سازمان ملل سال ۲۰۱۷ را به عنوان "سال بین المللی توسعه پایدار گردشگری" نامگذاری کرد.

این نامگذاری فرصتی شد برای افزایش سطح آگاهی جامعه جهانی نسبت به این موضوع که چگونه گردشگری پایدار می تواند ابزاری برای تغییرات مثبت باشد.

 

 

در گردشگری پایدار سه ستون اصلی وجود دارد:
 

•     فعالیت های طبیعت دوستانه (*کاهش مصرف، قابلیت استفاده مجدد و بازیافت)؛
•     حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی (مرمت بناهای تاریخی و حفظ گونه های گیاهی و جانوری در معرض انقراض)؛
•     ایجاد منافع اقتصادی و اجتماعی برای جوامع محلی (رعایت حقوق مادی و معنوی کارکنان این حوزه و حمایت از ایشان بعد از بازنشستگی).

در این مقاله قصد داریم شش راهکار را  معرفی کنیم که با انجام آن  می توانیم به یک گردشگر پایدار تبدیل  شده و اثرات منفی خود بر سیاره زمین را کاهش دهیم.

از هواپیما پرهیز کن و با قطار سفر کن!

 

 

بیایید به کمپین Slow Travel یعنی "آهسته سفر کردن” ملحق شویم.

بیایید مکان های کمتری را در برنامه سفر خود قرار دهیم و در عوض مدت زمان بیشتری را در آن مناطق سپری کنیم. به جای عبور سریع از چندین شهر و روستا، به دو روستا سفر کنیم و با فرهنگ و آداب و رسوم ساکنان آن از نزدیک آشنا شویم.

در واقع سفر به سبک یک گردشگر پایدار واقعی را تجربه کنیم. مسافرت با قطار بهترین روش برای آهسته سفر کردن است.

نه تنها مناظر و چشم اندازهای فوق العاده ای را در طول مسیر تجربه می کنیم، بلکه با استفاده نکردن از هواپیما لااقل در جایگاه خودمان کربن کمتری وارد جو می کنیم. کشورهای جنوب شرقی آسیا، غرب آفریقا، هندوستان و چین برای مسافرت با قطار عالی هستند.

به جای ماهی دادن، ماهیگیری را یاد بدهیم.

 

 

 
بعضی از گردشگران خوب در سفرشان با خود، شیرینی، لباس های نو، کتاب، مداد و دفترچه به همراه می برند و در سفر به روستاهای کشورهای در حال توسعه آنها را به کودکان هدیه می کنند.

متاسفانه این کارهای خیر خواهانه اغلب عواقب بدی به دنبال دارد.

این کار می تواند به فرهنگ آن جامعه لطمه بزند و احساس وابستگی و درخواست کمک از دیگران را در آن ها تقویت کند. گاهی هم ممکن است بین ساکنان روستاها بر سر هدایا دعوایی رخ بدهد.

اغلب دیده شده که در بعضی کشورهای آسیایی اولین کلمات انگلیسی که کودکان یاد می گیرند "Give me sweet” است

یعنی "به من شیرینی بده”. اگر واقعا قصد کمک یا دادن هدیه را دارید بهتر است به سازمان ها و یا انجمن های محلی معتبری که در زمینه رفاه جامعه محلی فعالیت دارند، یا  به شرکتهای بین المللی سفرهای داوطلبانه ملحق شوید.

به پلاستیک نه بگوییم.

 
پاکسازی زباله های اقیانوس آرام.

یک توده بسیار بزرگ از زباله های انسانی که هزاران مایل در اقیانوس آرام پراکنده شده اند.

این زباله ها حاوی گازهای در حال انتشار از بطری های پلاستیکی پرتاب شده در آب و کیسه هایی است که نابودی آن  صدها سال زمان می برد.

این سرانجام اکوسیستم دریایی کره زمین است. بیایید با استفاده از بطری های قابل بازیافت مثل شیشه و فلز،  بخشی از راه حل این بحران باشیم.

