نوآوران آنلاین-

مستند آقای بیکار این کارگردان جوان کشورمان در ۱۱۲ جلسه فیلمبرداری شده و ساخت آن ۲ سال به طول انجامیده است و در اولین حضور ملی خود در بخش مسابقه جشن خانه سینما شرکت کرده است. مستندی که وقتی با بحران اقتصادی کشور مدتی بیکار شد به فکر ساخت آن افتاد و از زندگی و بیکاری خود و همکارانش فیلمی جالب به تصویر کشید.

همراز موفقیت های دیگری هم در کارنامه دارد از جمله توانست با مستند تجربی «اتاق تنهایی» در جشنواره سینما حقیقت در سال ۹۱ حضور یابد و در دو بخش بهترین فیلم و بهترین تدوین در این جشنواره کاندید شود.

یکشنبه 28 شهریور فیلم مستند «آقای بیکار» ساخته‌ علی همراز در اولین اکران عمومی خود در گروه هنر و تجربه، در خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمد و با موفقیت هایی نیز همراه بود و توانست نظر تماشاگران را به خود جلب کند.

علی همراز در این فیلم مستند بطور مستقیم، به علل بیکاری نمی‌پردازد، بلکه تاثیر بیکاری روی زندگی، جایگاه اجتماعی و روابط فردی را هدف گذاری می‌کند.

علی همراز درباره انتخاب این سوژه اش به رکنا گفت: بیکاری یکی از معضلات فعلی دنیای ماست. در مسیر فیلم با همراه شدن با برخی از رویدادهای ایران و جهان و با نگاهی طنز آمیز و در ساختاری متفاوت سراغ این موضوع رفتم. در یک نگاه کلی هدف از ساخت این مستند نشان دادن تاثیر بیکاری بر یک انسان است و همانطور که در این فیلم می بینیم اولین تاثیر آن آشفتگی است، اما در پایان فیلم سعی کرده ام پیشنهادی امیدوارکننده به افرادی که با این معضل دست به گریبانند بدهم و از همه مهمتر فیلمی سرگرم کننده ساخته باشم.

وی درباره‌ ویژگی فیلمش می‌گوید: «ویژگی بارز این فیلم، وجه سرگرم‌کننده آن است. پلان‌هایی که روند داستان، نقاط اوج و فرود، کند و تند شدن ریتم و احساسات مخاطب را هر چند لحظه یک‌بار تغییر می‌دهد تا تماشاگر را از دست ندهد...

خودش درباره چگونگی بازخورد این فیلم معتقد است که خیلی‌ها بعد از دیدن فیلم در حالی که اشک می‌ریختند به من می‌گفتند که چقدر روی پرده سینما خودشان را دیدند وفهمیدند آنها هم می‌توانند کاری انجام بدهند، حتی اگرهیچ موقعیت ایده آلی فراهم نباشد. من در دو سالی که به تنهایی مشغول ساخت این فیلم بودم محال بود روزی چند بار از خودم نپرسم که چرا دارم این کار را می‌کنم! ولی یک حس ناشناخته مرا به جلو هول می‌داد. فکر می‌کنم بالاترین پاداشی که هر فیلمسازی می‌تواند بگیرد اینست که حداقل حال یک نفر راعمیقا خوب کند. اما باید بگویم که می‌خواستم از شرایطی تهدید آمیز چند فرصت ایجاد کنم. اول اینکه، یکی از بحرانی ترین ادوار تاریخی کشورم را ثبت کنم و در قالبی سینمایی تاریخ نگاری کنم.

علی همراز در این فیلم توانسته فضای جالبی را به تصویر بکشد و با درهم شکستن زمان، نوعی بی زمانی را برای مخاطب ایجاد کند و می خواهد بگوید حواست را جمع کن، ممکن است در هر زمانی برای هر کسی این معضل اتفاق بیفتد.