نوآوران آنلاین-این روزها بسیار بعید است که خانمی را در خیابان بدون کیف ببینید چون همه خانم‌ها و بسیاری از آقایان بدون آن که اطلاع چندانی از تاریخ کیف دستی داشته باشن همه روزه از آن استفاده می‌کنند. خانم‌ها همه چیزهای مورد نیاز اعم از لوازم آرایشی و بهداشتی تا تلفن همراه و پول و چیزهای ضروری دیگری را در آن قرار می‌دهند و با خود حمل می‌کنند تا در زمان نیاز به راحتی بتوانند از آن استفاده کنند. اما همان طور که می‌دانید کیف‌های دستی از ابتدا به این شکل نبوده‌اند و دچار تغییرات و تحولات زیادی شده‌اند. در این مقاله درباره تاریخ کیف دستی و تغییرات آن در طول زمان مطالب و حقایقی را بیان خواهیم کرد.
فرقی نمی‌‌کند این کیف از برندهای شناخته شده و گران قیمت باشد یا تنها یک کیف معمولی، در هر صورت نیازهای روزمره شما را تامین خواهد کرد. کیف‌های دستی همان قدر که از نظر کاربردی اهمیت دارند در شیک‌پوشی هم از جایگاه مهمی برخوردار هستند.
از اولین روزهای تمدن بشری کیف‌ها از لوازم روزمره برای انسان‌ها بودند هرچند آن زمان به این نام شناخته نمی‌شدند و استایل و فشن در مورد آن‌ها تقریبا بی‌معنی بود و زنان و مردان به یک اندازه از آن‌ها استفاده می کردند. اولین موارد استفاده از کیف با معنای مشابه امروزی از دوران رنسانس و قرن پانزدهم آغاز شد و بیشتر برای حمل پول به کار می‌رفت چون در آن زمان لباس‌ها جیب نداشتند. اگر به موزه‌ها بروید و نگاهی به نقاشی‌های آن دوران بیندازید خواهید دید کیف‌ها و لباس‌های عصر رنسانس چگونه بودند. البته آثار چندانی از کیف‌های آن دوران باقی نمانده است چون معمولا از مواد قابل تجزیه ساخته می‌شدند و با گذشت زمان از بین رفته‌اند.
کیف‌های این دوره یا به صورت کیسه‌های بنددار جمع شونده و یا به شکل کیف‌های چرم با قفل بودند که نمونه‌های نادری از کیف‌های دوشی هم در میان آن‌ها یافت شده است. در آن دوران بیشتر کیف‌ها به صورت کمری استفاده می‌شدند و به کمربند لباس متصل می‌شدند. با اختراع جیب برای لباس در اواخر قرن شانزدهم به تدریج کیف‌های مردانه بی‌استفاده شدند و کیف دستی به یک اکسسوری مختص زنان تبدیل شد. از قرن شانزدهم به بعد زنان کیف‌های دستی خود را همراه با زنجیر و قلابی به کار می‌بردند که به آن متصل می‌شد. این زنجیر و قلاب از فلزات گران قیمتی تهیه می‌شد و در دسته جواهرات قرار می‌گرفت و معمولا نشان خانوادگی هم روی آن حک شده بود. این زنجیرها تا اوایل قرن بیستم رایج بود تا این که کیف‌های مدرن دستی جای آن را گرفتند.
با کشف شهر دفن شده پمپی در قرن هجدهم تحول عظیمی در اروپا شکل گرفت که از آن به عصر نئوکلاسیسیسم یاد می‌شود. در این زمان با شناخت و مشاهده مجدد تمدن رومی، این تمدن به شدت در میان ارئپاییان محبوب شد و این جنبش حتی روی فشن زنانه هم تاثیر گذاشت. در این زمان لباس‌های راسته با کمرهای بالاتر مشابه لباس‌های رومی مد روز شد که در زیر این لباس‌های ظریف و گشاد فضای مناسبی برای کیف وجود داشت و زنان توانستند کیف‌های خود را به پاهایشان ببندند. این مدل کیف‌ها تا دهه اول قرن نوزدهم رایج بود.