حمل کیسه های پارچه ای در چمدان یا کوله پشتی و حتی در هنگام خرید و استفاده نکردن از کیسه های پلاستیکی در جلوگیری از تولید زباله های پلاستیکی موثر است و هم از بسیاری بیماری ها پیشگری می کند.

بیشتر ظروف پلاستیکی از مواد اولیه نفتی تشکیل تولید می شوند و با استفاده نکردن از آن و تشویق دیگران به این کار می توانیم به کاهش رد پای کربن کمک کنیم. فراموش نکنیم که این کار ما در جوامع کوچکتر نیز باعث تشویق ساکنان به استفاده از داشته های خود خواهد داشت.

مثلا در بعضی کشورهای گرمسیری میزبانان از نارگیل به عنوان لیوان برای سرو نوشیدنی استفاده می کنند و از برگ درختان به عنوان بشقاب غذا.

درباره فعالیت های تور اپراتور خود تحقیق کنیم.

 

همه ما به سفر کردن علاقمند هستیم و همیشه به دنبال یک تور اپراتور حرفه ای هستیم تا با آن سفر برویم. اما بهتر است قبل از اینکه قرارداد تور را  امضاء کنیم، سه پرسش را در ذهن خود مرور کرده و جواب آن را جویا شویم:

۱- تور اپراتوری که قصد داریم با آن سفر کنیم تا کنون چه فعالیت های طبیعت دوستانه ای انجام داده؟

۲- چگونه  این سفر می تواند به حفاظت و  حمایت از حیات وحش و میراث فرهنگی یک ملت کمک کند؟

۳-  آیا تور اپراتوری که قصد سفر با آن را داریم از راهنماهای محلی بهره می برد؟

اگر شرکت خدمات مسافرتی که قصد دارید با آن سفر کنید هیچ یک از سوالات بالا را نتوانست پاسخ دهد یا در پاسخ به آن تعلل کرد، متوجه شوید که آن شرکت اپراتور یک سفر پایدار  و مسئولانه نیست.

از اقتصاد محلی حمایت کنیم. 

 

 

صنایع دستی تولید شده توسط ساکنان بومی و سوغات همیشه الزاما  ارزان تر از کالاهای انبوه موجود در فروشگاه های شهرهای بزرگ نیستند. اما خرید آن قطعا به اقتصاد محلی کمک می کند و شما با خرید آن به طور مستقیم اثر مثبتی بر اقتصاد بومی گذاشته اید.

در بعضی کشورها و در بعضی سایتهای گردشگری دیده شده است که کالاهای انبوه بسیاری با قیمت ارزان از چین وارد شده و به عنوان صنایع دستی بومی عرضه می شود.

در حالی که هزینه تولید بعضی صنایع دستی به خاطر مواد اولیه آن و زمان تولیدش بسیار بیشتر است.بنابراین حواسمان باشد که "هر ارزانی بی علت نیست” و شاید کالایی که در حال خرید آن باشیم صنایع دستی تقلبی چینی باشد.

با کمی دقت و برآورد هزینه ها به راحتی می توانیم اصل بودن آن را تشخیص بدهیم و صنایع دستی تقلبی چینی را نخریم.

خرید صنایع دستی بومی که تولید ساکنان بومی باشد به آنها هویت فرهنگی بخشیده و متوجه اهمیت کالاهای با کیفیت خواهند شد و  از سوی دیگر اقتصاد محلی  نیز رشد می کند.

کالاهایی که در تولید آن از حیوانات استفاده شده را نخریم!

 

 

در ویتنام توریستهای آمریکایی اغلب به دنبال کالاهایی هستند که از صدف تولید شده اند و در مغولستان غالبا گردشگران کلاه های تولید شده از پوست گراز را خریداری می کنند.

این نوع گردشگران هر یک به طور مجزا بازاری هستند برای تجارت پوست حیوانات و کشتار حیات وحش.

به این کالاها "نه” بگویید. راه های بسیاری وجود دارد که رعایت آن شما را به یک گردشگر پایدار و مسئول تبدیل می کند. اگر شما هم تجربه یک گردشگر پایدار را دارید می توانید تجربه و یا دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.