نوآوران آنلاین-
طبقه هشتم بیمارستان دانشگاه لندن، بخش ایزوله، پرستاری دو خط دفاعی در مقابل گسترش بیماری‌هایی که زندگی آن‌ها را تهدید می‌کنند، دارند.
یکی راهرویی از محفظه هوای غیر قابل نفوذ دو لایه در هر اتاق وجود دارد. دوم و مسلما مهمتر از همه دستمال‌های ضد عفونی کننده‌ای هستند که برای جلوگیری از گسترش میکروب‌ها و ویروس‌ها از آن استفاده می‌کنند
پارچه‌های پشمی یک بار مصرف، نعمتی است که به پرستاران و کارکنان بیمارستان‌ها اجازه می‌دهد که نه تنها از احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مثل انتروکولیت با غشای کاذب (بیماری شدید و نادر مربوط به روده باریک و بزرگ) و سایر ویروس‌ها محافظت می‌کند بلکه به آن‌ها اجازه می‌دهد که در کمترین زمان خدمات بهداشتی را که یک عامل حیاتی برای پرستاران و بیماران است، رعایت کنند. «تصور استفاده نکردن از دستمال‌های مرطوب ضد عفونی کننده بسیار سخت است»؛ پرستاران مهم‌ترین منابع انسانی هستند و اغلب بیمارستان‌ها با کمبود پرستار روبه‌رو هستند؛ بنابراین دستمال‌های مرطوب توانسته کار را برای آن‌ها ساده‌تر کند و وقت آن‌ها را برای انجام کار‌های دیگر آزادتر کند. بعد از آنکه دولت اعلام کرد که پس از مشاهده چندین مورد از تاثیرات مخرب دستمال‌های مرطوب قصد دارد تا آن را کاهش دهد.
مصرف ۱۴۰۰۰ دستمال مرطوب در هر ثانیه در جهان در حالی که خدمات بهداشتی تا حد زیادی برزرگ‌ترین کاربری بخش دولتی است، می‌تواند یک فرصت بسیار خوب برای بازار محصولات بهداشتی یک بار مصرف باشد. این اتفاق می‌تواند در جامعه دیگر متفاوت باشد، جایی که دستمال‌های مرطوب به عنوان یک کالای لوکس شناخته می‌شود و کاربردی وسیع‌تر پیدا می‌کند. راه‌های آبی را مسدود می‌کند و حیات وحش را به خطر می‌اندازد. تا به حال، استفاده از دستمال‌های مرطوب غیرقابل کنترل بوده است که نابرابری جهانی، مصرف‌گرایی و تفکر کوتاه مدت را نشان می‌دهد. در طول ۶۰ سالی که از زمانی تولید و مصرف اولین دستمال‌های یک بار مصرف می‌گذرد، مصرف آن به میزان بالغ بر ۴۵۰ میلیارد دلار در سال یا حدود ۱۴۰۰۰ دستمال در هر ثانیه افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید:تولید سوخت هواپیما از زباله
سن و درآمد، دو عامل موثر بر مصرف دستمال‌های کاغذی تحقیقات بازار نشان می‌دهد که دستمال‌های مرطوب و سایر مواد بهداشتی یک بار مصرف رابطه مستقیمی با وضعیت اقتصادی دارند. در کشور‌های فقیر، استفاده از این مواد بهداشتی نزدیک به صفر است، اما هنگامی که حقوق متوسط هر فرد به ۱۵۰۰ دلار در هر ماه افزایش پیدا می‌کند، زنان شروع به خرید محصولات بهداشتی می‌کنند. پدر و مادر‌ها مایل هستند تا سقف ۳۵۰۰ دلار پول خود را خرج خرید لوازم بهداشتی یکبار مصرف کنند و وقتی درآمد مردم به ۸ هزار دلار می‌رسد آن‌ها به خرید دستمال مرطوب روی می‌آورند.
سن نیز یک عامل است. نسل‌های جوان‌تر به خصوص نوزادان بیشتر از پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ خود از دستمال‌های مرطوب استفاده می‌کنند. مادران شاغل هدف اصلی این بازار هستند. در ایالات متحده، ۲۲ میلیون آمریکایی در عرض یک هفته ۳۱ بار یا بیشتر از دستمال مرطوب استفاده می‌کنند. از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میزان دستمال‌های تولید شده در اروپا دوبرابر شده است. جایگزین شدن دستمال‌های پارچه‌ای و استفاده از پارچه‌های قدیمی برای استفاده از دستمال‌های کاغذی از ۶۰ سال پیش آغاز شد. اولین دستمال مرطوب جیبی، در سال ۱۹۵۸ توسط آرتور جولیوس، کارمند صنعت لوازم آرایشی سابق در منهتن در سال ۱۹۵۸ تولید شد.
او که بعد‌ها کلنل ساندرز موسس رستوران مرغ سوخاری کنتاکی (کی‌اف‌سی) را متقاعد کرد که اگر بتواند ابزاری را برای کسانی که هنگام خوردن ساندویچ خود دست و صورتشان را کثیف می‌کنند، فراهم کند و دستمال مرطوب برای تمیز کردن با مارک «wetnap» به همراه ساندویچ به مشتریان ارائه کند، بیشتر فروش خواهد کرد.
مرغ سرخ شده کنتاکی از آن زمان نزدیک به یک میلیارد دستمال کاغذی سفارش داده است. این میزان برای طی کردن نیمی از مسیر زمین تا ماه کافی است. این تنها بخش کوچکی از این مجموعه است. فرآیند‌های شیمیایی بسیاری در طول مسیر تولید دستمال مرطوب بچه، حوله‌های ضدعفونی هواپیما، ضد باکتری‌ها، پاک‌کننده‌های آرایش و شست‌و‌شوی صورت و ... اتفاق می‌افتد.
