کد خبر : 151201 تاریخ : ۱۳۹۶ شنبه ۷ بهمن - 20:54
مردی که با ویلچر کوهنوردی می کرد+ عکس مرد هنگ کنگی که قبل از معلولیت قهرمان صخره نوردی بود و بعد از تصادف هولناک و قطع نخاع بازهم فعل خواستن را صرف کرد و این بار دست به کاری زد که در جهان بی‌سابقه است.

نوآوران آنلاین-

 این روزها تصویر مرد جوانی که سوار بر ویلچر با تکیه بر بازوهای قدرتمندش صخره نوردی می‌کند در بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی در حال پخش است. مرد هنگ کنگی که قبل از معلولیت قهرمان صخره نوردی بود و بعد از تصادف هولناک و قطع نخاع بازهم فعل خواستن را صرف کرد و این بار دست به کاری زد که در جهان بی‌سابقه است. او قهرمان زندگی است و ثابت کرد هیچ کوه و صخره‌ای نمی‌تواند مانعی برابر اراده محکم او باشد.

صخره هایی که تسلیم اراده می شوند



هفت سال قبل، 9 دسامبر سال 2011، صخره نورد حرفه‌ای هنگ‌کنگی و برنده چندین دوره مسابقات قهرمانی آسیا تصادف وحشتناکی کرد و نتیجه غم انگیزی برایش رقم خورد. او قطع نخاع شد . پنج سال بعد، در همان روز تصادف، او دوباره صخره نوردی را شروع کرد، اما این بار سوار بر ویلچر.

لای چی- وای، صخره نورد 33ساله‌ای است که پنج بار قهرمان صخره نوردی آسیا شد. شش سال قبل به نظر می‌رسید که دوره حرفه‌ای صخره نوردی او تمام شده است. او به خبرنگاری محلی می‌گوید: «وقتی چشم هایم را باز کردم، خودم را در بیمارستان دیدم. جراحی شده بودم. یکی از پرستاران گفت که از کمر به پایین فلج شده‌ام و بقیه عمرم را باید روی ویلچر سپری کنم.»

اعضای خانواده و دوست هایش فکر می‌کردند این تصادف تراژدیک باعث می‌شود تا از کاری که احساس قدرت و لذت به او می‌داد دست بکشد. صخره نوردی و بالا رفتن، همیشه حس زندگی به او می‌داد. آنها نمی‌دانستند که چی -وای از این روز به بعد قرار است چگونه به زندگی‌اش ادامه بدهد. اما این قهرمان نمی‌خواست آنچه را به آن عشق می‌ورزید رها کند. بعد از گذراندن دوران نقاهت، او سراغ بوکس ویلچری رفت ؛ ورزشی که به گفته خودش باعث شد تا تمرکز ذهنی و آمادگی جسمانی‌اش را بهبود ببخشد و اعتماد به نفسش افزایش پیدا کند اما او همچنان به تمرینات خود با دوستان صخره نورد و کوهنوردش ادامه داد.

در همین دوران، پسرش متولد شد؛ تولدی که به گفته خودش باعث امید در وجودش و دنبال کردن هدفش شد. سال 2014، او قسم خورد باز هم صخره نوردی را آغاز کند، فقط این بار با ویلچر. این قسم باعث نگرانی خانواده و دوستانش شد، چون تا آن روز چنین چیزی اتفاق نیفتاده بود. برای همین، آنها گفتند اگر یک نفر بتواند 500 متر با ویلچر از کوهی صخره‌ای بالا برود، او کسی غیر از لای چی وای نیست.

در دسامبر سال 2016، او به قولش وفا کرد و با ویلچر صخره نوردی کرد. او تبدیل به اولین معلولی شد که توانست از کوه صخره‌ای لاین بالا برود. این ورزشکار جوان در صفحه اجتماعی‌اش نوشت: «خبر فوری: ویلچر به دیدن کوه صخره‌ای لاین نائل شد. من توانستم به قولم وفا کنم و به هدفم برسم. من گفتم این کار را می‌کنم و حالا اعلام می‌کنم این کار را کردم. خیلی خوشحالم. در نیمه شب 9 دسامبر سال 2011، من تصادف کردم و تحت عمل جراحی قرار گرفتم. پنج سال بعد، توانستم به بالای این کوه صعود کنم. یک بار دیگر، من در قله ایستاده ام.»

این خبر مثل بمب در شبکه‌های اجتماعی منفجر شد و انسان‌های مختلف از گوشه و کنار جهان شروع به تحسین او کردند. حتی کارشناسان صخره نوردی هم از کار او شگفت‌زده شدند. یکی از مربیان صخره نوری سنگاپوری به اسکای نیوز گفت: «واقعاً شگفت زده شدم. هیچ وقت فکر نمی‌کردم فردی بتواند با ویلچر از کوهی بالا برود و صخره نوردی کند. کارش خارق العاده بود. صعود از این کوه صخره‌ای آن قدر سخت است که آدم‌های سالم و حرفه‌ای هم به راحتی نمی‌توانند از آن بالا بروند. آنها باید حسابی تمرین کنند و چهار ساعت زمان بگذارند تا به قله برسند. حالا و با این نگاه می‌توان به کار ارزشمند چی-وای پی برد.» علاوه بر ویلچر، لای چی-وای از تجهیزات مخصوصی هم برای صعود بهره برده بود.

یکی از طرفداران چی-وای به گزارشی قدیمی در روزنامه کوکونات هنگ کنگ دست پیدا کرد که معلم دوم ابتدایی این صخره نورد درباره شاگردش نوشته بود: «در مواجهه با مشکلات زندگی، صخره نوردی چه چیزی یادتان می‌دهد؟ آیا آن را رها می‌کنید یا همچنان ادامه می‌دهید؟ تصور من درباره لای چی-وای این است که او آدمی با عزمی جدی است. وقتی او هدفی تعیین می‌کند، هیچ چیزی نمی‌تواند مانع او برای رسیدن به هدفش شود. آن قدر ادامه می‌دهد تا موفق شود. مهم نیست این چالش چقدر سخت و مشکل است، او آن را رها نمی‌کند تا به نتیجه دلخواهش برسد.»


بیشتر بخوانید: ماکو بهشت صخره نوردی و سنگ نوردی



چی-وای که این روزها همچنان با اشتیاق زیاد صخره نوردی می‌کند می‌گوید: «بالا رفتن و رسیدن به قله یکی از رؤیاهای زندگی من بود. صعود به قله به دوستان و حامیانم نشان می‌دهد که من به یکی از اهداف زندگی‌ام رسیده‌ام ، حتی اگر سوار بر صندلی چرخدار باشم. همه صخره‌ها تسلیم اراده من می شوند. من می‌توانم ورزش‌های دیگری هم انجام بدهم و به آرزوهای زندگی‌ام برسم. زندگی زیباست.»