نوآوران آنلاین-
گروه تحقیقاتی «Eurasia Group» که بزرگترین گروه مشاور آمریکا در موضوع بررسی خطرات سیاسی جهان محسوب می‌شود، در گزارش جدیدی که ۲ ژانویه منتشر کرد به پیش‌بینی ۱۰ خطر سیاسی بزرگی پرداخت که جهان را در سال ۲۰۱۸ میلادی تهدید می‌کند.
بر اساس این گزارش، اگرچه انتظار می‌رود در سال ۲۰۱۸ میلادی وضعیت اقتصادی جهان رشد و بهبودی را تجربه کند اما چنین چشم‌اندازی را نمی‌توان برای وضعیت سیاسی متصور شد.
این گزارش می‌گوید با توجه به آنچه در سال گذشته میلادی دیده شد و بویژه پس از انتخاب شدن دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهوری آمریکا، به نظر می‌رسد جهان به افسردگی ژئوپولیتیکی (geopolitical depression) بیشتر نزدیکتر شده باشد تا به ثباتی که در گذشته دیده می‌شد.
چالش‌هایی که توسط دونالد ترامپ در سطح بین‌الملل بوجود آمده، بیش از هر زمانی هم‌پیمانان این کشور و حتی رقبای آمریکا را دچار سردرگمی کرده است.
نفوذ آمریکا در جهان کاهش یافته و اعتبار این کشور که ترکیبی از قدرت نرم، لیبرالیسم اقتصادی و سیاسی بود، با بحران بی‌ثباتی مواجه شده است و اکنون بیش از هر زمانی، جهانی بدون رهبر احساس می‌شود.
بر این اساس ۱۰ خطر سیاسی بزرگی که جهان را تهدید می‌کنند عبارتند از:
تا سال گذشتۀ میلادی چین از صحبت دربارۀ رهبری جهانی خودداری می‌کرد اما اکنون این کشور رویه‌ای متفاوت در پیش گرفته است. پکن در حال کسب استانداردهای بین‌المللیِ بیشتری برای پر کردن جای خالی آمریکاست و هرگاه به این موضوع اشاره می‌کند نیز با مقاومت کمتری از سوی دیگر کشورها مواجه می‌شود.
در شرایطی که ناسازگاری‌ها و ناکارآمدی سیاسی در واشنگتن بر همگان روشن شده، دولت چین موثرترین استراتژی تجارت و سرمایه گذاری جهانی را به اجرا گذاشته و در حال توسعۀ آن است. بر این اساس به تدریج محیط کسب و کار بین‌المللی نیز باید خود را برای پذیرش قوانین، استانداردها و شیوه‌های کار طراحی شده توسط پکن آماده کند. به این ترتیب به نظر می‌رسد مناقشات میان چین و آمریکا بویژه در موضوع تجارت جهانی در سال ۲۰۱۸ میلادی بیش از هر زمان دیگری باشد.
غیرممکن است که بتوان خطر بحرانهای بزرگی که امروز جهان با آن مواجه است را نادیده گرفت. اکنون مکان‌های زیادی وجود دارد که یک اشتباه یا قضاوت نادرست در قبال آنها می‌تواند یک درگیری جدی بین‌المللی را بوجود آورد.
نگاهی به تحولات بین‌الملل در تقریبا بیست سال گذشته نشان می‌دهد که از زمان حملات ۱۱ سپتامبر در آمریکا، هیچ بحران ژئوپولیتیک بزرگی در جهان وجود نداشته و از زمان بحران موشکی کوبا نیز هیچ بحران بزرگی توسط دولتها ایجاد نشده است. اما اکنون بحرانهای متعددی در جهان دیده می‌شود که حتی یک حرکت اشتباه در قبال آنها می‌تواند یک درگیری بین‌المللی بوجود بیاورد. رقابتها در فضای مجازی، بحران کره، درگیری‌های داخلی در سوریه، افزایش تنش میان آمریکا و روسیه و پراکندگی جنگجویان داعش در سوریه و عراق و دیگر کشورها، تمام این موضوعات می‌تواند بهانه‌ای برای وقوع یک جنگ بین‌المللی باشد.
امروزه در حالی شاهد آخرین موج نوآوری‌ها هستیم که بیش از هر زمانی بر تنش‌ها بویژه در حوزه‌های اینترنت و فناوری‌های فضا افزوده شده است. این تنش‌ها نقش مهمی در تحولات سال ۲۰۱۸ میلادی بازی می‌کنند.