شرکت جولیوس به نام nice pak هنوز حرف اول بازار فروش محصولات بهداشتی و دستمال‌های مرطوب را می‌زند و سالانه ۱۵۰ کیلوگرم دستمال مرطوب تولید می‌کند - تقریبا ۵۰۰۰ دستمال در یک ثانیه. در حال حاضر صنعت تولید دستمال کاغذی چنان توسعه یافته است که الیاف کاغذی آن‌ها می‌تواند به الکل، عطر و رایحه‌های گوناگون و ترکیبات آنتی باکتریال و ضد قارچ و ... آغشته شوند. علاوه بر این‌ها شرکت‌های تولید کننده به دنبال جایگزین کردن موادی به جای مواد شیمیایی در بافت‌های دستمال‌های مرطوب، محصولات مراقبت از کودکان نوپا و دستمال‌های مرطوب کننده زنانه هستند.
دستمال‌های مرطوب با محیط زیست چه می‌کنند؟ گزارش‌ها از وضعیت فاضلاب‌های شهر‌های بزرگ حکایت از آن دارد که چربی‌های غول پیکر چسبنده و دیگر ضایعاتی که این مسیر‌های زیر زمینی را مسدود می‌کنند، روز به روز افزایش پیدا می‌کند. مطالعات سازمان آب و فاضلاب انگلستان نشان داده است که دستمال‌های مرطوب ۹۳ درصد از ۳۰۰ هزار مانع فاضلاب‌های این کشور را که هر ساله مسیر راه‌های آبی زیر زمینی را می‌بندند، تشکیل می‌دهد.
بلفاست (پایتخت ایرلند شمالی)، دنور (پایتخت ایالت کلرادو)، ملبورن (دومین شهر پرجمعیت استرالیا) و بالتیمور (بزرگترین شهر و مرکز فرهنگی ایالت مریلند) همه تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. با این حال، بزرگترین چربی‌های موجود در فاضلاب در محله وایت‌چپل بریتانیا یافت شده است که قطعه‌ای از آن در موزه لندن به نمایش در آمده است، این ماده چسبنده با بوی بد به نوعی «یک نوع پرتره جمعی» از تبعات عدم توجه انسان‌ها به محیط‌زیست است.
به گفته مدیر رادیو استوارت، مدیر کل شرکت آب در انگلستان، انگلستان هر سال حدود ۱۰۰ میلیون پوند برای تمیز کردن فاضلاب‌های شهر از زباله‌هایی که آن را مسدود کرده‌اند، هزینه می‌کند. او گفته است: شرکت‌های آب سالانه بیش از ۱۵۰ میلیون پوند برای خدمات آب و فاضلاب هزینه می‌کنند، فاضلاب‌هایی که ما برای خلاصی از دست دستمال‌های مرطوب جدیدی که آن را مسدود می‌کنند، طراحی نشده‌اند.
دستمال‌های مرطوب، اما به موج دوم آلودگی رودخانه تیمز (River Thames) در لندن کمک کرده است. پس از آلودگی عصر صنعتی، رودخانه لندن در حال حاضر به طور فزاینده‌ای با مشکل دستمال‌های مرطوبی که به آن ریخته شده‌اند مواجه است.
در حال حاضر شایع‌ترین زباله در رودخانه لندن دستمال‌های مرطوب، بطری‌های پلاستیکی و جوانه‌های پنبه‌ها هستند. انجمن مردم نهاد تمیز کردن شهر اخیرا ادعا کرده که دستمال‌های مرطوبی که از فاضلاب‌ها پیدا می‌شود به تشکل‌های آبی تغییر شکل داده‌اند که مجموع آن‌ها می‌تواند نیمی از زمین تنیس را پر کند.
اگرچه بعضی از آن‌ها زیست تخریب پذیر هستند و می‌توانند در جریان تجزیه و انحلال به مواد موجود در طبیعت تبدیل شوند، اما وقتی که آن‌ها تجزیه می‌شوند خطراتی برای طبیعت دارند که جبران پذیر نیستند.
این تود‌ه‌های کثیف می‌تواند سرنوشت ماهی‌ها را به خطر اندازد. دستمال‌های مرطوب در جریان تجزیه شدن به میکروپلاستی‌ها تبدیل می‌شوند، که توسط آبزیان از جمله زئوپلانکتون یعنی جانداران ریز ذره‌بینی که در آب دریا شناور بوده و جزو نخستین حلقه‌های زنجیره غذایی دریا‌ها هستند جذب می‌شوند و از آن به بعد وارد زنجیره غذایی آبزیان بزرگتر می‌شوند.
مشکل دیگری که این دستمال‌های مرطوب ایجاد می‌کنند در ساحل دریا‌ها دیده می‌شوند، زباله‌هایی که منظره سواحل را خراب می‌کنند و گاهی توسط آبزیان و پرندگان ساحلی به عنوان غذا خورده می‌شوند.
با تمام تبعاتی که استفاده از این دستمال‌ها برای محیط زیست دارد، اما تا کنون متولیان محیط زیست کشور‌ها برنامه و قصدی برای ممنوعیت استفاده و تولید آن‌ها ندارد، اما می‌گوید که با صنعت به دنبال جایگزینی برای مواد پلاستیکی موجود در دستمال‌های مرطوب و سایر محصولاب بهداشتی که موجب انسداد فاضلاب‌ها و خطرات زیست محیطی را به دنبال داشته، دارند.