نوآوران آنلاین-
دکتر علی اکبر حق دوست، اظهارداشت: در چهار دهه اخیر در حوزه سلامت اتفاقات خوب و یا ناگوار زیادی رخ داده است. قبل از انقلاب چالشهای زیادی در حوزه سلامت وجود داشت به صورتی که حتی در شهر تهران پزشکان خارجی خدمت میکردند.
وی افزود: در اوایل انقلاب پوشش واکسیناسیون ما در حد ۳۰ درصد بود اما امروزه علاوه بر گسترده تر شدن سبد واکسیناسیون، این نرخ نزدیک به صد درصد است و همچنین شیوع برخی بیماریهای واگیردار نزدیک به صفر است. البته تمام این موارد به علت فعالیتهای وزارت بهداشت نبوده، بلکه فرهنگ و علم نیز پیشرفت کرده و مردم نیز به سلامت خود توجه بیشتری دارند.
وی گفت: در اوایل انقلاب مرگ و میر مادران در حین زایمان ۱۳۰ نفر در هر صد هزار نفر بوده که امروزه این نرخ به کمتر از ۱۰ نفر رسیده است.
حق دوست تصریح کرد: امید به زندگی در اوایل انقلاب ۵۵ تا ۵۷ سال بوده که الان به ۷۶ سال برای خانمها و ۷۴ سال برای آقایان رسیده است که البته هنوز به این میزان راضی نیستیم و بیشتر تلاش میکنیم.
وی گفت: یکی از اتفاقاتی که در ایران رخ داد ادغام آموزش پزشکی با وزارت بهداشت و درمان بوده است. در حالی که تقریبا در تمام کشورها آموزش پزشکی همراه با آموزش عالی است. این موضوع معایب و مزایای زیادی دارد. در حال حاضر رشد قابل قبولی از نظر کمی و کیفی ایجاد شده است و کارنامه وزارت بهداشت در این موضوع، نمره بالایی میگیرد به گونه ای که هم اکنون در همه حوزهها با کمبود شغل مواجه هستیم اما این کمبود در رشتههای حوزه سلامت بسیار کمتر است و یک تعادلی ایجاد شده است و انعکاس این تعادل این است که سال به سال تعداد متقاضیان ورود به رشتههای حوزه سلامت بیشتر میشود.
معاون برنامه ریزی راهبردی و هماهنگی وزارت بهداشت گفت: آمایش سرزمینی و اینکه بتوانیم کشور را به چند منطقه تقسیم کرده و در هر منطقه خودکفایی نسبی در بُعد علمی و ارائه خدمت داشته باشیم، ایجاد شده است. امیدواریم با برنامه ریزی انجام شده هیچ بیماری از مناطق دهگانه کشور برای دریافت خدمت به تهران نیاید.
وی تصریح کرد: اکنون حدود ۱۵ درصد از بیماران سراسر کشور برای درمان به تهران می آیند و این آمار در برخی شهرها مانند شیراز و مشهد حدود ۱۰ درصد است.
حق دوست اظهار کرد: اوایل انقلاب حدود ۷ هزار پزشک متخصص داخلی و خارجی در ایران فعالیت میکردند که اکثر آنها در خارج از کشور آموزش دیده بودند، ولی اکنون این عدد حدود ۴۷ هزار پزشک متخصص است و سالانه حدود ۳ هزار متخصص نیز به حوزه سلامت اضافه میشوند.
وی گفت: نظام مراقبتی اولیه در روستاها، خانههای بهداشت و شبکه های بهداشت و درمان نیز از جمله موفقیتهای دیگر است.یکی دیگر از نقاط قوت کشور ما، توجه ویژه خیرین به حوزه سلامت است که ما با ایجاد معاونت اجتماعی در سالهای اخیر توانستیم این ارتباطات را برقرار کنیم.
معاون برنامه ریزی راهبردی و هماهنگی وزارت بهداشت تصریح کرد: به اقتصاد سلامت نیز باید به صورت جدی توجه شود. هزینه در سلامت سرمایه گذاری است. اگر جامعه ای سالم باشد، بالطبع معلم، مهندس و کارگرانی سالمتر خواهد داشت.
حق دوست افزود: اجرای طرح تحول سلامت به معنای اتمام پروژه نیست و در حال حاضر بستههای جدیدی داریم که اگر شرایط فراهم شود این بستهها نیز اجرایی می شود. مشکلات بستههای اجراشده را بررسی و رصد کردیم و از پیشنهادات اصلاحی عملیاتی نیز استقبال میکنیم.
معاون برنامه ریزی راهبردی و هماهنگی وزارت بهداشت تصریح کرد: جایگاه حوزه سلامت ایران در جهان با شاخصهای متعددی اندازه گیری میشود. در برخی از این شاخصها مانند تولید علم، ایران رتبه کمتر از ۲۰ را دارد و در بعضی شاخصهای دیگر رتبه ایران به ۶۰ الی ۷۰ نیز میرسد و در بحث اقتصاد دانش بنیان و کارآفرینی رتبه ایران بالاتر از ۱۰۰ است که صرفا به حوزه سلامت مربوط نمیشود اما در حوزه پیوندها رتبه ایران در کمتر از ۲۰ قرار دارد. در کنترل عوامل خطر نیز میبایست بیشتر کار کنیم که البته این مسئله هم به همکاریهای بین بخشی برمیگردد.
وی افزود: در موضوع چاقی، نشاط اجتماعی و تحرک کافی نمرههای مطلوبی نداریم که نتیجه آن افزایش نرخ دیابت، افزایش نرخ بیماریهای غیرواگیر و افزایش نزاعها است.
حق دوست گفت: اگر نظام ارجاع با استانداردهایش اجرایی شود، پزشکان، مردم و سیاستگذاران حتما معترض خواهند بود که میبایست قبل از اجرای آن، زیرساختها فراهم شود. زیرساخت نظام ارجاع، پرونده الکترونیک سلامت است و تا زمانی که این موضوع به طور کامل فراهم نشود، اجرایی شدن آن محقق نمیشود. بانک اطلاعاتی بیمارستانهای دولتی و خصوصی و همچنین بیمهها باید در دسترس باشد که بعضا دسترسی به آن نیازمند وضع قانون جدید است.
معاون برنامه ریزی راهبردی و هماهنگی وزارت بهداشت افزود: هزینه ساخت هر تخت بیمارستانی در تهران حدود یک میلیارد تومان و در شهرستان ها حدود ۶۰۰ میلیون است و همچنین هزینه اداره هر تخت بیمارستانی سالانه حدود ۳۰۰ میلیون تومان است. باید توزیع تختها و ارائه خدمات در سطح کشور فراهم شود.
وی گفت: سند ارائه خدمت در منزل نیز تدوین شده و در برخی شهرها به صورت پایلوت اجرا میشود و مهمترین مسئله در این طرح، موضوع پوشش بیمه ای است.