ساماندهی به وضعیت مسلمانان میانمار نیازمند عزم منطقه‌ای و بین‌المللی است

نوآوران آنلاین- جمعیت مسلمان میانمار در ابتدا بسیار کم بود و چیزی در حدود دو یا سه میلیون نفر بود. برخی از این قشر مسلمان امکانات بهتری داشتند، پس از مدتی مهاجرت کردند و به خارج از کشور رفتند، اما برخی دیگر از آن‌ها افراد فقیری بودند که امروز دچار چنین فجایعی شده‌اند. از همان ابتدا هم میان مسلمانان میانمار و دولت این کشور اختلاف وجود داشت، اما این فجایع امروز به این دلیل است که آن مسائل به اختلافات مذهبی و مسلمان‌‌کشی کشیده شده است.
 به این معنا که دامنه این اختلافات به گستردگی امروز نبود و آتش زدن خانه‌ها و تلاش برای اخراج آن‌ها از میانمار نهایت مسائل بود، اما یکباره تصمیم گرفتند اقدام خشونت‌‌بار انجام دهند و همه آن‌ها را اخراج کنند و شاهد هستیم که متأسفانه جنایت‌‌‌های بی‌شماری هم در این میان رخ داد که به ‌صورت یک فاجعه بین‌المللی درآمده است.
هرچند همه کشورهای اسلامی در باره فجایع علیه مسلمانان میانمار اظهارنظر کرده‌‌اند، اما با این‌که مسلمانان روهینگیا سنی ‌مذهب هستند، در دنیای عرب شاهد واکنش کمتری هستیم.
 این مسلمانان درواقع  مسلمانان هند بوده‌‌اند که به پاکستان آمده و چون نزدیک بنگلادش بودند، در این کشور ماندند، اما از آن‌‌جایی که بنگلادش کشور فقیری بود، آن‌ها مهاجرت کردند و به میانمار رفتند. آن‌چه مهم است این است که این مسلمانان امروز دیگر نمی‌توانند به میانمار بازگردند و به هیچ وجه بازگشت این افراد به این کشور به‌ مصلحت نیست.
 آن‌چه باید درخصوص چنین واقعه‌ای رخ دهد؛ این است که این مسلمانان به جای بازگشت به میانمار در کشورهای اسلامی تقسیم شوند. در همین رابطه سازمان ملل باید تلاش کند تا آن‌ها بتوانند در بنگلادش باقی بمانند؛ برای این‌که بنگلادش هم یک کشور مسلمان است و از نظر رنگ پوست هم شبیه یک دیگر هستند.
 هرچند بنگلادش وضعیت اقتصادی نامناسبی دارد و توان تأمین نیازهای پناهندگان را ندارد، اما سازمان ملل باید کمک کند و با همیاری سایر کشورهای مسلمان صندوقی ایجاد کند تا به حمایت مالی از آن‌ها اقدام کند.
به نظر می‌‌رسد که تنها راه حل موجود برای پایان به وضعیت اسفناک مسلمانان میانمار مقیم شدن در بنگلادش با کمک‌‌های کشورهای مسلمان است تا سروسامان یابند و مشغول به کار شوند. همچنین از طریق نظارت سازمان ملل و نهاد کمیساریای پناهندگی، صندوقی را به این کار اختصاص دهند تا هر کشوری براساس توانایی‌‌اش کمک کند تا کمک‌‌های این صندوق بتواند در بنگلادش به زندگی پناهندگان سروسامان بدهد.