نوآوران آنلاین- امیر قلعه‌نویی در خصوص شرایط این روزهای تیمش، شعارهایی که علیه او در بازی ذوب‌آهن و مشکی‌پوشان داده شد، حواشی چند روز گذشته مهدی قائدی و ... صحبت‌های زیر را انجام داد:
*ابتدا از بازی با مشکی‌پوشان شروع کنیم. چه شد که نتوانستید این تیم را شکست بدهید؟
در این چند سالی که مربیگری می‌کنم بازی با مشکی‌پوشان یکی از بهترین بازی‌های من بود. واقعاً فوق‌العاده بودیم و چندین موقعیت خوب گل‌زنی هم داشتیم اما توپ‌هایمان گل نشد. واقعاً نمی‌توانم در مورد این بازی بحث فنی کنم چون از نظر فنی هیچ چیزی کم نگذاشتیم، ما فوتبال خوبی بازی کردیم و از بچه‌هایم تشکر می‌کنم.
*پس چرا نتوانستید مشکی‌پوشان ته جدولی را شکست بدهید؟
ما دنبال کسب پیروزی بودیم و سعی کردیم از لایه‌های دفاعی حریف عبور کنیم اما واقعاً یک نکته من را بسیار ناراحت کرد. در جریان بازی بازیکنان مشکی‌پوشان بیش از اندازه زمین می‌خوردند، به این صورت سرعت بازی را می‌گرفتند به نظر من فوتبال این مدلی هیچ لذتی ندارد و فکر می‌کنم خود بازیکنان و اعضای مشکی‌پوشان هم از این یک امتیاز لذت نبردند. ما مقابل پرسپولیس 4 گل خوردیم و بعد باختیم اما فوتبال زیبایی بازی کردیم ولی در بازی با مشکی‌پوشان تا حمله می‌کردیم بازیکنان این تیم خودشان را زمین می‌انداختند بچه‌های ما هم آنقدر حیا داشتند که توپ را بیرون بزنند.
*رضا عنایتی سرمربی مشکی‌پوشان به نوعی شاگرد شما محسوب می‌شود و شاید انتظار می‌رفت مثل شما فوتبالی تهاجمی بازی کند.
باور کنید این کارها برای خود من هم جای تعجب دارد. من به فوتبال بسته خرده نمی‌گیرم چون بسته بازی کردن نوعی تاکتیک است اما اینکه خودمان را مدام زمین بزنیم که دیگر تاکتیک نیست.
*به نظر می‌رسد در فوتبال ایران تعریف بدی از بازی جوانمردانه شده است.
دقیقاً همین است، در همین بازی ما با مشکی‌پوشان بارها بازیکنان این تیم زمین خوردند و بیرون رفتند اما یک بار هم منجر به مصدومیت شدید آنها یا تعویضشان نشد، فقط حمله ما را به این صورت می‌گرفتند. البته در این وسط نقش داور هم پررنگ است، اگر داور از همان دقیقه یک تذکر بدهد دیگر این اتفاق‌ها نمی‌افتد. فکر می‌کنم مردم این نوع فوتبال بازی کردن را دوست نداشته باشند.
*خیلی‌ها اعتقاد دارند مهم‌ترین نکته این بازی بازگشت قاسم حدادی‌فر پس از ماه‌ها مصدومیت است.
بله من هم این موضوع را قبول دارم البته در کنار قاسم می‌خواهم از میلاد فخرالدینی و بختیار رحمانی هم تشکر کنم که خیلی زود خودشان را با تیم هماهنگ کردند.
*در ادامه نقل و انتقالات چه برنامه‌ای دارید؟
ما در دفاع چپ، هافبک و مهاجم نیاز به نیروی جدید داریم. شاید اگر یک مهاجم گل‌زن داشتیم آمار گل‌زنی‌هایمان 15-16 گل بیشتر بود. البته در این بین از مرتضی تبریزی هم تشکر می‌کنم که تمام تلاشش را برای ذوب‌آهن انجام می‌دهد اما ما هم باید فکری به حال از دست رفتن موقعیت‌هایمان بکنیم.
