نوآوران آنلاین-
میراث گذشته برای همهی انسانها با ارزش و حفظ آنها حیاتی است.دانستن دربارهی گذشتگان به ما کمک میکند تا هم بتوانیم اطلاعاتی از آنها و نحوهی زندگیشان به دست بیاوریم و آنها را بشناسیم و هم اینکه از این اطلاعات به درد بخور همیشه کشفهای مهمی انجام میشود.
در این موضوع، ابزارهای دیجیتال نقش خیلی مهمی در بسیاری ازکشفیات داشته اند. در تحقیقات اخیر، ابزارهای دیجیتال به محققان کمک کرده اند تا بتوانند صورت مرد دوران نئوتلیکی را در داخل جمجمهای که از او بر جای مانده، شبیه سازی کنند. اگر کنجکاو شدید تا بدانید صورت این مرد ۹۵۰۰ ساله چه شکلی است، در ادامه با الی گشت همراه باشید.
دانشمندان به شیوهی مهندسی معکوس، پرده از راز یکی از جالبترین کشفیات تاریخ برداشتند و این کار آنها باعث شد تا موزهی بریتانیا، به یکی از مهمترین موزههای دنیا تبدیل شود. داریم در مورد جمجمهی جریکو (Jericho) صحبت میکنیم، فردی که جمجهی کشف شده از او متعلق به ۹۵۰۰ سال پیش است و در آن زمان زندگی میکرده است.
در پایین میتوانید جمجمه جریکو، این مرد ۹۵۰۰ ساله را ببینید. همانطور که در تصویر هم میبینید، این جمجمه با خاک فشرده شده است و بعد از آن یک لایه از گچ روی آن پوشیده شده است تا بتوان آن را بازسازی کرد. جای خالی چشمان جریکو را هم دو تا صدف پر کرده است!
جمجمهی جریکو که امروزه در موزهی بریتانیا نگهداری میشود، امروزه قدیمیترین شی ایی است که این موزه دارد و وجود آن و نبود اطلاعات درستی از صورتی که در این جمجمه قرار داشته بوده است باعث میشود تا موضوع آن به یکی از مبهمترین و راز آلودترین معماها تبدیل شود.
بیشتر بخوانید:کشف مومیایی شگفت انگیز در جنوب غرب آسیا +تصاویر
حالا خوشبختانه به کمک فناوری دیجیتال ۳ بعدی و تکنیکهای خاص بازسازی، دانشمندان توانسته اند صورت فردی را که در داخل جمجمه بوده است را تشخیص دهند. جالب است بدانید که چهرهی فردی که محققان به آن دست پیدا کرده اند و در تصویر هم میتوانید ببینید، تخمین زده شده که متعلق به مردی ۴۰ ساله با بینی شکسته است.
جمجمهی جریکو یکی از ۷ جمجمهای بود که محققان در سال ۱۹۵۳ در منطقهای به نام تل اس سلطان، به دست آورده و کشف کردند. آنها نتیجهی تحقیقات خود را این طوری توضیح دادند: ما به پرترهی جمجمهی مردی که در جریان حفاریها پیدا کرده بودیم، دست پیدا کردیم. این مرد بیشتر از ۷۰۰۰ سال پیش زندگی میکرده و مرده است. هیچ باستان شناسی حتی فکرش را هم نمیکرد که به چنین کشف شگفت انگیزی دست پیدا کند.
اگر چه ۷ جمجمهای که در جریان حفاریهای در منطقهی جریکو پیدا شده اند، در جزییات با هم فرق دارند، اما همهی آنها با خاک محکم کاری شده بوده اند تا از ویژگیهای ظریفی که در صورت این افراد بوده است، مواظبت شود که گوش ها، چانه و بینی از این اجزا بوده اند. صدفهای دریایی داخل چشمان هم نشان دهندهی چشمها هستند.
بعد از اینکه این ۷ جمجمه پیدا شدند، حفاریهای بیشتری در خاور میانه انجام شد که نتیجهی این حفاری ها، به دست آمدن ۵۰ جمجمهی دیگر در بخشهای مختلفی مخصوصا ترکیه بود. اگر چه باستان شناسان و محققان توانستند این جمجمهها را به دست بیاورند و روی آنها تحقیقاتی انجام دهند، اما هنوز نتوانسته اند متوجه شوند که در گذشته دقیقا چه افرادی برای اینکه جاودانه شوند، انتخاب میشده اند و چرا.
بعد از اینکه این جمجمهها کشف شد و پرترهی اولیهای از آنها به دست آمد، تصمیم گرفته شد تا این جمجمهها برای تحقیقات بیشتر به موزهی بریتانیا فرستاده شود. در سال ۲۰۰۹، جمجمهی چریکو تحت سی تی اسکن قرار گرفت و بالاخره محققان توانستند بقایای انسان را زیر گچ پیدا کنند. این اسکن نشان داد که جمجهای که پیدا شده است، جمجمهی یک فرد بالغ بوده است و فک این اسکلت این احتمال را قوی کرد که این جمجمه مربوط به یک فرد مذکر است نه مونث. همچنین در این سی تی اسکن مشخص شد که تیغههای بینی این فرد شکسته شده بوده است. همچنین یک سوراخ کوچک هم در پشت جمجمه دیده میشود، وجود این سوراخ به این دلیل بوده است تا بتوانند داخل آن را با خاک پر کنند.