نوآوران آنلاین- اولین برخورد بدن با ویروس کرونا در گلو یا بینی اتفاق می افتد. یک مطالعه جدید در مجله Cell نشان می دهد که پاسخ های اول در این میدان جنگ به تعیین اینکه چه کسی بیماری شدید را توسعه خواهد داد و با بیماری های خفیف یا بدون هیچ گونه بیماری کمک خواهد کرد.
ساخت و ساز در کار منتشر شده در سال گذشته شناسایی سلول های کرونا یک تیم از همکاران در بیمارستان کودکان بوستون، MIT و مرکز پزشکی دانشگاه می سی سی پی به طور جامع از عفونت کرونا در نازوفارنکس استفاده می شود. آنها نمونه هایی از سواب های بینی 35 بزرگسال با کرونا را به دست آوردند که از آن به شدت علائم را به شدت نشان می دهد. آنها همچنین سواب ها را از 17 نفر شاهد و شش بیمار که لوله گذاری شده بودند، اما کرونا نداشتند.
چرا بعضی از مردم بیشتر از دیگران بیمار می شوند؟ از ابتدا یکی از جنبه های گیج کننده ترین این ویروس بوده است. بسیاری از مطالعات به دنبال پیش بینی های ریسک در خون هستند، اما خون ممکن است واقعا محل مناسب برای نگاه کردن نیست.
برای دریافت یک تصویر دقیق از آنچه در نازوفارنکس اتفاق می افتد، محققان RNA را در هر سلول، یک سلول در یک زمان توالی کردند. (برای حس همه کارها این امر مستلزم آن بود، هر سواب بیمار به طور متوسط 562 سلول را به دست آورد) داده های RNA تیم را قادر به مشخص کردن کدام سلول های موجود که حاوی RNA از ویروس بود نشانه ای از عفونت بود ژن ها سلول ها در پاسخ به آنها روشن و خاموش شدند.
به زودی روشن شد که سلول های اپیتلیال بینی بینی و گلو را تحت تاثیر قرار می دهند. سلول ها به طور کلی متنوع هستند. افزایش در سلول های ترشحی تولید کننده موکوس و گلوله ای افزایش یافت. در عین حال، از دست دادن قابل توجهی از سلول های بالغ بالغ وجود داشت که راه های هوایی را به همراه می آورد، همراه با افزایش سلول های نابالغ (که شاید در تلاش برای جبران) بود.
این تیم کرونا را در طیف متنوعی از انواع سلولی، از جمله سلول های نابالغ نابالغ و زیرمجموعه های خاص سلول های ترشحی، سلول های جامد و سلول های سنگفرشی پیدا کرد. سلول های آلوده، در مقایسه با سلول های "bystander" غیرعفونی، ژن های بیشتری را به وجود آورده اند که در پاسخ تولیدی به عفونت دخیل هستند.
یافته های کلیدی زمانی حاصل شد که تیم، سواب های نازوفارنکس را از افراد مبتلا به شدت بیماری کرونا مقایسه کرد: در افراد مبتلا به کرونا خفیف یا متوسط، سلول های اپیتلیال فعال شدن ژن های مربوط به پاسخ های ضد ویروسی را افزایش دادند به خصوص ژن های تحریک شده، یک زنگ زودهنگام که سیستم ایمنی گسترده تر را جمع آوری می کند.
در افرادی که کرونا شدید را توسعه دادند نیاز به تهویه مکانیکی، پاسخ های ضد ویروسی به طور قابل توجهی نابود شد. به طور خاص، سلول های اپیتلیال آنها یک پاسخ خنثی به اینترفرون داشتند، با وجود داشتن مقدار زیادی از ویروس. در عین حال، سواب آنها تعداد ماکروفاژها و سایر سلول های ایمنی را افزایش داده اند که پاسخ های التهابی را افزایش می دهند.
هر کس با کرونای شدید یک پاسخ اینترفرون ناپدید شده در اوایل سلولهای اپیتلیال خود بود و هرگز قادر به دفاع از دفاع نبود. داشتن مقدار مناسب اینترفرون در زمان مناسب می تواند در برخورد با کرونا و سایر ویروس ها باشد.
به عنوان یک گام بعدی، محققان قصد دارند تحقیقات مربوط به واکنش اینترفرون جهش یافته را در نازوفارنکس بررسی کنند، که شواهد نشان می دهد نیز ممکن است با انواع کرونا جدید رخ دهد. آنها همچنین امکان افزایش پاسخ اینترفرون را در افراد مبتلا به عفونت های اولیه کرونا کشف می کنند، شاید با اسپری یا قطره بینی.
احتمال دارد که صرفنظر از این دلیل افراد مبتلا به یک پاسخ اینترفرون خاموش، به عفونت های آینده فراتر از کرونا حساس هستند.
یک شنبه ٢۵ جولای ۲۰۲۱
(برابر با ۳ مرداد ۱۴۰۰)