نوآوران آنلاین-منیژه هادیان عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی، با اعلام این خبر گفت: طرح آسیب‌شناسی و بازرسی ترموگرافی مادون قرمز کاخ شمس‌العماره از طرح‌های پژوهشی امانی-پیمانی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی– فرهنگی با همکاری مجموعه جهانی کاخ گلستان بعد از یک سال به پایان رسید.
او از اهدافِ اجرایِ این طرح را علاوه بر ارزیابی قابلیت‌های مختلف این روش در مطالعه آثار تاریخی، تشخیص عوامل آسیب‌هایی مانند نم و رطوبت، درزها و شکاف‌ها، فرسودگی سطوح، فرسودگی تاسیسات برقی و مشکلات سیستم سرمایش و گرمایش دانست و افزود: به همین دلیل این پروژه در ۳۶ نوبت و در فصول مختلف گرما و بارش تصویربرداری حرارتی از قسمت‌های مختلف کاخ شامل ساختمان، تجهیزات الکتریکی و مکانیکی صورت گرفت.
وی با بیان این‌که نتایج این طرح در زمینه نقشه خطرات تهدید کننده مجموعه کاخ گلستان بسیار ارزشمند است، افزود: ترموگرافی یا تصویربرداری حرارتی مادون قرمز یک روش غیرتخریبی و منظم برای جمع‌آوری، ذخیره‌سازی و تحلیل انرژی تابشی مادون قرمز است.
به گفته این پژوهشگر، سیستم‌های تصویربرداری مادون قرمز بوده و سیستم تصویربرداری یا دوربین ترموگرافی وسیله‌ای است که توانایی اندازه‌گیری و نمایش محدوده خاصی از امواج مادون قرمز در محدوده ۱۵-۸ (یا۱۴-۷) میکرومتر را دارد.
او توضیح داد: اجسامی که دمای بالاتر از صفر مطلق دارند این امواج را از خود ساطع می‌کنند و شدت ساطع شدن این امواج متناسب با دمای جسم است بنابراین یک ترموگرام یا تصویرحرارتی، تصویری است که نقشه توزیع سطوح مختلف انرژی تابشی مادون قرمز را از سطحی از جسم که قابل مشاهده است، نشان می‌دهد.
ناصرالدین شاه، پیش از سفر به اروپا و با دیدن تصاویر بناهای فرنگستان یا مانند عمارت عالی‌قاپو در اصفهان، تمایل پیدا کرد بنایی مرتفع مانند آنها در پایتختِ خود بسازد تا بتواند از بالای آن منظره شهر و دورنمای اطراف را تماشا کند.
ساخت این ساختمان در سال ۱۲۴۴ شمسی به دستور ناصرالدین شاه آغاز و پس از دو سال با همکاری دوستعلی‌خان نظام‌الدوله پایان یافت. این ساختمان برای تماشای شهر تهران و اطراف آن توسط شاه و مهمانان او استفاده می‌شد. طرح و نقشه آن ظاهراً از معیرالممالک و معمار آن استاد علی محمد کاشی بود. سبک این بنا ترکیبی از معماری سنتی ایرانی و معماری غربی است.
امروز شمس العماره را از شاخص‌ترین بناهای کاخ گلستان و برجسته‌ترین ساختمان ضلع شرقی این مجموعه‌ی جهانی می‌دانند که کار ساخت آن از سال ۱۲۴۴ تا ۱۲۴۶ به طول کشید.
دلیل برجسته بودن این سازه، بلندی، تزیینات و طراحی آن است. شمس‌العماره در پنج طبقه و ۳۵ متر ارتفاع ساخته شد که در زمان ساخت، بلندترین ساختمان آن دوره در تهران بوده‌است و اولین ساختمانی بود که از فلز در سازه‌ی آن استفاده کردند. همه‌ی ستون‌های طبقات بالا و حفاظ‌های آن چدنی هستند. شمس‌العماره را تا قبل از ساختِ سردرباغ ملی، به عنوان نماد شهر تهران می‌شناختند.