نوآوران آنلاین- پس از برگزاری چند نمایشگاه گروهی که کارهای این هنرمند در دو نمایشگاه به عنوان آثار منتخب برگزیده و معرفی شدند، اولین نمایشگاه انفرادی ایشان با عنوان “تخشا” برگزار شد.
این نمایشگاه از ساعت ۱۶ الی ۲۰/۳۰ تا ۲۲ تیر در گالری شلمان به نشانی: بلوار میرداماد، رودبار غربی (جنوبی)، کوچه کاووسی، پلاک ۲۷، طبقه اول؛ دایر بود.
به بهانه برگزاری این نمایشگاه، گفت و گویی داشتیم با این هنرمند ارجمند معاصر که تقدیم علاقه مندان می شود.
◾️از چه زمانی متوجه علاقه درونی خود به هنر شدید و برای پرورش آن چه کردید؟
در خانواده من خوشنویسی و خوش خطی یک ارزش بوده و سنتی خانوادگی محسوب می شود. نوشتن با خودنویس بر خودکار و نوشتن با قلم بر خودنویس برتری و ارجحیت داشته و دارد. هنوز هم صحبت در خصوص درست نوشتن و رعایت آداب آن و رسم الخط، بخشی از گفت و گوهای خانوادگی ام را تشکیل می دهند.
در عین حال علاقه به رنگ و استفاده از نوشت افزارهای رنگی در من از نخستین سال های کودکی ام شکل گرفت و با کشیدن نقاشی های کودکانه به تدریج بالنده شد. تا جایی که در سال های آغازین دبستان با نوشتن داستانی کوتاه و کودکانه ،اقدام به تصویرسازی برای داستانم کردم و آن را بر روی مقوا نوشته و به صورت کتابی در چند صفحه آماده و به آموزگارم نشان دادم . این کار بسیار مورد توجه اولیای دبستان قرار گرفت و طبق روش رایج آن زمان، هنگام برنامه صبحگاهی من و کتابم به همه دانش آموزان معرفی و تشویق شدم .لوح افتخاری به این مناسبت به من اهداء و کتابم در ویترین دبستان جای گرفت نگهداری شد. ضمناً همیشه تمرین هایی به صورتی که امروزه نقاشیخط شناخته می شود انجام می دادم که صرفاً ذوق فردی بود و با توجه به جایگاه خوشنویسی در خانواده ام و جامعه، مجالی برای نمود و ارائه پیدا نمی کردند.
◾️از کدام زمان به صورت رسمی و آموزشگاهی یا اصطلاحاً کلاسیک اقدام به فراگیری علایق هنری خود کردید؟
در دوره دانشجویی در دانشگاه علامه طباطبایی با ثبت نام در کلاس طراحی جهاد دانشگاهی، با اصول طراحی آشنا شدم. هم چنین در انجمن خوشنویسان ایران شاگرد استاد ارجمند جناب آقای امیرمیراضی بودم. در خوشنویسی با پیروی از سبک استاد امیرخانی، مشق خط نستعلیق را پی گرفته و ادامه دادم و موفق به دریافت گواهینامه ممتاز از انجمن خوشنویسان در رشته نستعلیق و خط دوم شکسته نستعیلق شدم.
◾️از فعالیت های هنری خود در آن زمان بگویید.
در آن زمان من در هیچ نمایشگاه یا فعالیت گروهی انجمن شرکت نداشتم و آثارم زیر نظر استاد تکمیل شده و به نزدیکان و دوستانم هدیه می شد.
مدتی به آموزش خوشنویسی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و هم چنین چند دبیرستان غیر انتفاعی در قالب دبیر هنر پرداختم. در عین حال به واسطه همکاری غیر رسمی در فعالیت های هنری آموزشگاه های غیر دولتی، فعالیتم را ادامه دادم.
◾️تحصیلات و اشتغال تا چه اندازه می توانند بر فعالیت هنری اثرگذار باشند؟
بسته به میزان علاقه، می توان از ظرفیت هایی مانند تحصیلات و اشتغال حتی اگر ارتباط صریح و مستیقمی با دل مشغولی های هنری یا ادبی ما نداشته باشند، در جهت گسترش و اعتلای آن ها بهره برد.
