این جمجمه در خاورمیانه کشف شده بود و یک نقطه تمایز بزرگ با سایر جمجمه های کشف شده داشت. آن ها برای صاحب این جمجمه اسم هم انتخاب کرده اند و آن را جریکو خطاب می‌کنند!

 

این جمجمه با خاک فشرده شده است و بعد از آن یک لایه از گچ روی آن پوشیده شده است تا بتوان آن را بازسازی کرد.

 

جای خالی چشمان جریکو را هم دو تا صدف پر کرده است! احتمالاً به همین خاطر است که جمجمه‌ی او تمام این سال ها باقی مانده است.

 

جمجمه‌ی جریکو که در موزه ی بریتانیا نگهداری می شود، امروزه قدیمی ترین اثری است که این موزه دارد و وجود آن و نبود اطلاعات درستی از صورتی که در این جمجمه قرار داشته بوده است باعث می شود تا موضوع آن به یکی از مبهم ترین و راز آلودترین آثار این موزه تبدیل شود.

 

حتی جنسیت او هم با قاطعیت مشخص نیست. ولی بر اساس مدل چانه و پیشانی او، احتمال اینکه جریکو مذکر بوده باشد بیشتر است.

 

حالا خوشبختانه به کمک فناوری دیجیتال ۳ بعدی و تکنیک های خاص بازسازی، دانشمندان توانسته اند صورت فردی را که در داخل جمجمه بوده است را تشخیص دهند.

 

جالب است بدانید که چهره ی فردی که محققان به آن دست پیدا کرده اند و در تصویر هم می توانید ببینید، تخمین زده شده که متعلق به مردی ۴۰ ساله با بینی شکسته است.

 

با این شبیه سازی تا حد زیادی می شود فهمید آدمها در آن سال چه شکلی بودند.