نوآوران آنلاین- تیم ملی فوتسال بانوان ایران ۲۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ برای دومین دوره پیاپی به مقام قهرمانی آسیا رسید. پس از این قهرمانی قرار شد از طرف وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال مبلغ ۲۲ میلیون تومان به آنها پاداش داده شود، اما با گذشت حدود ۹ ماه از این قهرمانی هنوز پاداشی پرداخت نشده و پیگیری‌های ملی‌پوشان هم با وعده‌های مسئولان فدراسیون روبرو شده است.
فاطمه اعتدادی، ملی پوش فوتسال بانوان و خانم گل فصل گذشته لیگ برتر فوتسال در این مورد به خبرنگار ایسنا گفت: هر بار که به خانم صوفی زاده (نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال) و آقای تاج (رئیس فدراسیون فوتبال) در این مورد گفتیم، آخرین حرفشان این بود که هم مبلغ دلاری و هم مبلغ ریالی که قرار بود به ما بدهند تصویب شده و تا قبل از عید پرداخت می‌شود. ما هم امیدوار هستیم این پاداش را تا عید بدهند.
او افزود: در این مدت فقط صبر کردیم و الان هم منتظریم تا عید این پاداش را بدهند. اردیبهشت امسال قهرمان شدیم. آن موقع شرایط اقتصادی با الان کاملاً متفاوت بود و ۲۰ میلیون ارزش داشت اما الان پراید ۴۰ میلیون تومان شده است. به نظرم در این مورد کوتاهی کردند، اما قول دادند تا قبل عید بدهند.
ملی پوش فوتسال بانوان در مورد پرداخت سریع پاداش یک میلیون دلاری به تیم ملی فوتبال مردان در حالی که این تیم در مرحله نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا حذف شد، گفت: همیشه اعتقاد داشتیم نباید خودمان را با مردان مقایسه کنیم چون این فرق همیشه وجود داشته و اگر به این موضوع توجه کنیم باید فوتبال را کنار بگذاریم. اما واقعاً پاداش ما کمترین مبلغ است و هنوز پرداخت نشده است. این موضوع انگیزه بازیکنان تیم را پایین می‌آورد. می‌گویند در مسابقات برای چه بدویم؟ البته وقتی به مسابقات می‌رویم اصلاً به پول و پاداش فکر نمی‌کنیم و فقط برای دل‌مان، مردم و پرچم‌مان می‌جنگیم ولی وقتی می‌بینیم اتفاقی نمی‌افتد انگیزه‌مان پایین می‌آید. امیدوارم تا قبل عید پرداخت کنند چون اگر به بعد عید موکول شود، فکر نمی‌کنم اتفاقات خوبی بیفتد.
اعتدادی در پایان به سختی‌هایی که در راه قهرمانی در آسیا کشیدند اشاره و بیان کرد: هیچکس نمی‌داند ما برای مسابقات آسیایی چقدر سختی، فشار و استرس کشیدیم. افراد ورزشی از سختی‌ها باخبر هستند ولی افراد عادی فقط قهرمانی را می‌بینند و همیشه تمجید می‌کنند اما کسی از پشت پرده خبر ندارد که چقدر سختی کشیدیم. یک سال کامل در اردو بودیم و کمترین چیز می‌تواند همین پاداش باشد که پرداختش را این همه طول دادند.