تحصیلات آکادمیک من با رشته روانشناسی شروع شد و با تحصیل در رشته روابط عمومی و مدیریت ادامه یافت. هر چند تحصیلاتم به طور مستقیم تأثیری بر نگاه یا فعالیت هنری ام نداشت؛ اما از آن جا که علاقه مند به تاریخ و آثار تاریخی و هم چنین فلسفه بودم، متناسب با رشته های تحصیلی ام، مطالعه در این حوزه ها را به طور مداوم بخشی از زندگی ام قرار دادم. ارتباط متقابل میان تأثیر هنر بر انسان و عواطف و احساساتش و استفاده از هنر برای ثبت بیان و یا رفتار انسان در طول تاریخ حیات بشر، همواره برایم بسیار جذاب بوده است. همچنین تحصیل و کار در رشته روابط عمومی، زمنیه آشنایی با گرافیک و فرصت استفاده از محضر بزرگانی چون محمد احصایی، آیدین آغداشلو، مسعود سپهر، هادی حیدری و دیگر اساتید ارجمند را برایم فراهم ساخت.
◾️چگونه پس از وقفه ای طولانی، مجدداً فعالیت هنری خود را به طور جدی آغاز و دنبال کردید؟
به نظرم مانند میوه ای که نیاز به رسیدن برای چیده شدن دارد، هنر نیز در انسان این مراحل رسش و تعالی را طی می کند. باور دارم همه انسان ها استعداد و توانمندی استفاده از هنر را برای بیان آن چه در سخن نمی گنجد، در خود نهفته دارند. صرفاً باید فرصت تجلی و شکوفایی هنر درونی آدمیان فراهم شود. اگر از این فرصت ها به موقع و درست استفاده شود، مشاهده خواهیم کرد که جوهر هنر و استعداد هنرمندی، در تمامی آدمیان وجود دارد. این موضوع برای من هم صادق بود. فرصتی را که در دوران پاندمی کرونا با تعطیل شدن تمامی فعالیت های که وقتم را برای حضور در اجتماعات می گرفت فراهم شد، مغتنم شمردم. به تمرین بیشتر تذهیب و نقاشیخط پرداختم. برای نیل به نتیجه مطلوب، در زمان هایی که مجبور بودم بیشترین وقت را در خانه سپری کنم، از کوچک ترین فرصت برای تمرین غافل نمی شدم. رنگ ها به من آرامش بسیاری در تحمل روز های نه چندان قابل تحمل کرونایی می دادند.
نا گفته نماند تکمیل فراگیری تکنیک های نقاشیخط و تذهیب را با کاهش محدودیت های پاندمی ادامه دادم.
پس از آموزش و یادگیری هنر والای نقاشیخط در محضر استاد فرهیخته جناب آقای مرتضی شمیسا، به تشویق ایشان در چندین نمایشگاه گروهی شرکت کردم و در دو نمایشگاه کارهایم جزو آثار برتر و منتخب معرفی شدند. تخشا نخستین نمایشگاه انفرادی من است.
◾️فعالیت هنری در کنار دیگر نقش ها و فعالیت های اجتماعی دشوار نیست؟
شخصاً تلاش کرده ام از اوقاتم بهترین بهره ها را ببرم. من در نقش های اجتماعی خود وظایفی بر عهده دارم که باید به خوبی به آن ها عمل نمایم؛ اما در عین حال همیشه حواسم هست که ابعاد گوناگون شخصیتم را نیز پرورش دهم. بنابراین در کنار مسؤولیت هایم، همزمان به رشد و توسعه فردی خود نیز توجه داشته و باور دارم که برای هر چه بهتر انجام دادن وظایف روزمره یا شغلی، باید برای خودم هم وقت بگذارم و در جهت اعتلای علایق و استعدادهای خویش کوشا باشم. چه بسا این وقت گذاشتن ها مرا در انجام بهتر وظایف و دیگر نقش هایی که در جامعه بر عهده دارم، بسیار کمک کرده است. البته نمی توانم بگویم چنین رویکردی آسان است؛ اما ضرورتی که احساس می کنم و اشتیاقی که دارم، دشواری های این مسیر را بی معنا جلوه می دهد.
◾️از نمایشگاه تخشا بگویید.