*نمی‌خواهید بگویید چه بازیکنانی را مدنظر دارید؟
ما فهرست خود را به باشگاه داده‌ایم، هر موقع که توافق نهایی حاصل شد اعلام می‌کنیم.
*نکته عجیب بازی با مشکی‌پوشان این بود که چند نفری علیه شما در ورزشگاه شعار دادند، چرا این اتفاق افتاد؟
4،5 نفری بودند که علیه من شعار دادند و بهتراست از خودشان بپرسید که چرا این کار را انجام دادند. شاید علت اینکه علیه من شعار دادند این است که تیم ما خوب فوتبال بازی می‌کند و گل نمی‌زند! البته دیگر به زیبا بازی کردن امتیاز نمی‌دهند. این را هم باید بگویم که از نظر من نه جایگاه ذوب‌آهن اینجای جدول است و نه شأن خودمان این است. ما می‌خواهیم نیم فصل دوم را متفاوت برگزار کنیم تا خوب نتیجه بگیریم.
*پس یعنی برای نتیجه گرفتن در آسیا هم امیدوارید؟
مطمئن باشید ما در آسیا راحت‌تر نتیجه می‌گیریم و این قول را می‌دهم که وضعیت خوبی در آسیا داشته باشیم.
*در یکی دو روز گذشته اتفاقات حاشیه‌ای زیادی برای مهدی قائدی در استقلال رخ داد. نظر شما در این مورد چیست؟
خود من 10 سال پیش با اینگونه حواشی در استقلال برخورد کردم و هزینه آن را هم دادم. هیچ وقت یادم نمی‌رود که چقدر در این خصوص به من حمله کردند. بازیکن؛ مخصوصاً بازیکن تیم‌های بزرگ باید حواسش به خودش و کارهایش باشد و نباید دنبال حاشیه برود.
*پس شما به نوعی از قائدی حمایت می‌کنید؟
ما باید یاد بگیریم که چطور از فضای مجازی و امکانات آن استفاده کنیم؛ بنده به شخصه با خیلی از این مسائل در استقلال برخورد کردم و چوبش را هم خوردم. در مجموع باید بگویم قائدی سرمایه فوتبال ایران است و نباید همان بلایی را که سر «مجاهد خذیراوی» آوردیم سر قائدی هم بیاوریم. در آن طرف هم خود بازیکن باید حواسش به کارش باشد و ما هم در زندگی شخصی کسی دخالت نکنیم.
*اتفاقی که این روزها در فوتبال ایران رخ می‌دهد حضور مربیان جوان روی نیمکت تیم‌های لیگ برتری و لیگ یکی است، نظر شما در مورد این مسئله چیست؟
به نظر من یک مربی باید پله پله حرکت کند و به تیم‌های بزرگ برسد، ضمن اینکه مربیگری یک امر ذاتی است. یعنی شما به همان اندازه که به علم مربیگری نیاز دارید باید «گِل» مربیگری هم داشته باشید. در کل بالاخره این چرخه باید بچرخد، یک روزی امثال پورحیدری و پروین سردمدار مربیان ایران بودند بعد از آن نسل تغییر کرد و بعد از آن هم بازهم نسل تغییر می‌کند. در کل نباید طوری رفتار کنیم که مربیان ما بسوزند.
*به‌عنوان سوال آخر، در سال منتهی به جام جهانی ارتباط باشگاه‌ها و تیم ملی باید چطور باشد؟
در این ماه‌های منتهی به جام جهانی باید تعامل خوبی بین تیم ملی و جام جهانی باشد و آرامش بر فوتبال ما حاکم باشد. امیدوارم که با این تعامل تیم ملی بتواند در روسیه نتیجه بگیرد.