در یک دنیای سریع، بسیاری از مردم به سختی می‌خوابند، زیرا بسیاری از مسائل در مورد کار و زندگی هنگام خواب از ذهنشان عبور می‌کند. با توجه به محققان یک مطالعه جدید، بسیاری از این مسائل، نگرانی‌هایی در مورد کارهایی هستند که هنوز انجام نشده‌اند.

 

 

محققان ۵۷ داوطلب را در یک آزمایشگاه کنترل خواب، ۵ دقیقه قبل از خواب نظارت کردند. بعضی از آنها را مجبور کردند در مورد کارهایی که در طول روز انجام داده بودند، فکر کنند، در حالی که از دیگران خواسته بودند که فهرستی از کارهای روز آینده را بنویسند.

 

 

آنچه محققان متوجه شدند این بود که کسانی که کارهای فردا را نوشتند، عملا ۹ دقیقه سریع‌تر از کسانی که مجبور بودند در مورد کارهای انجام شده خود بنویسند، به خواب رفتند.

 

 

در حقیقت، آنها هرچه روی کارهای فردا دقیق‌تر می‌شدند، زودتر به خواب می‌رفتند.

جالب توجه است که این امر در میان دسته دیگر که به نوشتن کارهای روز قبل خود دست زدند، معکوس بود و مدت بیشتری طول کشید تا به خواب بروند.

 

 

اکثر افراد فکر می‌کنند نوشتن لیستی از کارهایی که می‌خواهند روز بعد یا روزهای آتی انجام دهند با فکر کردن به کارهایی که در طول روز انجام داده‌اند تفاوتی ندارد و هر دوی این کارها آنها را بی‌خواب می‌کند، اما محققان بر این باورند که این تنها عمل نوشتن است که همه تفاوت‌ها را ایجاد می‌کند.

 

 

بدون نوشتن، افکار نگران کننده و استرس در ذهن نگهداری می‌شوند، در حالی که عمل نوشتن بر روی کاغذ، ذهن را به اندازه کافی آزاد می‌کند تا قادر شود زودتر به خواب رود.

 

یافته‌های این مطالعه ممکن است در نگاه اول چندان مهم به نظر نرسد، اما محرومیت از خواب یک مسئله سلامت جدی است که با مشکلات عمده سلامت مرتبط است.

 

 

علاوه بر این، محققان یادآور می‌شوند که ۹ دقیقه خواب اضافه حاصل از نوشتن لیست کارها، در مقایسه با بهبود خواب در آزمایش‌های بالینی برای کمک به کیفیت خواب آن را تبدیل به یک جایگزین قابل قبول می‌کند که سریع و ارزان است.

یافته‌های این مطالعه از نتایج مطالعات قبلی که نشان می‌دهد نوشتن به عنوان یک ابزار موثر برای کاهش نگرانی و تسکین استرس مفید است، حمایت می‌کند.

 

 

در همین ماه سپتامبر، محققان دریافتند که نوشتن احساسات باعث کاهش استرس و نگرانی می‌شود و اجازه می‌دهد تا مغز بدون نیاز به کار سخت، عملکرد خوبی داشته باشد. به طور خاص، شرکت کنندگانی که احساسات خود را نوشتند، به همان اندازه دقیق و کارآمدتر عمل کردند.

 

 

مایکل اسکولین، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: چیزی در مورد عمل نوشتن بر روی کاغذ وجود دارد که به نظر می‌رسد کمی مغز را تخلیه کرده یا به ما کمک کند تا دکمه توقف روی آن را فشار دهیم.