تخشا به معنی کوشا ،کوشنده و پرتلاش اس. این نام به توصیه نزدیکان و مصداق داشتن مفهوم آن در زندگی و به خصوص فعالیت های هنری ام، برای نمایشگاه آثارم برگزیده شد. طی دو سال گذشته من برای بیشتر یاد گرفتن، تمرین و تلاش بسیاری داشتم. پس ازحضور در نمایشگاه های گروهی، فرصت برگزاری نمایشگاه انفرادی را پیدا کردم. با مشورت اساتید، بیست اثر برای نمایشگاه انتخاب شدند.
الهام بخش من در نقاشیخط مکتب سقاخانه و آثار استاد “پیلارام” بوده اند. در برخی از کارها به احترام نگاه، شیوه و فرم های به کارگرفته شده ایشان، رد آثار این استاد گرانقدر دیده می شوند.
شایان ذکر است تمامی آثار با نام بوده و هر کدام داستان خود را دارد . غالب آن ها در برگیرنده مضمون های عرفانی و یا تلاش برای نزدیک شده به آن را دارند. این آثار در واقع گذر از شیوه ها و تکنیک است. تقریباً تمامی آثار با تکنیک اکرولیک روی بوم اجرا شده و در برخی از کارها ترکیب مرکب نیز به کار رفته است.
همچنان که در بیانیه نمایشگاه ذکر کرده ام: «در تخشا رنگ ها و فرم ها برای بیان نا گفته یاری ام کردند و رنگین ترین حالات خویش را نمایان کرده ام وحرف های ناگفته ام، به لبخند ملیح عروس نستعلیق آراسته شده و در قاب ها بر هم نشسته اند. هر قاب داستانی است از حروف مقطع و پاره پاره؛ اما رنگین و محکم. تخشا فرصتی است برای گفت و گوی درونی من با مخاطبانم بی ابهامات واژه. هر اثر تلاش بر نمایش یک رویداد و حس درونی آن را داشته و از بزرگان خوشنویسی تا سقاخانه را خوشه چینی کرده است».
◾️برنامه آینده شما برای فعالیت هنری چیست؟
هنر جهان بسیار گسترده ای دارد که ورود به آن الزامات و بایسته های خود را دارد، بنابراین من بسیار باید بخوانم و ببینم .
حضور در نمایشگاه های داخل و خارج از کشور فرصتی مهم برای شناخت اساتید و هنرمندان به نام و تماشای آثار بر جسته و شاخص است که از این فرصت بهره خواهم برد. یادگیری و به کار گیری آموخته ها مسیری بی توقف و بی پایان است. من صرفاً خود را یک هنر دوست می دانم که مشتاق هنرمند شدن است.
من اینجا هستم.
رنگین ترین حالات خویش را نمایان کرده ام. رنگارنگ شده ام .
اینجا که در لابه لای رنگ های روزانه ، سایه های زندگی ام، روشن شده اند.
حرف های ناگفته ام، به لبخند ملیح عروس نستعلیق آراسته شده و در قاب ها بر هم نشسته اند .... هر قاب داستانی است از حروف مقطع و پاره پاره ،اما رنگین و محکم....
ساده رنگ می گیرم و می بازم ، پس بوم و اکرولیک گویاترین دست افزار نمایش من است.
نقاشی-خط، زبان بیان من شد، تا هر کجا که حروف گویا نبودند،فرمها و رنگ ها پیامم را برسانند.
"تخشا" فرصتی است برای گفتگوی درونی من با شما بی ابهامات واژه ، هر اثر تلاش بر نمایش یک رویداد و حس درونی آن داشته و از بزرگان خوشنویسی تا سقاخانه را خوشه چینی کرده است.
مریم وحیدنیا
I'm here.
I have shown my most colorful moods and I have become colorful.
Here, in the midst of everyday colors, the shadows of my life are lit.
The unspoken words are adorned with the smile of the bride of Nastalik and are sitting in frames.... Each frame is a story of cross-sectional letters, but colorful and strong....
Simple to paint and open, so canvas and acrylic are my most eloquent display tools.
Calligraphy became the language of my expression, so that wherever the letters were not clear, the forms and colors conveyed my message.
Takhsha, is an opportunity for my inner conversation with you, unambiguously.
Maryam Vahidnia