تعامل دارند. یکی از متداول ترین روش های این تعامل، مومیای کردن بدن مرده هاست.
با اینکه معروف ترین مومیایی ها متعلق به مصر باستان است اما آن ها تنها مومیایی های دنیا نیستند، تمدن های زیادی در دوره های مختلف زمانی، مرده ها را مومیایی می کردند که یکی از آن ها مومیایی های دخمه کاپوچین در پالرموست. اینکه چه شد که این دخمه ناگهان به محلی برای مومیایی کردن مرده ها تبدیل شد داستان جالبی دارد در قرن ۱۶ مسئولان کاپوچین به این تنیجه رسیدند که دخمه آن ها از ویژگی های طبیعی خاصی برخوردار است که به مومیایی شدن مرده ها کمک می کند. اینکه دقیقا چه عاملی باعث ویژگی خاص این دخمه شده دقیقا مشخص نیست اما گفته می شود که آب و هوای خشک دخمه روند مومیایی شدن بدن مرده ها را سریع تر می کند. یکی از اولین کسانی که در اینجا مومیایی شد شخصیتی مذهبی به اسم «سیلووسترو» بود که آنقدر شخصیت مهمی بود که افراد زیادی برای دیدن او به پالرمو سفر می کردند. این شخص، قدیمی ترین مومیایی این مجموعه است و از سال ۱۵۹۹ در این دخمه قرار دارد.
از طرفی آوازه این دخمه و اینکه بدن مرده ها در آن سالم می ماند باعث شد تا توجه مردم این شهر هم به این دخمه جلب شود و افراد زیادی بودند که دلشان می خواست پس از مرگ در این دخمه مومیایی شوند به این ترتیب از آن زمان تا به حال حدود ۸ هزار سیسیلی در این دخمه مومیایی شده اند.
این دخمه یکی عجیب ترین و در عین حال ترسناک ترین جاذبه های گردشگری است و جایی است که در آن ارتباط بین مرده ها و زنده ها همیشه قوی بوده است . گردشگران زیادی که به دنبال کشف چیزهای ترسناک هستند برای دیدن این دخمه و مرده های عجیبش راهی این شهر می شوند. در این شهر کلیسایی به اسم کاپوچین هست که از بیرون شبیه دیگر بناهای شهر به نظر می آید اما در دخل آن دخمه ای بزرگ قرار دارد که در آن هزاران مرده در کنار همدیگر چیده شده اند و تماشای آن ها می تواند حسابی شما را بترساند. در اینجا نزدیک به ۸ هزار جسد را می بینید که یا از دیوار آویزانند و یا بر روی قفسه ها در داخل تابوت های باز چیده شده اند و هر کدام از آن ها بهترین لباس ها را پوشیده اند! درفرهنگ غربی رسم بر این است که همیشه مرده ها از زنده ها پنهان شوند اما این محل یک استثناست.
در اینجا هیچ مانع یا دیواری بین مرده ها و زنده ها وجود ندارد به جز نشانه هایی که با طاب آویزان است و از گردشگران می خواهند تا رفتاری محترمانه داشته باشند. در داخل این دخمه با فضایی تاریک و کم نور روبرو می شوید که از راهروهای مختلفی تشکیل شده است. هر کدام از راهروها میزبان نوع خاصی از مرده ها هستند؛ در اتاقی فقط شخصیت های مذهبی را می بینید که بیشتر آن ها در عضویت کلیسا بوده اند. اتاقی دیگر مخصوص متخصصان و پزشکان هست و جایی دیگر فقط اختصاص به زنان، دختران و نوزان دارد.
فرآیند مومیایی شدن افراد در این کلیسا راه و روش خاص خودش را دارد. در اینجا در ابتدا ممسئولان کلیسا مرده ها را بر روی قفسه ها قرار می دادند تا بدن آن ها کاملا از مایعات خالی شود این فرایند حدود یک سالی طول می کشید. یک سال بعد جنازه های خشک شده با سرکه شسته و سپس بهترین لباس بر تن آن ها پوشانده می شد. سپس آن ها را به اتاق های مخصوص خودشان می فرستادند تا برای همیشه در آنجا باشند.
برای اینکه این مرده ها در این دخمه باشند خانواده مرده باید همیشه پولی را به مسئولان کلیسا پرداخت می کرد. یکی از آخرین مرده هایی که در این دخمه قرار گرفت دختر کوچکی به اسم «روسالیا لومباردو» است که در هنگام مومیایی شدن در سال ۱۹۲۰ فقط دو سال داشت. مومیایی، باعث شده تا بدن این کودک کاملا سالم بماند و اینطور به نظر برسد که به زیبایی و با آرامش در تابوتی شیشه ای خوابیده است. بدن این کودک از همه جسدهایی که در این دخمه قرار دارد سالم تر است و همه گردشگرانی که به این دخمه می روند از دیدن کودکی که تا این حد سالم مانده است تعجب می کنند.
راز اینکه چگونه بدن او تا این حد سالم باقی مانده چند سال پیش فاش شد در آن زمان خاطرات یکی از مومیایی کننده ها پیدا شد و او در آن خاطرات نام مواد شیمیایی تزریق شده در خون کودک را آورده بود. مراحل مومیایی بدن این کودک شامل از بین بردن باکتری ها با فرمالین، اضافه کردن موادی خاص برای خشک شدن بدن، گلیسرینه کردن برای اینکه از زیاد خشک شدن بدن جلوگیری شود، سالیسیلیک اسید برای کشتن قارچ ها، و مهمترین ترکیب سدیم روی است که باعث می شود بدن سختی خودش را حفظ کند. گفته می شود که این ماده مهمترین تاثیر را در سالم ماندن بدن این کودک داشته است.