ایالات متحده آمریکا و چین در موضوع ساخت هوش مصنوعی و ابر رایانه‌ها و همچنین تسلط بر بازارها در سراسر جهان، با یکدیگر در رقابت هستند. در چنین وضعیتی چندپاره گی که در مشترکات تکنولوژیک دیده می‌شود، بیش از هر زمانی خطراتی را برای بازارها و امنیت ایجاد می‌کند.
امسال سال سرنوشت‌سازی برای مکزیک خواهد بود. نتیجۀ مذاکرات نفتا و همچنین نتیجۀ انتخابات ریاست جمهوری این کشور که در اول ژوئیه برگزار خواهد شد، بر چشم‌انداز بلند مدت این کشور بویژه در بخش اقتصادی تاثیر خواهد گذاشت.
اگر توافق هسته‌ای ایران و شش قدرت جهان با شکست مواجه شود، جهان با خطر جدیدی مواجه خواهد شد. دونالد ترامپ همچنان مدافع سیاستهای عربستان سعودی و در تلاش برای مهار ایران در سوریه، عراق، لبنان و یمن است. بر این اساس احتمالا واشنگتن ایران را در این سال برای آزمایش‌های موشکی، حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر بیشتر مجازات خواهد کرد.
در سراسر جهانِ توسعه‌یافته اعتماد عمومی به موسسات بوروکراتیک و تکنوکرات به شدت کاهش یافته که در برخی از موارد این کاهش اعتماد نتیجۀ دخالتهای مستقیم سیاسی در کار این نهادها بوده است.
مشروعیت نهادهایی همچون احزاب سیاسی، دادگاهها، رسانه‌ها و موسسات مالی که به حمایت و پشتیبانی از جوامع می‌پردازند، همچنان رو به کاهش است که در نتیجۀ آن، آشفتگی‌های سیاسی و خطرات امنیتی افزایش می‌یابند و کمتر قابل پیش‌بینی می‌شوند.
جنبش‌های ضد سیستم (Antiestablishment movements) سیاستمداران را مجبور کرده تا برای داشتن قدرت رقابت بیشتر در سطح جهان به سمت رویکردهای سوداگری (mercantilist approach) تغییر جهت دهند. این کار باعث می‌شود بار دیگر دیوارها بالا بروند و موانع بیشتری ایجاد شوند. این موانع علاوه بر بخش‌های تولید و کشاورزی، بطور قابل توجهی در اقتصاد دیجیتالی و صنایع توأم با نوآوری نیز دیده می‌شود. باید توجه داشت که موانع جدید کمتر قابل رویت هستند و به جای تحمیل تعرفه‌ها و مقررات بیشتر برای واردات، به اشکال دیگری مانند طرح‌های نجات و یارانه‌ها خود را نشان می‌دهند.
مشکلات بریتانیا که هم نشأت گرفته از آشفتگی‌ها به دلیل مذاکرات برکسیت و هم مشکلات سیاسی داخلی است، خطرات جدیدی را می‌آفریند.
در موضوع برکسیت، اصل این است که «تا زمانی که روی همه چیز توافق نشود، روی هیچ چیزی توافق نشود». این اصل دعواهای بی پایانی را میان دو طرف بر سر جزئیات بوجود خواهد آورد. در موضوع سیاستهای داخلی نیز مدیریت برکسیت ممکن است به قیمت شغل ترزا می، نخست وزیر کنونی بریتانیا تمام شود.
ماهیت سیاستها در جنوب آسیا نیز آیندۀ این مناطق را بطور فزاینده‌ای تهدید می‌کند و چالش‌های غیرمنتظره‌ای را برای برنامه ریزان اقتصادی و سرمایه گذاران خارجی بوجود می آورد.
اسلام گرایی در بخشی از جنوب شرق آسیا بویژه در مالزی و اندونزی، اشکال محلی پوپولیسم را تغذیه می کندو خشونتهای قومی در چین نیز پیامدهای قوی به همراه خواهد داشت. در هند نیز این خطر وجود دارد که نارندرا مودی، نخست وزیر این کشور به پشتیبانی بیشتر از ملی گرایان هندو با هدف پیروزی دوباره در انتخابات سال ۲۰۱۹ میلادی بپردازد.
بی‌ثباتی‌ها در کشورهای آفریقایی هر نوع تلاش برای رسیدن به موفقیت در این قاره را با شکست مواجه خواهد کرد. خطرات گروههایی همچون الشباب و القاعده در این قاره جدید نیستند اما شرکای خارجی که به برقراری ثبات در دولتهای ضعیف در این قاره کمک می‌کردند، اکنون ناامید شده‌اند.