کیف‌های زنانه تا این زمان از پارچه دوخته می‌شد اما به تدریج مواد جدیدی مثل پاپیه ماشه و فلزات هم مورد استفاده قرار گرفتند و مدل‌ها و طرح‌های جدیدی معرفی شدند. به مرور زمان با رایج شدن کیف‌های سفری، سایز کیف‌ها بزرگ‌تر شد و این کیف‌های جدید نه فقط برای سفر بلکه برای خرید و مهمانی هم مورد استفاده قرار می‌گرفتند. در قرن بیستم جنبش‌های هنری جدیدی شکل گرفتند که به سرعت در حال تغییر دادن چهره جهان بودند، کیف‌ها نیز از این تغییر در امان نماندند و اگر نگاهی به تاریخ کیف دستی بیندازید می‌بینید که از این دوران کیف‌ها فرم‌های کاربردی‌تر و متنوع‌تری به خود گرفته‌اند و برای نیازهای متنوع‌تری طراحی شده‌اند. به طور مثال کیف‌های حمل اسناد، کیف مجلسی، کیف دوشی و مدل‌هایی از این قبیل از اوایل قرن بیستم رایج شد. برندهای کیف نیز از همین زمان معنای خود را پیدا کردند و طراحان معروف جهان مثل لویی ویتون، هرمس و گوچی و پرادا به عنوان برندهای معتبر کیف دستی در جهان شناخته شدند و در دهه‌های بعد شانل، ایو سن لوران و طراحان دیگر کیف‌های شاخص قرن بیستم را طراحی کردند.
از این زمان دیگر کیف دستی نه فقط به عنوان یک وسیله کاربردی بلکه به عنوان یک اکسسوری ضروری و موثر در شیک‌پوشی شناخته می‌شد و هویت مستقل خود را داشت. برخلاف قرن‌های گذشته که تاریخ کیف دستی چندان دچار تغییر نبوده است در دهه‌های مختلف قرن بیستم و بیست و یکم نه تنها هر سال بلکه هر فصل تغییر می‌کند و مشتریان را با انتخاب‌های بیشماری روبرو می‌کند.
عبارت کیف دستی یا Handbag اولین بار در قرن بیستم ابداع شد. این کلمه به کیف‌ها و چمدان‌هایی اطلاق می‌شد که با دست و توسط مردان حمل می‌شدند. همین کیف‌ها اولین نمونه‌هایی بودند که منبع الهام طراحان در دهه‌های بعدی برای تولید کیف‌های مدرن و محبوب زنانه شدند. به طور مثال در این دوره برای اولین بار قفل کیف‌ها توسط جواهرسازان معروف ساخته شد و چیزهایی اختصاصی مثل دوربین مخصوص تماشای اوپرا و بادبزن و لوازم آرایشی در کیف‌های زنانه قرار می‌گرفت.
در جامعه مصر باستان رایج بود که مردان کیسه‌هایی پارچه‌ای را دور کمر خود ببندند و پول و لوازم ضروری خود را در آن حمل کنند. این حقیقت تاریخی از نوشته‌ها و تصاویر و دیوارنگاره‌های مقبره‌ها و کاخ‌های مصر به دست آمده است.
در اوایل قورن وسطی رعایای اروپایی کیسه‌های کوچکی را با خود حمل می‌کردند و وسایلی را که با دست قابل حمل نبود مثل بذر و چیزهایی دیگر را در آن می‌ریختند.
کیف‌های کیسه‌ای بندداری که با کشیدن بند آن جمع و باز می‌شدند یک اکسسوری و وسیله رایج در قرن چهاردهم در اروپا بود که زنان و مردان ثروتمند برای حمل کردن سکه‌های خود در مراسم و مهمانی‌ها از آن‌ها استفاده می‌کردند. در این زمان کیف دستی ارتباط خاصی با ازدواج داشت و داماد وظیفه داشت در روز عروسی یک کیف زیبا به عروس هدیه بدهد. این کیف‌ها میان زنان محبوب بودند چون به سادگی می‌شد آن را زیر لباس پنهان کرد.
کیف‌های شکار از ابزارهای ضروری شوالیه‌های قرون وسطی بود.
کیف‌های دوشی در قرون وسطی میان رعایا و مسافران بسیار رایج بود و از جنس پارچه ساده تهیه می‌شد.
از قرن هفدهم استفاده از کیف در میان زنان و دختران جوان بسیار رایج شد و در بیشتر مناسبت‌ها و تولدها این نوع کیف‌ها هدیه داده می‌شد.
با گذشت زمان و نزدیک شدن به دوران مدرن هرچه لباس‌ها ساده‌تر و بی‌پیرایه‌تر می‌شدند کیف‌ها بیشتر به عناصر استایل و فشن تبدیل شدند و به تدریج محبوبیت آن‌ها بیشتر و بیشتر شد.
با پیشرفت تکنولوژی در قرون 18 و 19 کیف‌ها از مواد و جنس‌های گسترده‌تر و در اشکال و اندازه‌های متنوع‌تری ساخته شدند. با اختراع قطار و افزایش سفرها، نیاز به چمدان‌های قابل حمل هم بیشتر شد تا مسافران بتوانند آسوده‌تر سفر کنند.
در دهه 1920 تحول بزرگی در صنعت کیف سازی پدید آمد و کیف‌ها ارزان‌تر و سبک‌تر شدند و دیگر نیازی نبود که با لباس‌ها ست شوند. از این زمان بود که اقشار بیشتری توانستند از کیف‌های مدرن و امروزی استفاده کنند.
مجله قرمز