نوآوران آنلاین-
ولی با گذر زمان این مخالفت‌ها کمرنگ‌تر شده و پیوستگی خاصی میان ربات ها و انسان‌ها ایجاد گردید؛ به‌گونه‌ای که امروزه ماشین‌ها جزء لاینفک زندگی انسانی شده‌اند و حذف آن‌ها باعث شکسته شدن چرخ پیشرفت و تولید و اقتصاد و درنهایت فلج شدن جوامع می‌شود.
از دیرباز داستان‌های گوناگونی درباره آمیخته شدن زندگی انسان با ماشین‌ها نقل‌شده است ولی به‌طور خاص نخستین بار در اوایل دهه ۱۹۲۰ کلمه ربات با مفهوم امروزی توسط “کارل چاپک” در نمایشنامه‌ای به نام (کارخانه ربات سازی رسوم) بکار برده شد. ریشه این کلمه به زبان چک برمی‌گردد و از کلمه “ربوتا” به معنی “برده و کارگر” گرفته‌شده است.
کلمه ربات با مفهوم امروزی واژه پرکاربرد در ادبیات و هنر معاصر است و ربات ها مرکزیت اصلی بسیاری از داستان‌ها و آثار نمایش علمی–تخیلی هستند، به‌عنوان‌مثال محور اصلی بسیاری از داستان‌های نویسنده مشهور “آیزاک آسیموف” ربات ها هستند و یا در زمینه هنرنمایشی می‌توان به فیلم‌هایی نظیر کلان‌شهر (۱۹۲۷) و یا عصر جدید چارلی چاپلین (۱۹۳۶) که جزء اولین ساخته‌ها در رابطه با ربات است و یا فیلم‌های جدیدتری نظیر مجموعه‌های جنگ ستارگان، نابودگر و یا تبدیل شوندگان اشاره کرد.
ربات در واقع یک ماشین است که کار خاصی را انجام می‌دهد و در مفهوم دقیق‌تر به هر وسیله‌ای که متشکل از بخش‌های الکترونیکی، مکانیکی و قسمت پردازشی رایانه‌ای باشد، ربات گفته می‌شود.
امروزه رباتها کاربردهای گوناگونی دارند؛ در بخش‌ها و صنایعی که دقت، سرعت عمل و حساسیت کار (مانند جراحی‌های دقیق پزشکی) حرف اول را می‌زند از رباتها استفاده می‌شود، همچنین از رباتها در فعالیت‌هایی که برای انسان مخاطره‌آمیز است نظیر خنثی‌سازی بمب و سایر کاربردهای نظامی و یا تحقیقات در دهانه آتش‌فشان‌های فعال استفاده می‌گردد. علاوه بر مزایای فوق می‌توان مزیت‌های دیگری را برای استفاده روزافزون رباتها در صنایع گوناگون نظیر کاهش هزینه تولید، افزایش بازدهی و کیفیت تولیدات و غیره در نظر گرفت.
یکی از اصلی‌ترین معایب افزایش روزافزون استفاده از رباتها کاهش اشتغال انسانی است که این امر جزء جدایی‌ناپذیر پیشرفت جوامع شده است. از عیوب دیگر زندگی رباتی می‌توان به هزینه بالای ساخت خود رباتها و یا خرابی‌ها و آسیب‌های احتمالی به رباتها حین انجام عملیات اشاره کرد. بااین‌حال، با کنار هم قرار دادن مزایا و معایب رباتها در همه جوانب به یک توازن خاص می‌رسیم که باعث توجیه افزایش استفاده از رباتها می‌شود.
رباتیک علم ساخت و تولید ربات ها است، نخستین بار کلمه رباتیک توسط آیزاک آسیموف در اوایل دهه ۱۹۴۰ در داستان علمی-تخیلی «دروغ‌گو» با مفهوم ذکر شده به کار برده شد، سپس با پیشرفت علم رباتیک در دهه ۱۹۵۰ «جو انگلبرگر» اولین شرکت رباتیک را بانام RoboBand تأسیس کرد و لقب پدر علم رباتیک به او داده شد.
علم رباتیک تلفیقی از علوم مکانیک، الکترونیک و رایانه است؛ به همین علت علاقه‌مندان بسیاری را به خود جذب کرده است. علاقه‌مندان به این علم می‌توانند در رشته‌های مهندسی رباتیک و یا مهندسی مکاترونیک تحصیل کنند.
متخصصین این رشته دست به طراحی و تولید ربات‌های پیچیده و گوناگون می‌زنند که یک نمونه از این رباتها، ربات‌های انسان‌نما است (سوفیا ربات هوشمند: مهم نیست که به عنوان زن شناخته شوم).
ژاپن، کشور پیشرو در زمینه رباتیک اعلام کرده است که تا سال ۲۰۵۰ میلادی ربات‌هایی تولید خواهد کرد که قابلیت‌های یک انسان کامل را داشته باشند.