نوآوران آنلاین-در دوران رژیم پهلوی آزادی بیان بیشتر شبیه یک رویا بود؛ در واقع رسانهها هیچگونه آزادی در بیان حقایق جامعه نداشتند.
در زمانی که پهلوی اول رضاخان به قدرت رسید، با توجه به روحیات مستبدانهای که داشت، رسانهها نیز از استبداد وی در امان نماندند. این عدم آزادی بیان رسانهها به اندازهای بود که کار سانسور رسماً به شهربانی واگذار شد.
وی که هیچکونه انتقادی را برنمیتافت، با اخطاریه شدیداللحنی بر ضد روزنامهنگارانی که مطالبشان گاهی منتقدانه بود، آنها را با جملهی "حکم میکنم" به زندان و اذیت تهدید کرد. در ماده چهاردهم این اخطاریه آمده بود: "تمام روزنامجات و اوراق مطبوعات، تا موقع تشکیل دولت، بهکلی موقوف و برحسب حکم و اجـازه - کـه بعد داده خواهد شد - باید منتشر گردد".
در ادامه تصویری جالب از اعتراض به سانسور در دوران رضاخان را مشاهده میکنید.