فرقی ندارد که از چه فرهنگی هستید و با چه زبانی صحبت کنید؛ این روز‌ها واژه‌ی سلفی تبدیل به اصطلاحی در تمام کشور‌ها شده است. نزدیک به ۵ سال است که این واژه در فرهنگ‌ها جا باز کرده؛ اما بر اساس تحقیقات انجام‌شده، به نظر می‌رسد که پیشینه این واژه و عکس‌های این‌چنینی بسیار بیشتر از آن است که اکثریت فکر می‌کنند.
برطبق گفته سارا بورتون، نخستین استفاده‌ی قابل استناد از واژه‌ی سلفی در سپتامبر سال ۲۰۰۲ توسط شخصی به نام هوپی انجام شده است. گفته‌های سارا بورتون ادعای پیشین شخصی به نام پاریس هیلتون را که مدعی اختراع عکس‌های سلفی بود، نقض می‌کند.
هوپی پیش‌تر در توضیحات عکس خود نوشته است:
به خاطرِ فوکوس [بد] شرمنده‌ام، این یک عکس سلفی است!
اما اگر به سراغ تاریخچه این عکس‌ها برویم، به سال ۱۸۳۹ و شخصی به نام رابرت کرنیلیس از آمریکا می‌رسیم. او برای ثبت عکس زیر که امروزه آن را با نام سلفی می‌شناسیم، نزدیک به ۱۵ دقیقه خود را در جلوی دوربین قرار داده است.
بد نیست در این بین اشاره‌ای به گران‌قیمت‌ترین سلفی ثبت‌شده در تاریخ نیز داشته باشیم. این عکس سلفی که در دهه‌ی ۱۸۵۰ گرفته شد، تصویر اسکار رجلندر، عکاس پیشگام سوئدی را نشان می‌دهد. این عکس بعد‌ها با قیمت ۱۱۵ هزار دلار به فروش رفت.
نخستین عکس سلفی گروهی در دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی به ثبت رسید. این عکس که روی پشت‌بامی در نیویورک گرفته شد، شامل عکاسان شرکت بایرون می‌شود که در آن زمان یکی از معروف‌ترین استودیو‌های عکاسی در نیویورک بود.
به باور سارا بورتون، عکس سلفی نه به دست یک شخص، بلکه به اجماع جامعه انسانی و در طی دوران‌های مختلف، به‌مرور جای خود را در میان مردم باز کرده است؛ از همین‌رو نمی‌توان مخترع این نوع عکس‌ها را شخصی خاص دانست.
