"خوآئو میکائیلو"، یکی از همکلاسی‌های سابق اون که اکنون آشپزی در رستورانی در برن است، گفت: او دوست خوبی بود. ما با هم خوش بودیم. او واقعا پسر خوبی بود. دانش آموزان زیادی او را دوست داشتند. من درباره زندگی کنونی او چیزی نمی‌دانم. هرچه می‌دانم، مربوط به سال‌های مدرسه است. او عاشق بسکتبال بود. ما با هم بازی می‌کردیم. دوست دارم به او بگویم اگر می‌شود با من در تماس باشد. دوست دارم باز هم در تماس باشیم.

 

"مارکو ایمهوف"، یکی دیگر از همکلاسی‌های سابق رهبر کره شمالی گفت: او واقعا بامزه بود. او همیشه دیگران را می‌خنداند. اون از باختن نفرت داشت و پیروزی برایش بسیار مهم بود.

 

یکی دیگر از همکلاسی‌های سابق کیم جونگ اون گفت: او واقعا شوخ طبع بود و همیشه با دانش آموزانی که از کشورهای دشمن کره شمالی در مدرسه بودند، خوب رفتار می‌کرد. سیاست در مدرسه یک تابو بود. ما درباره فوتبال صحبت می‌کردیم نه سیاست.

 

این در حالی است که یکی از بادیگاردهای سابق کیم جونگ ایل، پدر اون گفته است که کودکی منزوی که کیم جونگ اون داشت، او را به فردی با استرس و تهاجمی بدل کرده است.

 

"لی یونگ-گوک" در این باره به شبکه خبری ای.بی.سی گفت: او همیشه دچار استرس بود و با همسالانش بازی نمی‌کرد. تنها بزرگسالان بودند که با اون همبازی می‌شدند.